blauw

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux néerlandais *blāo, issu du proto-germanique *blēwaz. Voir l'allemand blau.

Adjectif [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée blauw blauwer blauwst
Forme déclinée blauwe blauwere blauwste  
Forme partitive blauws blauwers
Verschillende tinten blauw.

blauw \blayʋ\

  1. (Colorimétrie) Bleu. blue
    • Goeram keek uit over het glooiende heuvelland naar de blauwe zee waar een vloot van witte zeillen langzaam uitvoer. — (Anton Kuyten, « De ijzeren harp », in Pep numéro 39, septembre 1971, page 29. → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • De bergen waren rond en zacht, als de contouren van een weelderige boezem. Het deed me denken aan het blauw in werken van Chagall. Picasso’s blauwe periode. De blauwe bloemen van de dichter. — (Monika Feth, Fee - We blijven altijd zussen, traduit de l'allemand par Els Verbiest, Lannoo, 2000, page 17. → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Voor het huis, midden in grote plassen water, stond de blauwe bus. Hij blonk en schitterde als nooit tevoren. — (An Verstraete, Lola & papa Pol en hun reizen-van-één-dag, Lannoo, 2011, page 32. → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom blauw blauwen
Diminutif blauwtje blauwtjes

blauw \blayʋ\ neutre

  1. (Colorimétrie) Bleu. blue
    • De zon stond dan al laag. Mijn nachtblauwe wagon loste weldra op in het blauw van de nacht. — (Philip Frefiks, Gare du Nord, Uitgeverij Conserve, 2004, page 172. → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Hyperonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]


Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]