Conjugaison:espagnol/recetar

Conjugaison en espagnol
recetar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

recetar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	recetar	[re.θeˈtaɾ]	haber	recetado	[aˌβeɾ re.θeˈta.ðo]
Gérondif	recetando	[re.θeˈtan̪.do]	habiendo	recetado	[aˌβjen.do re.θeˈta.ðo]
Participe passé	recetado	[re.θeˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   receto [reˈθe.to] (tú/vos)  ou (vos)   recetas  recetás [reˈθe.tas] [re.θeˈtas] (él/ella/Ud.)   receta [reˈθe.ta] (nosostros-as)   recetamos [re.θeˈta.mos] (vosostros-as/os)   recetáis [re.θeˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   recetan [reˈθe.tan]	Passé composé (yo)   he recetado [e re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   has recetado [as re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha recetado [a re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos recetado [ˈe.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis recetado [a.ˈβejs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han recetado [an re.θeˈta.ðo]
Imparfait (yo)   recetaba [re.θeˈta.βa] (tú/vos)   recetabas [re.θeˈta.βas] (él/ella/Ud.)   recetaba [re.θeˈta.βa] (nosostros-as)   recetábamos [re.θeˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   recetabais [re.θeˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   recetaban [re.θeˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había recetado [a.ˈβi.a re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   habías recetado [a.ˈβi.as re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había recetado [a.ˈβi.a re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos recetado [a.ˈβi.a.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais recetado [a.ˈβi.ajs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían recetado [a.ˈβi.an re.θeˈta.ðo]
Passé simple (yo)   receté [re.θeˈte] (tú/vos)   recetaste [re.θeˈtas.te] (él/ella/Ud.)   recetó [re.θeˈto] (nosostros-as)   recetamos [re.θeˈta.mos] (vosostros-as/os)   recetasteis [re.θeˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   recetaron [re.θeˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube recetado [ˈu.βe re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste recetado [u.ˈβi.ste re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo recetado [ˈu.βo re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos recetado [u.ˈβi.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis recetado [u.ˈβi.stejs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron recetado [u.ˈβje.ɾon re.θeˈta.ðo]
Futur simple (yo)   recetaré [re.θe.taˈɾe] (tú/vos)   recetarás [re.θe.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   recetará [re.θe.taˈɾa] (nosostros-as)   recetaremos [re.θe.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   recetaréis [re.θe.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recetarán [re.θe.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré recetado [a.ˈβɾe re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   habrás recetado [a.ˈβɾas re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá recetado [a.ˈβɾa re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos recetado [a.ˈβɾe.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis recetado [a.ˈβɾejs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán recetado [a.ˈβɾan re.θeˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   recetaría [re.θe.taˈɾi.a] (tú/vos)   recetarías [re.θe.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   recetaría [re.θe.taˈɾi.a] (nosostros-as)   recetaríamos [re.θe.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   recetaríais [re.θe.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   recetarían [re.θe.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría recetado [a.ˈβɾi.a re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   habrías recetado [a.ˈβɾi.as re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría recetado [a.ˈβɾi.a re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos recetado [a.ˈβɾi.a.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais recetado [a.ˈβɾi.ajs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían recetado [a.ˈβɾi.an re.θeˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   recete [re.ˈθe.te] (tú/vos)  ou (vos)   recetes  recetés [re.ˈθe.tes] [re.θeˈtes] (él/ella/Ud.)   recete [re.ˈθe.te] (nosostros-as)   recetemos [re.θeˈte.mos] (vosostros-as/os)   recetéis [re.θeˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   receten [re.ˈθe.ten]	Passé composé (yo)   haya recetado [ˈa.ja re.θeˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas recetado  hayás recetado [ˈa.jas re.θeˈta.ðo] [a.ˈjas re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya recetado [ˈa.ja re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos recetado [a.ˈja.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis recetado [a.ˈjajs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan recetado [ˈa.jan re.θeˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   recetara [re.θeˈta.ɾa] (tú/vos)   recetaras [re.θeˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   recetara [re.θeˈta.ɾa] (nosostros-as)   recetáramos [re.θeˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   recetarais [re.θeˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   recetaran [re.θeˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera recetado [u.ˈβje.ɾa re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras recetado [u.ˈβje.ɾas re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera recetado [u.ˈβje.ɾa re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos recetado [u.ˈβje.ɾa.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais recetado [u.ˈβje.ɾajs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran recetado [u.ˈβje.ɾan re.θeˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   recetase [re.θeˈta.se] (tú/vos)   recetases [re.θeˈta.ses] (él/ella/Ud.)   recetase [re.θeˈta.se] (nosostros-as)   recetásemos [re.θeˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   recetaseis [re.θeˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   recetasen [re.θeˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese recetado [u.ˈβje.se re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses recetado [u.ˈβje.ses re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese recetado [u.ˈβje.se re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos recetado [u.ˈβje.se.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis recetado [u.ˈβje.sejs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen recetado [u.ˈβje.sen re.θeˈta.ðo]
Futur (yo)   recetare [re.θeˈta.ɾe] (tú/vos)   recetares [re.θeˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   recetare [re.θeˈta.ɾe] (nosostros-as)   recetáremos [re.θeˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   recetareis [re.θeˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recetaren [re.θeˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere recetado [u.ˈβje.ɾe re.θeˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres recetado [u.ˈβje.ɾes re.θeˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere recetado [u.ˈβje.ɾe re.θeˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos recetado [u.ˈβje.ɾe.mos re.θeˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis recetado [u.ˈβje.ɾejs re.θeˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren recetado [u.ˈβje.ɾen re.θeˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   receta  recetá [reˈθe.ta] [re.θeˈta] (usted)   recete [reˈθe.te] (nosostros-as)   recetemos [re.θeˈte.mos] (vosostros-as)   recetad [re.θeˈtað] (ustedes)   receten [reˈθe.ten]