Conjugaison:latin/insulto
Apparence
Conjugaison de insultō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
insultāre | insultavisse | insultatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
insultārī | insultatus, -a, -um esse | insultatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN insultatum, insultatū Participe présent actif |
Nominatif : insultāre Accusatif : insultāre Accusatif avec prép. : insultandum Génitif : insultandī Datif : insultandō Ablatif : insultandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent insultā insultāte Futur |
Présent insultāre insultāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
insultō | insultābam | insultābō | ||
insultās | insultābās | insultābis | ||
insultāt | insultābat | insultābit | ||
insultāmus | insultābāmus | insultābimus | ||
insultātis | insultābātis | insultābitis | ||
insultant | insultābant | insultābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
insultavī | insultaveram | insultaverō | ||
insultavistī | insultaverās | insultaveris | ||
insultavit | insultaverat | insultaverit | ||
insultavimus | insultaverāmus | insultaverimus | ||
insultavistis | insultaveratis | insultaveritis | ||
insultavērunt (insultavēre) | insultaverant | insultaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
insultem | insultārem | |
insultēs | insultārēs | |
insultet | insultāret | |
insultēmus | insultārēmus | |
insultētis | insultārētis | |
insultent | insultārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
insultaverim | insultavissem | |
insultaverīs | insultavissēs | |
insultaverit | insultavisset | |
insultaverīmus | insultavissēmus | |
insultaverītis | insultavissētis | |
insultaverint | insultavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
insultor | insultabar | insultābor | ||
insultāris (insultāre) | insultabāris (insultabāre) | insultāberis (insultābere) | ||
insultātur | insultabātur | insultābitur | ||
insultāmur | insultabāmur | insultābimur | ||
insultāminī | insultabāminī | insultābiminī | ||
insultāntur | insultabantur | insultābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
insultatus sum | insultatus eram | insultatus erō | ||
insultatus es | insultatus erās | insultatus eris | ||
insultatus est | insultatus erat | insultatus erit | ||
insultati sumus | insultati erāmus | insultati erimus | ||
insultati estis | insultati erātis | insultati eritis | ||
insultati sunt | insultati erant | insultati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
insulter | insultārer | |
insultēris (insultēre) | insultārēris (insultārēre) | |
insultētur | insultārētur | |
insultēmur | insultārēmur | |
insultēminī | insultārēminī | |
insultentur | insultārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
insultatus sim | insultatus essem | |
insultatus sīs | insultatus essēs | |
insultatus sit | insultatus esset | |
insultati sīmus | insultati essēmus | |
insultati sītis | insultati essētis | |
insultati sint | insultati essent |