Conjugaison:espagnol/relucir

Conjugaison en espagnol
relucir
Verbe du 3e groupe, conjugué comme {{es-conj-3}}

relucir, verbe espagnol du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	relucir	[re.luˈθiɾ]	haber	relucido	[aˌβeɾ re.luˈθi.ðo]
Gérondif	reluciendo	[re.luˈθjen̪.do]	habiendo	relucido	[aˌβjen.do re.luˈθi.ðo]
Participe passé	relucido	[re.luˈθi.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   reluzco [reˈlu.θko] (tú/vos)  ou (vos)   reluces  relucís [re.luˈθes] [re.luˈθis] (él/ella/Ud.)   reluce [re.luˈθe] (nosostros-as)   relucimos [re.luˈθi.mos] (vosostros-as/os)   relucís [re.luˈθis] (ellos-as/Uds.)   relucen [re.luˈθen]	Passé composé (yo)   he relucido [e re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   has relucido [as re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   ha relucido [a re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hemos relucido [ˈe.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   habéis relucido [a.ˈβejs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   han relucido [an re.luˈθi.ðo]
Imparfait (yo)   relucía [re.luˈθi.a] (tú/vos)   relucías [re.luˈθi.as] (él/ella/Ud.)   relucía [re.luˈθi.a] (nosostros-as)   relucíamos [re.luˈθi.a.mos] (vosostros-as/os)   relucíais [re.luˈθi.ais] (ellos-as/Uds.)   relucían [re.luˈθi.an]	Plus-que-parfait (yo)   había relucido [a.ˈβi.a re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   habías relucido [a.ˈβi.as re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   había relucido [a.ˈβi.a re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   habíamos relucido [a.ˈβi.a.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   habíais relucido [a.ˈβi.ajs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían relucido [a.ˈβi.an re.luˈθi.ðo]
Passé simple (yo)   relucí [re.luˈθi] (tú/vos)   reluciste [re.luˈθis.te] (él/ella/Ud.)   relució [re.luˈθjo] (nosostros-as)   relucimos [re.luˈθi.mos] (vosostros-as/os)   relucisteis [re.luˈθis.teis] (ellos-as/Uds.)   relucieron [re.luˈθje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube relucido [ˈu.βe re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   hubiste relucido [u.ˈβi.ste re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo relucido [ˈu.βo re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hubimos relucido [u.ˈβi.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis relucido [u.ˈβi.stejs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron relucido [u.ˈβje.ɾon re.luˈθi.ðo]
Futur simple (yo)   reluciré [re.luˈθiˈɾe] (tú/vos)   relucirás [re.luˈθiˈɾas] (él/ella/Ud.)   relucirá [re.luˈθiˈɾa] (nosostros-as)   reluciremos [re.luˈθiˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   reluciréis [re.luˈθiˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   relucirán [re.luˈθiˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré relucido [a.ˈβɾe re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   habrás relucido [a.ˈβɾas re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá relucido [a.ˈβɾa re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   habremos relucido [a.ˈβɾe.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   habréis relucido [a.ˈβɾejs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán relucido [a.ˈβɾan re.luˈθi.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   reluciría [re.luˈθi.ˈɾi.a] (tú/vos)   relucirías [re.luˈθi.ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   reluciría [re.luˈθi.ˈɾi.a] (nosostros-as)   reluciríamos [re.luˈθi.ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   reluciríais [re.luˈθi.ˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   relucirían [re.luˈθi.ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría relucido [a.ˈβɾi.a re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   habrías relucido [a.ˈβɾi.as re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   habría relucido [a.ˈβɾi.a re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   habríamos relucido [a.ˈβɾi.a.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   habríais relucido [a.ˈβɾi.ajs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían relucido [a.ˈβɾi.an re.luˈθi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   reluzca [re.ˈlu.θka] (tú/vos)  ou (vos)   reluzcas  reluzcás [re.ˈlu.θkas] [re.ˈlu.θkas] (él/ella/Ud.)   reluzca [re.ˈlu.θka] (nosostros-as)   reluzcamos [re.luˈθka.mos] (vosostros-as/os)   reluzcáis [re.luˈθkais] (ellos-as/Uds.)   reluzcan [re.ˈlu.θkan]	Passé composé (yo)   haya relucido [ˈa.ja re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   hayas relucido [ˈa.jas re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   haya relucido [ˈa.ja re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hayamos relucido [a.ˈja.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis relucido [a.ˈjajs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan relucido [ˈa.jan re.luˈθi.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   reluciera [re.luˈθje.ɾa] (tú/vos)   relucieras [re.luˈθje.ɾas] (él/ella/Ud.)   reluciera [re.luˈθje.ɾa] (nosostros-as)   reluciéramos [re.luˈθje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   relucierais [re.luˈθje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   relucieran [re.luˈθje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera relucido [u.ˈβje.ɾa re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   hubieras relucido [u.ˈβje.ɾas re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera relucido [u.ˈβje.ɾa re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos relucido [u.ˈβje.ɾa.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais relucido [u.ˈβje.ɾajs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran relucido [u.ˈβje.ɾan re.luˈθi.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   reluciese [re.luˈθje.se] (tú/vos)   relucieses [re.luˈθje.ses] (él/ella/Ud.)   reluciese [re.luˈθje.se] (nosostros-as)   reluciésemos [re.luˈθje.se.mos] (vosostros-as/os)   relucieseis [re.luˈθje.seis] (ellos-as/Uds.)   reluciesen [re.luˈθje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese relucido [u.ˈβje.se re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   hubieses relucido [u.ˈβje.ses re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese relucido [u.ˈβje.se re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos relucido [u.ˈβje.se.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis relucido [u.ˈβje.sejs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen relucido [u.ˈβje.sen re.luˈθi.ðo]
Futur (yo)   reluciere [re.luˈθje.ɾe] (tú/vos)   relucieres [re.luˈθje.ɾes] (él/ella/Ud.)   reluciere [re.luˈθje.ɾe] (nosostros-as)   reluciéremos [re.luˈθje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   reluciereis [re.luˈθje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   relucieren [re.luˈθje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere relucido [u.ˈβje.ɾe re.luˈθi.ðo] (tú/vos)   hubieres relucido [u.ˈβje.ɾes re.luˈθi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere relucido [u.ˈβje.ɾe re.luˈθi.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos relucido [u.ˈβje.ɾe.mos re.luˈθi.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis relucido [u.ˈβje.ɾejs re.luˈθi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren relucido [u.ˈβje.ɾen re.luˈθi.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   reluce  relucí [re.luˈθe] [re.luˈθi] (usted)   reluzca [reˈlu.θka] (nosostros-as)   reluzcamos [re.luˈθka.mos] (vosostros-as)   relucid [re.luˈθið] (ustedes)   reluzcan [reˈlu.θkan]