Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe conminar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) conminen
|
que (tú) conminen
|
que (vos) conminen
|
que (él/ella/usted) conminen
|
que (nosotros-as) conminen
|
que (vosotros-as) conminen
|
que (os) conminen
|
(ellos-as/ustedes) conminen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) conminen
|
que (tú) conminen
|
que (vos) conminen
|
que (él/ella/usted) conminen
|
que (nosotros-as) conminen
|
que (vosotros-as) conminen
|
que (os) conminen
|
(ellos-as/ustedes) conminen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) conminen
|
que (tú) conminen
|
que (vos) conminen
|
que (él/ella/usted) conminen
|
que (nosotros-as) conminen
|
que (vosotros-as) conminen
|
que (os) conminen
|
(ellos-as/ustedes) conminen
|
Futur
|
que (yo) conminen
|
que (tú) conminen
|
que (vos) conminen
|
que (él/ella/usted) conminen
|
que (nosotros-as) conminen
|
que (vosotros-as) conminen
|
que (os) conminen
|
(ellos-as/ustedes) conminen
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) conminen
|
(vos) conminen
|
(usted) conminen
|
(nosotros-as) conminen
|
(vosotros-as) conminen
|
(os) conminen
|
(ustedes) conminen
|
conminen \konˈmi.nen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de conminar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de conminar.