Conjugaison:latin/frustror

Conjugaison de frustror

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
frustrārī		frustatus, -a, -um esse		frustatūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
—		—		—

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN frustatum, frustatū Participe présent actif frustrans, -antis Participe futur actif frustatūrus, -a, -um Participe parfait passif frustatus, -a, -um Adjectif verbal (participe futur passif) frustrandus, -a, -um			Nominatif : frustrāri Accusatif : frustrāri Accusatif avec prép. : frustrandum Génitif : frustrandī Datif : frustrandō Ablatif : frustrandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent frustrāre frustraminī Futur 2PS : frustrātō , frustrator 3PS : frustrātō , frustrator 2PP : frustrātōte 3PP : frustrantō , frustrauntor			-

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
frustror		frustrābar		frustrābor
frustrāris (-re)		frustrābāris (-re)		frustrāberis (-re)
frustrātur		frustrābatur		frustrābit
frustrāmur		frustrābāmur		frustrābimur
frustrāminī		frustrābāminī		frustrābiminī
frustrantur		frustrābantur		frustrābuntur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
frustatus, -a sum		frustatus, -a eram		frustatus, -a erō
frustatus, -a es		frustatus, -a erās		frustatus, -a eris
frustatus, -a, -um est		frustatus, -a, -um erat		frustatus, -a, -um erit
frustatī, -ae, -a sumus		frustatī, -ae, -a erāmus		frustatī, -ae, -a erimus
frustatī, -ae, -a estis		frustatī, -ae, -a erātis		frustatī, -ae, -a eritis
frustatī, -ae, -a sunt		frustatī, -ae, -a erant		frustatī, -ae, -a erint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
frustrer		frustrārer
frustrēris (-re)		frustrārēris (-re)
frustretur		frustrāretur
frustrēmur		frustrārēmur
frustrēminī		frustrārēminī
frustrentur		frustrārentur
Parfait		Plus-que-parfait
frustatus, -a sim		frustatus, -a essem
frustatus, -a sīs		frustatus, -a essēs
frustatus, -a, -um sit		frustatus, -a, -um esset
frustatī, -ae, -a sīmus		frustatī, -ae, -a essēmus
frustatī, -ae, -a sitis		frustatī, -ae, -a essētis
frustatī, -ae, -a sint		frustatī, -ae, -a essent