asumiéramos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asumir
Subjonctif	Présent	que (yo) asumiéramos
		que (tú) asumiéramos
		que (vos) asumiéramos
		que (él/ella/usted) asumiéramos
		que (nosotros-as) asumiéramos
		que (vosotros-as) asumiéramos
		que (os) asumiéramos
		(ellos-as/ustedes) asumiéramos
	Imparfait (en -ra)	que (yo) asumiéramos
		que (tú) asumiéramos
		que (vos) asumiéramos
		que (él/ella/usted) asumiéramos
		que (nosotros-as) asumiéramos
		que (vosotros-as) asumiéramos
		que (os) asumiéramos
		(ellos-as/ustedes) asumiéramos
	Imparfait (en -se)	que (yo) asumiéramos
		que (tú) asumiéramos
		que (vos) asumiéramos
		que (él/ella/usted) asumiéramos
		que (nosotros-as) asumiéramos
		que (vosotros-as) asumiéramos
		que (os) asumiéramos
		(ellos-as/ustedes) asumiéramos
	Futur	que (yo) asumiéramos
		que (tú) asumiéramos
		que (vos) asumiéramos
		que (él/ella/usted) asumiéramos
		que (nosotros-as) asumiéramos
		que (vosotros-as) asumiéramos
		que (os) asumiéramos
		(ellos-as/ustedes) asumiéramos

asumiéramos \a.suˈmje.ɾa.mos\

1. Première personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de asumir.

Prononciation

• Madrid : \a.suˈmje.ɾa.mos\
• Séville : \a.suˈmje.ɾa.moh\
• Mexico, Bogota : \a.suˈmje.ɾa.m(o)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.suˈmje.ɾa.moh\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.suˈmje.ɾa.mos\