Conjugaison:grec ancien/ἀφορίζω

   Présent : ἀφορίζω, ἀφορίζομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφορίζω	ἀφορίζεις	ἀφορίζει	ἀφορίζετον	ἀφορίζετον	ἀφορίζομεν	ἀφορίζετε	ἀφορίζουσῐ/ ἀφορίζουσῐν
	subjonctif	ἀφορίζω	ἀφορίζῃς	ἀφορίζῃ	ἀφορίζητον	ἀφορίζητον	ἀφορίζωμεν	ἀφορίζητε	ἀφορίζωσῐ/ ἀφορίζωσῐν
	optatif	ἀφορίζοιμῐ	ἀφορίζοις	ἀφορίζοι	ἀφορίζοιτον	ἀφορῐζοίτην	ἀφορίζοιμεν	ἀφορίζοιτε	ἀφορίζοιεν
	impératif		ἀφόρῐζε	ἀφορῐζέτω	ἀφορίζετον	ἀφορῐζέτων		ἀφορίζετε	ἀφορῐζόντων
moyen/ passif	indicatif	ἀφορίζομαι	ἀφορίζει/ ἀφορίζῃ	ἀφορίζεται	ἀφορίζεσθον	ἀφορίζεσθον	ἀφορῐζόμεθᾰ	ἀφορίζεσθε	ἀφορίζονται
	subjonctif	ἀφορίζωμαι	ἀφορίζῃ	ἀφορίζηται	ἀφορίζησθον	ἀφορίζησθον	ἀφορῐζώμεθᾰ	ἀφορίζησθε	ἀφορίζωνται
	optatif	ἀφορῐζοίμην	ἀφορίζοιο	ἀφορίζοιτο	ἀφορίζοισθον	ἀφορῐζοίσθην	ἀφορῐζοίμεθᾰ	ἀφορίζοισθε	ἀφορίζοιντο
	impératif		ἀφορίζου	ἀφορῐζέσθω	ἀφορίζεσθον	ἀφορῐζέσθων		ἀφορίζεσθε	ἀφορῐζέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀφορίζειν				ἀφορίζεσθαι
participe	m	ἀφορίζων				ἀφορῐζόμενος
	f	ἀφορίζουσᾰ				ἀφορῐζομένη
	n	ἀφόρῐζον				ἀφορῐζόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἀφώρῐζον, ἀφωρῐζόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφώρῐζον	ἀφώρῐζες	ἀφώρῐζε/ ἀφώρῐζεν	ἀφωρίζετον	ἀφωρῐζέτην	ἀφωρίζομεν	ἀφωρίζετε	ἀφώρῐζον
moyen/ passif	indicatif	ἀφωρῐζόμην	ἀφωρίζου	ἀφωρίζετο	ἀφωρίζεσθον	ἀφωρῐζέσθην	ἀφωρῐζόμεθᾰ	ἀφωρίζεσθε	ἀφωρίζοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : ἀφοριῶ, ἀφοριοῦμαι, ἀφορισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφοριῶ	ἀφοριεῖς	ἀφοριεῖ	ἀφοριεῖτον	ἀφοριεῖτον	ἀφοριοῦμεν	ἀφοριεῖτε	ἀφοριοῦσῐ/ ἀφοριοῦσῐν
	optatif	ἀφοριοίην/ ἀφοριοῖμῐ	ἀφοριοίης/ ἀφοριοῖς	ἀφοριοίη/ ἀφοριοῖ	ἀφοριοίητον/ ἀφοριοῖτον	ἀφοριοιήτην/ ἀφοριοίτην	ἀφοριοίημεν/ ἀφοριοῖμεν	ἀφοριοίητε/ ἀφοριοῖτε	ἀφοριοίησᾰν/ ἀφοριοῖεν
moyen	indicatif	ἀφοριοῦμαι	ἀφοριεῖ/ ἀφοριῇ	ἀφοριεῖται	ἀφοριεῖσθον	ἀφοριεῖσθον	ἀφοριούμεθᾰ	ἀφοριεῖσθε	ἀφοριοῦνται
	optatif	ἀφοριοίμην	ἀφοριοῖο	ἀφοριοῖτο	ἀφοριοῖσθον	ἀφοριοίσθην	ἀφοριοίμεθᾰ	ἀφοριοῖσθε	ἀφοριοῖντο
passif	indicatif	ἀφορισθήσομαι	ἀφορισθήσει/ ἀφορισθήσῃ	ἀφορισθήσεται	ἀφορισθήσεσθον	ἀφορισθήσεσθον	ἀφορισθησόμεθᾰ	ἀφορισθήσεσθε	ἀφορισθήσονται
	optatif	ἀφορισθησοίμην	ἀφορισθήσοιο	ἀφορισθήσοιτο	ἀφορισθήσοισθον	ἀφορισθησοίσθην	ἀφορισθησοίμεθᾰ	ἀφορισθήσοισθε	ἀφορισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀφοριεῖν			ἀφοριεῖσθαι		ἀφορισθήσεσθαι
participe	m	ἀφοριῶν			ἀφοριούμενος		ἀφορισθησόμενος
	f	ἀφοριοῦσᾰ			ἀφοριουμένη		ἀφορισθησομένη
	n	ἀφοριοῦν			ἀφοριούμενον		ἀφορισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *ἀφοριέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : ἀφοριέω, ἀφοριέομαι, ἀφορισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφοριέω	ἀφοριέεις	ἀφοριέει	ἀφοριέετον	ἀφοριέετον	ἀφοριέομεν	ἀφοριέετε	ἀφοριέουσῐ/ ἀφοριέουσῐν
	optatif	ἀφοριέοιμῐ	ἀφοριέοις	ἀφοριέοι	ἀφοριέοιτον	ἀφοριεοίτην	ἀφοριέοιμεν	ἀφοριέοιτε	ἀφοριέοιεν
moyen	indicatif	ἀφοριέομαι	ἀφοριέει/ ἀφοριέῃ	ἀφοριέεται	ἀφοριέεσθον	ἀφοριέεσθον	ἀφοριεόμεθᾰ	ἀφοριέεσθε	ἀφοριέονται
	optatif	ἀφοριεοίμην	ἀφοριέοιο	ἀφοριέοιτο	ἀφοριέοισθον	ἀφοριεοίσθην	ἀφοριεοίμεθᾰ	ἀφοριέοισθε	ἀφοριέοιντο
passif	indicatif	ἀφορισθήσομαι	ἀφορισθήσει/ ἀφορισθήσῃ	ἀφορισθήσεται	ἀφορισθήσεσθον	ἀφορισθήσεσθον	ἀφορισθησόμεθᾰ	ἀφορισθήσεσθε	ἀφορισθήσονται
	optatif	ἀφορισθησοίμην	ἀφορισθήσοιο	ἀφορισθήσοιτο	ἀφορισθήσοισθον	ἀφορισθησοίσθην	ἀφορισθησοίμεθᾰ	ἀφορισθήσοισθε	ἀφορισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀφοριέειν			ἀφοριέεσθαι		ἀφορισθήσεσθαι
participe	m	ἀφοριέων			ἀφοριεόμενος		ἀφορισθησόμενος
	f	ἀφοριέουσᾰ			ἀφοριεομένη		ἀφορισθησομένη
	n	ἀφορίεον			ἀφοριεόμενον		ἀφορισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀφώρῐσᾰ, ἀφωρῐσάμην, ἀφωρίσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφώρῐσᾰ	ἀφώρῐσᾰς	ἀφώρῐσε/ ἀφώρῐσεν	ἀφωρίσᾰτον	ἀφωρῐσάτην	ἀφωρίσᾰμεν	ἀφωρίσᾰτε	ἀφώρῐσᾰν
	subjonctif	ἀφορίσω	ἀφορίσῃς	ἀφορίσῃ	ἀφορίσητον	ἀφορίσητον	ἀφορίσωμεν	ἀφορίσητε	ἀφορίσωσῐ/ ἀφορίσωσῐν
	optatif	ἀφορίσαιμῐ	ἀφορίσαις/ ἀφορίσειᾰς	ἀφορίσαι/ ἀφορίσειε/ ἀφορίσειεν	ἀφορίσαιτον	ἀφορῐσαίτην	ἀφορίσαιμεν	ἀφορίσαιτε	ἀφορίσαιεν/ ἀφορίσειᾰν
	impératif		ἀφόρῐσον	ἀφορῐσάτω	ἀφορίσᾰτον	ἀφορῐσάτων		ἀφορίσᾰτε	ἀφορῐσάντων
moyen	indicatif	ἀφωρῐσάμην	ἀφωρίσω	ἀφωρίσᾰτο	ἀφωρίσᾰσθον	ἀφωρῐσάσθην	ἀφωρῐσάμεθᾰ	ἀφωρίσᾰσθε	ἀφωρίσᾰντο
	subjonctif	ἀφορίσωμαι	ἀφορίσῃ	ἀφορίσηται	ἀφορίσησθον	ἀφορίσησθον	ἀφορῐσώμεθᾰ	ἀφορίσησθε	ἀφορίσωνται
	optatif	ἀφορῐσαίμην	ἀφορίσαιο	ἀφορίσαιτο	ἀφορίσαισθον	ἀφορῐσαίσθην	ἀφορῐσαίμεθᾰ	ἀφορίσαισθε	ἀφορίσαιντο
	impératif		ἀφόρῐσαι	ἀφορῐσάσθω	ἀφορίσᾰσθον	ἀφορῐσάσθων		ἀφορίσᾰσθε	ἀφορῐσάσθων
passif	indicatif	ἀφωρίσθην	ἀφωρίσθης	ἀφωρίσθη	ἀφωρίσθητον	ἀφωρισθήτην	ἀφωρίσθημεν	ἀφωρίσθητε	ἀφωρίσθησᾰν
	subjonctif	ἀφορισθῶ	ἀφορισθῇς	ἀφορισθῇ	ἀφορισθῆτον	ἀφορισθῆτον	ἀφορισθῶμεν	ἀφορισθῆτε	ἀφορισθῶσῐ/ ἀφορισθῶσῐν
	optatif	ἀφορισθείην	ἀφορισθείης	ἀφορισθείη	ἀφορισθεῖτον/ ἀφορισθείητον	ἀφορισθείτην/ ἀφορισθειήτην	ἀφορισθεῖμεν/ ἀφορισθείημεν	ἀφορισθεῖτε/ ἀφορισθείητε	ἀφορισθεῖεν/ ἀφορισθείησᾰν
	impératif		ἀφορίσθητῐ	ἀφορισθήτω	ἀφορίσθητον	ἀφορισθήτων		ἀφορίσθητε	ἀφορισθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀφορίσαι			ἀφορίσᾰσθαι		ἀφορισθῆναι
participe	m	ἀφορίσᾱς			ἀφορῐσάμενος		ἀφορισθείς
	f	ἀφορίσᾱσᾰ			ἀφορῐσᾰμένη		ἀφορισθεῖσᾰ
	n	ἀφόρῐσᾰν			ἀφορῐσάμενον		ἀφορισθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἀφώρικᾰ, ἀφώρῐσμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀφώρικᾰ	ἀφώρικᾰς	ἀφώρικε/ ἀφώρικεν	ἀφωρίκᾰτον	ἀφωρίκᾰτον	ἀφωρίκᾰμεν	ἀφωρίκᾰτε	ἀφωρίκᾱσῐ/ ἀφωρίκᾱσῐν
	subjonctif	ἀφωρικὼς ὦ/ ἀφωρίκω	ἀφωρικὼς ᾖς/ ἀφωρίκῃς	ἀφωρικὼς ᾖ/ ἀφωρίκῃ	ἀφωρικότε ἦτον/ ἀφωρίκητον	ἀφωρικότε ἦτον/ ἀφωρίκητον	ἀφωρικότες ὦμεν/ ἀφωρίκωμεν	ἀφωρικότες ἦτε/ ἀφωρίκητε	ἀφωρικότες ὦσῐ/ ἀφωρίκωσῐ/ ἀφωρίκωσῐν
	optatif	ἀφωρικὼς εἴην/ ἀφωρίκοιμῐ/ ἀφωρικοίην	ἀφωρικὼς εἴης/ ἀφωρίκοις/ ἀφωρικοίης	ἀφωρικὼς εἴη/ ἀφωρίκοι/ ἀφωρικοίη	ἀφωρικότε εἴητον/ ἀφωρικότε εἶτον/ ἀφωρίκοιτον	ἀφωρικὀτε εἰήτην/ ἀφωρικότε εἴτην/ ἀφωρικοίτην	ἀφωρικότες εἴημεν/ ἀφωρικότες εἶμεν/ ἀφωρίκοιμεν	ἀφωρικότες εἴητε/ ἀφωρικότες εἶτε/ ἀφωρίκοιτε	ἀφωρικότες εἴησᾰν/ ἀφωρικότε εἶεν/ ἀφωρίκοιεν
	impératif		ἀφωρικὼς ἴσθῐ	ἀφωρικὼς ἔστω	ἀφωρικότε ἔστον	ἀφωρικότε ἔστων		ἀφωρικότες ἔστε	ἀφωρικότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἀφώρῐσμαι	ἀφώρῐσαι	ἀφώρῐσται	ἀφώρῐσθον	ἀφώρῐσθον	ἀφωρίσμεθᾰ	ἀφώρῐσθε	ἀφωρῐσμένοι εἰσί
	subjonctif	ἀφωρῐσμένος ὦ	ἀφωρῐσμένος ᾖς	ἀφωρῐσμένος ᾖ	ἀφωρῐσμένω ἦτον	ἀφωρῐσμένω ἦτον	ἀφωρῐσμένοι ὦμεν	ἀφωρῐσμένοι ἦτε	ἀφωρῐσμένοι ὦσῐ/ ἀφωρῐσμένοι ὦσῐν
	optatif	ἀφωρῐσμένος εἴην	ἀφωρῐσμένος εἴης	ἀφωρῐσμένος εἴη	ἀφωρῐσμένοι εἴητον/ ἀφωρῐσμένοι εἶτον	ἀφωρῐσμένω εἰήτην/ ἀφωρῐσμένω εἴτην	ἀφωρῐσμένοι εἴημεν/ ἀφωρῐσμένοι εἶμεν	ἀφωρῐσμένοι εἴητε/ ἀφωρῐσμένοι εἶτε	ἀφωρῐσμένοι εἴησᾰν/ ἀφωρῐσμένοι εἶεν
	impératif		ἀφώρῐσο	ἀφωρίσθω	ἀφώρῐσθον	ἀφωρίσθων		ἀφώρῐσθε	ἀφωρίσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀφωρικέναι				ἀφωρίσθαι
participe	m	ἀφωρικώς				ἀφωρῐσμένος
	f	ἀφωρικυῖᾰ				ἀφωρῐσμένη
	n	ἀφωρικός				ἀφωρῐσμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.