bereki

Basque

Étymologie

Dérivé de bere (« soi, soi-même »), avec le suffixe -ki.

Adjectif

Déclinaison Nom inanimé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif bereki berekia berekiak Ergatif berekik berekiak berekiek Datif berekiri berekiari berekiei Génitif berekiren berekiaren berekien Comitatif berekirekin berekiarekin berekiekin Bénéfactif berekirentzat berekiarentzat berekientzat Causatif berekirengatik berekiarengatik berekiengatik Instrumental berekiz berekiaz berekiez Inessif berekitan berekian berekietan Locatif berekitako berekiko berekietako Allatif berekitara berekira berekietara Terminatif berekitaraino berekiraino berekietaraino Directif berekitarantz berekirantz berekietarantz Destinatif berekitarako berekirako berekietarako Ablatif berekitatik berekitik berekietatik Partitif berekirik — — Prolatif berekitzat — —

bereki \Prononciation ?\

1. De soi-même, sien, particulier, propre.
   • euskarak baditu belar horientzat izen bere-berekiak.

     le basque a, pour ces plantes, des noms qui lui sont propres.

Références

• Elhuyar hiztegiak