Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe apoderar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) apoderen
|
que (tú) apoderen
|
que (vos) apoderen
|
que (él/ella/usted) apoderen
|
que (nosotros-as) apoderen
|
que (vosotros-as) apoderen
|
que (os) apoderen
|
(ellos-as/ustedes) apoderen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) apoderen
|
que (tú) apoderen
|
que (vos) apoderen
|
que (él/ella/usted) apoderen
|
que (nosotros-as) apoderen
|
que (vosotros-as) apoderen
|
que (os) apoderen
|
(ellos-as/ustedes) apoderen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) apoderen
|
que (tú) apoderen
|
que (vos) apoderen
|
que (él/ella/usted) apoderen
|
que (nosotros-as) apoderen
|
que (vosotros-as) apoderen
|
que (os) apoderen
|
(ellos-as/ustedes) apoderen
|
Futur
|
que (yo) apoderen
|
que (tú) apoderen
|
que (vos) apoderen
|
que (él/ella/usted) apoderen
|
que (nosotros-as) apoderen
|
que (vosotros-as) apoderen
|
que (os) apoderen
|
(ellos-as/ustedes) apoderen
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) apoderen
|
(vos) apoderen
|
(usted) apoderen
|
(nosotros-as) apoderen
|
(vosotros-as) apoderen
|
(os) apoderen
|
(ustedes) apoderen
|
apoderen \a.poˈðe.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de apoderar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de apoderar.