Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/proceder

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
proceder
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

proceder, verbe espagnol du 2e groupe.

Modes impersonnels

Présent
(yo)   procedo [pɾoˈθe.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 procedes
 procedés
[pɾoˈθe.ðes]
[pɾo.θeˈðes]
(él/ella/Ud.  procede [pɾoˈθe.ðe]
(nosostros-as)   procedemos [pɾo.θeˈðe.mos]
(vosostros-as/os  procedéis [pɾo.θeˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.  proceden [pɾoˈθe.ðen]
Passé composé
(yo)   he procedido [e pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  has procedido [as pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  ha procedido [a pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hemos procedido [ˈe.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habéis procedido [a.ˈβejs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  han procedido [an pɾo.θeˈði.ðo]
Imparfait
(yo)   procedía [pɾo.θeˈði.a]
(tú/vos  procedías [pɾo.θeˈði.as]
(él/ella/Ud.  procedía [pɾo.θeˈði.a]
(nosostros-as)   procedíamos [pɾo.θeˈði.a.mos]
(vosostros-as/os  procedíais [pɾo.θeˈði.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  procedían [pɾo.θeˈði.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había procedido [a.ˈβi.a pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habías procedido [a.ˈβi.as pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  había procedido [a.ˈβi.a pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habíamos procedido [a.ˈβi.a.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habíais procedido [a.ˈβi.ajs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían procedido [a.ˈβi.an pɾo.θeˈði.ðo]
Passé simple
(yo)   procedí [pɾo.θeˈði]
(tú/vos  procediste [pɾo.θeˈðis.te]
(él/ella/Ud.  procedió [pɾo.θeˈðjo]
(nosostros-as)   procedimos [pɾo.θeˈði.mos]
(vosostros-as/os  procedisteis [pɾo.θeˈðis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  procedieron [pɾo.θeˈðje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube procedido [ˈu.βe pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubiste procedido [u.ˈβi.ste pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo procedido [ˈu.βo pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubimos procedido [u.ˈβi.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis procedido [u.ˈβi.stejs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron procedido [u.ˈβje.ɾon pɾo.θeˈði.ðo]
Futur simple
(yo)   procederé [pɾo.θe.ðeˈɾe]
(tú/vos  procederás [pɾo.θe.ðeˈɾas]
(él/ella/Ud.  procederá [pɾo.θe.ðeˈɾa]
(nosostros-as)   procederemos [pɾo.θe.ðeˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  procederéis [pɾo.θe.ðeˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  procederán [pɾo.θe.ðeˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré procedido [a.ˈβɾe pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habrás procedido [a.ˈβɾas pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá procedido [a.ˈβɾa pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habremos procedido [a.ˈβɾe.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habréis procedido [a.ˈβɾejs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán procedido [a.ˈβɾan pɾo.θeˈði.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   procedería [pɾo.θe.ðeˈɾi.a]
(tú/vos  procederías [pɾo.θe.ðeˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  procedería [pɾo.θe.ðeˈɾi.a]
(nosostros-as)   procederíamos [pɾo.θe.ðeˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  procederíais [pɾo.θe.ðeˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  procederían [pɾo.θe.ðeˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría procedido [a.ˈβɾi.a pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habrías procedido [a.ˈβɾi.as pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  habría procedido [a.ˈβɾi.a pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habríamos procedido [a.ˈβɾi.a.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habríais procedido [a.ˈβɾi.ajs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían procedido [a.ˈβɾi.an pɾo.θeˈði.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   proceda [pɾo.ˈθe.ða]
(tú/vos
ou (vos) 
 procedas
 procedás
[pɾo.ˈθe.ðas]
[pɾo.θeˈðas]
(él/ella/Ud.  proceda [pɾo.ˈθe.ða]
(nosostros-as)   procedamos [pɾo.θeˈða.mos]
(vosostros-as/os  procedáis [pɾo.θeˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.  procedan [pɾo.ˈθe.ðan]
Passé composé
(yo)   haya procedido [ˈa.ja pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas procedido
 hayás procedido
[ˈa.jas pɾo.θeˈði.ðo]
[a.ˈjas pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  haya procedido [ˈa.ja pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hayamos procedido [a.ˈja.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis procedido [a.ˈjajs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan procedido [ˈa.jan pɾo.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   procediera [pɾo.θeˈðje.ɾa]
(tú/vos  procedieras [pɾo.θeˈðje.ɾas]
(él/ella/Ud.  procediera [pɾo.θeˈðje.ɾa]
(nosostros-as)   procediéramos [pɾo.θeˈðje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  procedierais [pɾo.θeˈðje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  procedieran [pɾo.θeˈðje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera procedido [u.ˈβje.ɾa pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieras procedido [u.ˈβje.ɾas pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera procedido [u.ˈβje.ɾa pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos procedido [u.ˈβje.ɾa.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais procedido [u.ˈβje.ɾajs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran procedido [u.ˈβje.ɾan pɾo.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   procediese [pɾo.θeˈðje.se]
(tú/vos  procedieses [pɾo.θeˈðje.ses]
(él/ella/Ud.  procediese [pɾo.θeˈðje.se]
(nosostros-as)   procediésemos [pɾo.θeˈðje.se.mos]
(vosostros-as/os  procedieseis [pɾo.θeˈðje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  procediesen [pɾo.θeˈðje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese procedido [u.ˈβje.se pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieses procedido [u.ˈβje.ses pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese procedido [u.ˈβje.se pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos procedido [u.ˈβje.se.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis procedido [u.ˈβje.sejs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen procedido [u.ˈβje.sen pɾo.θeˈði.ðo]
Futur
(yo)   procediere [pɾo.θeˈðje.ɾe]
(tú/vos  procedieres [pɾo.θeˈðje.ɾes]
(él/ella/Ud.  procediere [pɾo.θeˈðje.ɾe]
(nosostros-as)   procediéremos [pɾo.θeˈðje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  procediereis [pɾo.θeˈðje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  procedieren [pɾo.θeˈðje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere procedido [u.ˈβje.ɾe pɾo.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieres procedido [u.ˈβje.ɾes pɾo.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere procedido [u.ˈβje.ɾe pɾo.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos procedido [u.ˈβje.ɾe.mos pɾo.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis procedido [u.ˈβje.ɾejs pɾo.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren procedido [u.ˈβje.ɾen pɾo.θeˈði.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 procede
 procedé
[pɾoˈθe.ðe]
[pɾo.θeˈðe]
(usted)   proceda [pɾoˈθe.ða]
(nosostros-as)   procedamos [pɾo.θeˈða.mos]
(vosostros-as)   proceded [pɾo.θeˈðeð]
(ustedes)   procedan [pɾoˈθe.ðan]