agramáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe agramar
Indicatif	Présent	(yo) agramáis
		(tú) agramáis
		(vos) agramáis
		(él/ella/usted) agramáis
		(nosotros-as) agramáis
		(vosotros-as) agramáis
		(os) agramáis
		(ellos-as/ustedes) agramáis
	Imparfait	(yo) agramáis
		(tú) agramáis
		(vos) agramáis
		(él/ella/usted) agramáis
		(nosotros-as) agramáis
		(vosotros-as) agramáis
		(os) agramáis
		(ellos-as/ustedes) agramáis
	Passé simple	(yo) agramáis
		(tú) agramáis
		(vos) agramáis
		(él/ella/usted) agramáis
		(nosotros-as) agramáis
		(vosotros-as) agramáis
		(os) agramáis
		(ellos-as/ustedes) agramáis
	Futur simple	(yo) agramáis
		(tú) agramáis
		(vos) agramáis
		(él/ella/usted) agramáis
		(nosotros-as) agramáis
		(vosotros-as) agramáis
		(os) agramáis
		(ellos-as/ustedes) agramáis

agramáis \a.ɣɾaˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de agramar.

Prononciation

• Madrid : \a.ɣɾaˈmais\
• Séville : \a.ɣɾaˈmaih\
• Mexico, Bogota : \a.ɡɾaˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.ɣɾaˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.ɣɾaˈmais\