arromáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe arromar
Indicatif	Présent	(yo) arromáis
		(tú) arromáis
		(vos) arromáis
		(él/ella/usted) arromáis
		(nosotros-as) arromáis
		(vosotros-as) arromáis
		(os) arromáis
		(ellos-as/ustedes) arromáis
	Imparfait	(yo) arromáis
		(tú) arromáis
		(vos) arromáis
		(él/ella/usted) arromáis
		(nosotros-as) arromáis
		(vosotros-as) arromáis
		(os) arromáis
		(ellos-as/ustedes) arromáis
	Passé simple	(yo) arromáis
		(tú) arromáis
		(vos) arromáis
		(él/ella/usted) arromáis
		(nosotros-as) arromáis
		(vosotros-as) arromáis
		(os) arromáis
		(ellos-as/ustedes) arromáis
	Futur simple	(yo) arromáis
		(tú) arromáis
		(vos) arromáis
		(él/ella/usted) arromáis
		(nosotros-as) arromáis
		(vosotros-as) arromáis
		(os) arromáis
		(ellos-as/ustedes) arromáis

arromáis \a.roˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de arromar.

Prononciation

• Madrid : \a.roˈmais\
• Séville : \a.roˈmaih\
• Mexico, Bogota : \a.roˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.roˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.roˈmais\