Aller au contenu

Conjugaison:latin/excorio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de excoriō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
excoriāre excoriavisse excoriatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
excoriārī excoriatus, -a, -um esse excoriatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
excoriatum, excoriatū

Participe présent actif
excorians, -antis
Participe futur actif
excoriatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
excoriatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
excoriandus, -a, -um

  Nominatif : excoriāre
Accusatif : excoriāre
Accusatif avec prép. : excoriandum
Génitif : excoriandī
Datif : excoriandō
Ablatif : excoriandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
excoriā
excoriāte

Futur
2PS : excoriātō
3PS : excoriātō
2PP : excoriātōte
3PP : excoriantō

  Présent
excoriāre
excoriāminī

Futur
2PS : excoriātor
3PS : excoriātor
2PP : -
3PP : excoriantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
excoriō excoriābam excoriābō
excoriās excoriābās excoriābis
excoriāt excoriābat excoriābit
excoriāmus excoriābāmus excoriābimus
excoriātis excoriābātis excoriābitis
excoriant excoriābant excoriābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
excoriavī excoriaveram excoriaverō
excoriavistī excoriaverās excoriaveris
excoriavit excoriaverat excoriaverit
excoriavimus excoriaverāmus excoriaverimus
excoriavistis excoriaveratis excoriaveritis
excoriavērunt (excoriavēre) excoriaverant excoriaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
excoriem excoriārem
excoriēs excoriārēs
excoriet excoriāret
excoriēmus excoriārēmus
excoriētis excoriārētis
excorient excoriārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
excoriaverim excoriavissem
excoriaverīs excoriavissēs
excoriaverit excoriavisset
excoriaverīmus excoriavissēmus
excoriaverītis excoriavissētis
excoriaverint excoriavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
excorior excoriabar excoriābor
excoriāris (excoriāre) excoriabāris (excoriabāre) excoriāberis (excoriābere)
excoriātur excoriabātur excoriābitur
excoriāmur excoriabāmur excoriābimur
excoriāminī excoriabāminī excoriābiminī
excoriāntur excoriabantur excoriābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
excoriatus sum excoriatus eram excoriatus erō
excoriatus es excoriatus erās excoriatus eris
excoriatus est excoriatus erat excoriatus erit
excoriati sumus excoriati erāmus excoriati erimus
excoriati estis excoriati erātis excoriati eritis
excoriati sunt excoriati erant excoriati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
excorier excoriārer
excoriēris (excoriēre) excoriārēris (excoriārēre)
excoriētur excoriārētur
excoriēmur excoriārēmur
excoriēminī excoriārēminī
excorientur excoriārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
excoriatus sim excoriatus essem
excoriatus sīs excoriatus essēs
excoriatus sit excoriatus esset
excoriati sīmus excoriati essēmus
excoriati sītis excoriati essētis
excoriati sint excoriati essent