Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe conminar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) conmines
|
que (tú) conmines
|
que (vos) conmines
|
que (él/ella/usted) conmines
|
que (nosotros-as) conmines
|
que (vosotros-as) conmines
|
que (os) conmines
|
(ellos-as/ustedes) conmines
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) conmines
|
que (tú) conmines
|
que (vos) conmines
|
que (él/ella/usted) conmines
|
que (nosotros-as) conmines
|
que (vosotros-as) conmines
|
que (os) conmines
|
(ellos-as/ustedes) conmines
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) conmines
|
que (tú) conmines
|
que (vos) conmines
|
que (él/ella/usted) conmines
|
que (nosotros-as) conmines
|
que (vosotros-as) conmines
|
que (os) conmines
|
(ellos-as/ustedes) conmines
|
Futur
|
que (yo) conmines
|
que (tú) conmines
|
que (vos) conmines
|
que (él/ella/usted) conmines
|
que (nosotros-as) conmines
|
que (vosotros-as) conmines
|
que (os) conmines
|
(ellos-as/ustedes) conmines
|
conmines \konˈmi.nes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de conminar.