artatzaile

Basque

Étymologie

Dérivé de artatu (« soigner »), avec le suffixe -zaile.

Nom commun

Déclinaison Nom animé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif artatzaile artatzailea artatzaileak Ergatif artatzailek artatzaileak artatzaileek Datif artatzaileri artatzaileari artatzaileei Génitif artatzaileren artatzailearen artatzaileen Comitatif artatzailerekin artatzailearekin artatzaileekin Bénéfactif artatzailerentzat artatzailearentzat artatzaileentzat Instrumental artatzailez artatzaileaz artatzaileez Inessif artatzailerengan artatzailearengan artatzaileengan Allatif artatzailerengana artatzailearengana artatzaileengana Terminatif artatzailerenganaino artatzailearenganaino artatzaileenganaino Directif artatzailerenganantz artatzailearenganantz artatzaileenganantz Destinatif artatzailerenganako artatzailearenganako artatzaileenganako Ablatif artatzailerengandik artatzailearengandik artatzaileengandik Partitif artatzailerik — — Prolatif artatzailetzat — —

artatzaile \Prononciation ?\

1. Soigneur.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• aho-artatzaile (« dentiste »)

Références

• Elhuyar hiztegiak