confractus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Déverbal de confringo, dérivé de confractum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | confractus | confractūs |
Vocatif | confractus | confractūs |
Accusatif | confractum | confractūs |
Génitif | confractūs | confractuum |
Datif | confractūi ou confractū |
confractibus |
Ablatif | confractū | confractibus |
confractus \Prononciation ?\ masculin
- Action de briser, de détruire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | confractus | confractă | confractum | confractī | confractae | confractă |
Vocatif | confracte | confractă | confractum | confractī | confractae | confractă |
Accusatif | confractum | confractăm | confractum | confractōs | confractās | confractă |
Génitif | confractī | confractae | confractī | confractōrŭm | confractārŭm | confractōrŭm |
Datif | confractō | confractae | confractō | confractīs | confractīs | confractīs |
Ablatif | confractō | confractā | confractō | confractīs | confractīs | confractīs |
confractus \Prononciation ?\
- Participe passé de confringo.