atoá
Apparence
Forme de verbe
[modifier le wikicode]Voir la conjugaison du verbe atoar | ||
---|---|---|
Impératif | Présent | |
(vos) atoá | ||
atoá \a.toˈa\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de atoar.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Madrid : \a.toˈa\
- Mexico, Bogota : \a.t(o)ˈa\
- Santiago du Chili, Caracas : \a.toˈa\
Étymologie
[modifier le wikicode]- Dérivé de ato (« œuf »).
Verbe
[modifier le wikicode]Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | atoá | atoayá | atoatá |
2e du sing. | atoal | atoayal | atoatal |
3e du sing. | atoar | atoayar | atoatar |
1re du plur. | atoat | atoayat | atoatat |
2e du plur. | atoac | atoayac | atoatac |
3e du plur. | atoad | atoayad | atoatad |
4e du plur. | atoav | atoayav | atoatav |
voir Conjugaison en kotava |
atoá \atɔˈa\ ou \atoˈa\ transitif
Dérivés
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- France : écouter « atoá [atoˈa] »
Références
[modifier le wikicode]- « atoá », dans Kotapedia