Conjugaison:espagnol/suicidarse

 Conjugaison active

 Conjugaison pronominale

Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif

Conjugaison en espagnol
suicidar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

suicidar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	suicidar	[swi.θiˈðaɾ]	haber	suicidado	[aˌβeɾ swi.θiˈða.ðo]
Gérondif	suicidando	[swi.θiˈðan̪.do]	habiendo	suicidado	[aˌβjen.do swi.θiˈða.ðo]
Participe passé	suicidado	[swi.θiˈða.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   suicido [swiˈθi.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   suicidas  suicidás [swiˈθi.ðas] [swi.θiˈðas] (él/ella/Ud.)   suicida [swiˈθi.ða] (nosostros-as)   suicidamos [swi.θiˈða.mos] (vosostros-as/os)   suicidáis [swi.θiˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidan [swiˈθi.ðan]	Passé composé (yo)   he suicidado [e swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   has suicidado [as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   ha suicidado [a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hemos suicidado [ˈe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habéis suicidado [a.ˈβejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   han suicidado [an swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (yo)   suicidaba [swi.θiˈða.βa] (tú/vos)   suicidabas [swi.θiˈða.βas] (él/ella/Ud.)   suicidaba [swi.θiˈða.βa] (nosostros-as)   suicidábamos [swi.θiˈða.βa.mos] (vosostros-as/os)   suicidabais [swi.θiˈða.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidaban [swi.θiˈða.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había suicidado [a.ˈβi.a swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   habías suicidado [a.ˈβi.as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   había suicidado [a.ˈβi.a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   habíamos suicidado [a.ˈβi.a.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habíais suicidado [a.ˈβi.ajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían suicidado [a.ˈβi.an swi.θiˈða.ðo]
Passé simple (yo)   suicidé [swi.θiˈðe] (tú/vos)   suicidaste [swi.θiˈðas.te] (él/ella/Ud.)   suicidó [swi.θiˈðo] (nosostros-as)   suicidamos [swi.θiˈða.mos] (vosostros-as/os)   suicidasteis [swi.θiˈðas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidaron [swi.θiˈða.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube suicidado [ˈu.βe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   hubiste suicidado [u.ˈβi.ste swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo suicidado [ˈu.βo swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hubimos suicidado [u.ˈβi.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis suicidado [u.ˈβi.stejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron suicidado [u.ˈβje.ɾon swi.θiˈða.ðo]
Futur simple (yo)   suicidaré [swi.θi.ðaˈɾe] (tú/vos)   suicidarás [swi.θi.ðaˈɾas] (él/ella/Ud.)   suicidará [swi.θi.ðaˈɾa] (nosostros-as)   suicidaremos [swi.θi.ðaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   suicidaréis [swi.θi.ðaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidarán [swi.θi.ðaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré suicidado [a.ˈβɾe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   habrás suicidado [a.ˈβɾas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá suicidado [a.ˈβɾa swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   habremos suicidado [a.ˈβɾe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habréis suicidado [a.ˈβɾejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán suicidado [a.ˈβɾan swi.θiˈða.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   suicidaría [swi.θi.ðaˈɾi.a] (tú/vos)   suicidarías [swi.θi.ðaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   suicidaría [swi.θi.ðaˈɾi.a] (nosostros-as)   suicidaríamos [swi.θi.ðaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   suicidaríais [swi.θi.ðaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidarían [swi.θi.ðaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría suicidado [a.ˈβɾi.a swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   habrías suicidado [a.ˈβɾi.as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habría suicidado [a.ˈβɾi.a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   habríamos suicidado [a.ˈβɾi.a.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habríais suicidado [a.ˈβɾi.ajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían suicidado [a.ˈβɾi.an swi.θiˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   suicide [swi.ˈθi.ðe] (tú/vos)  ou (vos)   suicides  suicidés [swi.ˈθi.ðes] [swi.θiˈðes] (él/ella/Ud.)   suicide [swi.ˈθi.ðe] (nosostros-as)   suicidemos [swi.θiˈðe.mos] (vosostros-as/os)   suicidéis [swi.θiˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   suiciden [swi.ˈθi.ðen]	Passé composé (yo)   haya suicidado [ˈa.ja swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas suicidado  hayás suicidado [ˈa.jas swi.θiˈða.ðo] [a.ˈjas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   haya suicidado [ˈa.ja swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hayamos suicidado [a.ˈja.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis suicidado [a.ˈjajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan suicidado [ˈa.jan swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   suicidara [swi.θiˈða.ɾa] (tú/vos)   suicidaras [swi.θiˈða.ɾas] (él/ella/Ud.)   suicidara [swi.θiˈða.ɾa] (nosostros-as)   suicidáramos [swi.θiˈða.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   suicidarais [swi.θiˈða.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidaran [swi.θiˈða.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera suicidado [u.ˈβje.ɾa swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   hubieras suicidado [u.ˈβje.ɾas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera suicidado [u.ˈβje.ɾa swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos suicidado [u.ˈβje.ɾa.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais suicidado [u.ˈβje.ɾajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran suicidado [u.ˈβje.ɾan swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   suicidase [swi.θiˈða.se] (tú/vos)   suicidases [swi.θiˈða.ses] (él/ella/Ud.)   suicidase [swi.θiˈða.se] (nosostros-as)   suicidásemos [swi.θiˈða.se.mos] (vosostros-as/os)   suicidaseis [swi.θiˈða.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidasen [swi.θiˈða.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese suicidado [u.ˈβje.se swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   hubieses suicidado [u.ˈβje.ses swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese suicidado [u.ˈβje.se swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos suicidado [u.ˈβje.se.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis suicidado [u.ˈβje.sejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen suicidado [u.ˈβje.sen swi.θiˈða.ðo]
Futur (yo)   suicidare [swi.θiˈða.ɾe] (tú/vos)   suicidares [swi.θiˈða.ɾes] (él/ella/Ud.)   suicidare [swi.θiˈða.ɾe] (nosostros-as)   suicidáremos [swi.θiˈða.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   suicidareis [swi.θiˈða.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   suicidaren [swi.θiˈða.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere suicidado [u.ˈβje.ɾe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos)   hubieres suicidado [u.ˈβje.ɾes swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere suicidado [u.ˈβje.ɾe swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos suicidado [u.ˈβje.ɾe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis suicidado [u.ˈβje.ɾejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren suicidado [u.ˈβje.ɾen swi.θiˈða.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   suicida  suicidá [swiˈθi.ða] [swi.θiˈða] (usted)   suicide [swiˈθi.ðe] (nosostros-as)   suicidemos [swi.θiˈðe.mos] (vosostros-as)   suicidad [swi.θiˈðað] (ustedes)   suiciden [swiˈθi.ðen]

Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif

Conjugaison en espagnol
suicidarse
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

suicidarse, verbe espagnol pronominal du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	suicidarse	[swi.θiˈðaɾ.se]	haberse	suicidadose	[aˌβeɾ.se swi.θiˈða.ðo.se]
Gérondif	suicidándose	[swi.θiˈðan̪.do.se]	habiéndose	suicidado	[aˌβjen.do.se swi.θiˈða.ðo]
Participe passé	suicidado	[swi.θiˈða.ðo]

Indicatif

Présent (yo) me   suicido [me swiˈθi.ðo] (tú/vos) te/vos  ou (vos) vos   suicidas  suicidás [te/vos swiˈθi.ðas] [vos swi.θiˈðas] (él/ella/Ud.) se   suicida [se swiˈθi.ða] (nosostros-as) nos   suicidamos [nos swi.θiˈða.mos] (vosostros-as/os) os   suicidáis [os swi.θiˈðai̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidan [se swiˈθi.ðan]	Passé composé (yo) me   he suicidado [me e swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   has suicidado [te/vos as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   ha suicidado [se a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hemos suicidado [nos ˈe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   habéis suicidado [os a.ˈβejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   han suicidado [se an swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (yo) me   suicidaba [me swi.θiˈða.βa] (tú/vos) te/vos   suicidabas [te/vos swi.θiˈða.βas] (él/ella/Ud.) se   suicidaba [se swi.θiˈða.βa] (nosostros-as) nos   suicidábamos [nos swi.θiˈða.βa.mos] (vosostros-as/os) os   suicidabais [os swi.θiˈða.βai̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidaban [se swi.θiˈða.βan]	Plus-que-parfait (yo) me   había suicidado [me a.ˈβi.a swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   habías suicidado [te/vos a.ˈβi.as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   había suicidado [se a.ˈβi.a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   habíamos suicidado [nos a.ˈβi.a.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   habíais suicidado [os a.ˈβi.ajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habían suicidado [se a.ˈβi.an swi.θiˈða.ðo]
Passé simple (yo) me   suicidé [me swi.θiˈðe] (tú/vos) te/vos   suicidaste [te/vos swi.θiˈðas.te] (él/ella/Ud.) se   suicidó [se swi.θiˈðo] (nosostros-as) nos   suicidamos [nos swi.θiˈða.mos] (vosostros-as/os) os   suicidasteis [os swi.θiˈðas.tei̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidaron [se swi.θiˈða.ɾon]	Passé antérieur (yo) me   hube suicidado [me ˈu.βe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   hubiste suicidado [te/vos u.ˈβi.ste swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubo suicidado [se ˈu.βo swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hubimos suicidado [nos u.ˈβi.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   hubisteis suicidado [os u.ˈβi.stejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieron suicidado [se u.ˈβje.ɾon swi.θiˈða.ðo]
Futur simple (yo) me   suicidaré [me swi.θi.ðaˈɾe] (tú/vos) te/vos   suicidarás [te/vos swi.θi.ðaˈɾas] (él/ella/Ud.) se   suicidará [se swi.θi.ðaˈɾa] (nosostros-as) nos   suicidaremos [nos swi.θi.ðaˈɾe.mos] (vosostros-as/os) os   suicidaréis [os swi.θi.ðaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidarán [se swi.θi.ðaˈɾan]	Futur antérieur (yo) me   habré suicidado [me a.ˈβɾe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   habrás suicidado [te/vos a.ˈβɾas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   habrá suicidado [se a.ˈβɾa swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   habremos suicidado [nos a.ˈβɾe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   habréis suicidado [os a.ˈβɾejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habrán suicidado [se a.ˈβɾan swi.θiˈða.ðo]

Conditionnel

Présent (yo) me   suicidaría [me swi.θi.ðaˈɾi.a] (tú/vos) te/vos   suicidarías [te/vos swi.θi.ðaˈɾi.as] (él/ella/Ud.) se   suicidaría [se swi.θi.ðaˈɾi.a] (nosostros-as) nos   suicidaríamos [nos swi.θi.ðaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os) os   suicidaríais [os swi.θi.ðaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidarían [se swi.θi.ðaˈɾi.an]

Passé (yo) me   habría suicidado [me a.ˈβɾi.a swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   habrías suicidado [te/vos a.ˈβɾi.as swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   habría suicidado [se a.ˈβɾi.a swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   habríamos suicidado [nos a.ˈβɾi.a.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   habríais suicidado [os a.ˈβɾi.ajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habrían suicidado [se a.ˈβɾi.an swi.θiˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo) me   suicide [me swi.ˈθi.ðe] (tú/vos) te/vos  ou (vos) vos   suicides  suicidés [te/vos swi.ˈθi.ðes] [vos swi.θiˈðes] (él/ella/Ud.) se   suicide [se swi.ˈθi.ðe] (nosostros-as) nos   suicidemos [nos swi.θiˈðe.mos] (vosostros-as/os) os   suicidéis [os swi.θiˈðei̯s] (ellos-as/Uds.) se   suiciden [se swi.ˈθi.ðen]	Passé composé (yo) me   haya suicidado [me ˈa.ja swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos  ou (vos)   hayas suicidado  hayás suicidado [te/vos ˈa.jas swi.θiˈða.ðo] [vos a.ˈjas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   haya suicidado [se ˈa.ja swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hayamos suicidado [nos a.ˈja.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   hayáis suicidado [os a.ˈjajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hayan suicidado [se ˈa.jan swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo) me   suicidara [me swi.θiˈða.ɾa] (tú/vos) te/vos   suicidaras [te/vos swi.θiˈða.ɾas] (él/ella/Ud.) se   suicidara [se swi.θiˈða.ɾa] (nosostros-as) nos   suicidáramos [nos swi.θiˈða.ɾa.mos] (vosostros-as/os) os   suicidarais [os swi.θiˈða.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidaran [se swi.θiˈða.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo) me   hubiera suicidado [me u.ˈβje.ɾa swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieras suicidado [te/vos u.ˈβje.ɾas swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiera suicidado [se u.ˈβje.ɾa swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hubiéramos suicidado [nos u.ˈβje.ɾa.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   hubierais suicidado [os u.ˈβje.ɾajs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieran suicidado [se u.ˈβje.ɾan swi.θiˈða.ðo]
Imparfait (en -se) (yo) me   suicidase [me swi.θiˈða.se] (tú/vos) te/vos   suicidases [te/vos swi.θiˈða.ses] (él/ella/Ud.) se   suicidase [se swi.θiˈða.se] (nosostros-as) nos   suicidásemos [nos swi.θiˈða.se.mos] (vosostros-as/os) os   suicidaseis [os swi.θiˈða.sei̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidasen [se swi.θiˈða.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo) me   hubiese suicidado [me u.ˈβje.se swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieses suicidado [te/vos u.ˈβje.ses swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiese suicidado [se u.ˈβje.se swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hubiésemos suicidado [nos u.ˈβje.se.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   hubieseis suicidado [os u.ˈβje.sejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubiesen suicidado [se u.ˈβje.sen swi.θiˈða.ðo]
Futur (yo) me   suicidare [me swi.θiˈða.ɾe] (tú/vos) te/vos   suicidares [te/vos swi.θiˈða.ɾes] (él/ella/Ud.) se   suicidare [se swi.θiˈða.ɾe] (nosostros-as) nos   suicidáremos [nos swi.θiˈða.ɾe.mos] (vosostros-as/os) os   suicidareis [os swi.θiˈða.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.) se   suicidaren [se swi.θiˈða.ɾen]	Futur antérieur (yo) me   hubiere suicidado [me u.ˈβje.ɾe swi.θiˈða.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieres suicidado [te/vos u.ˈβje.ɾes swi.θiˈða.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiere suicidado [se u.ˈβje.ɾe swi.θiˈða.ðo] (nosotros-as) nos   hubiéremos suicidado [nos u.ˈβje.ɾe.mos swi.θiˈða.ðo] (vosotros-as/os) os   hubiereis suicidado [os u.ˈβje.ɾejs swi.θiˈða.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieren suicidado [se u.ˈβje.ɾen swi.θiˈða.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   suicídate  suicidate [swiˈθi.ða.te] [swi.θiˈða.te] (usted)   suicídese [swiˈθi.ðe.se] (nosostros-as)   suicidémonos [swi.θiˈðe.mo.nos] (vosostros-as)   suicidaos [swi.θiˈða.os] (ustedes)   suicídense [swiˈθi.ðen.se]