Conjugaison:espagnol/precalentar

Conjugaison en espagnol
precalentar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

precalentar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	precalentar	[pɾe.ka.lenˈtaɾ]	haber	precalentado	[aˌβeɾ pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Gérondif	precalentando	[pɾe.ka.lenˈtan̪.do]	habiendo	precalentado	[aˌβjen.do pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Participe passé	precalentado	[pɾe.ka.lenˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   precaliento [pɾe.kaˈljen.to] (tú/vos)  ou (vos)   precalientas  precalentás [pɾe.kaˈljen.tas] [pɾe.ka.lenˈtas] (él/ella/Ud.)   precalienta [pɾe.kaˈljen.ta] (nosostros-as)   precalentamos [pɾe.ka.lenˈta.mos] (vosostros-as/os)   precalentáis [pɾe.ka.lenˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   precalientan [pɾe.kaˈljen.tan]	Passé composé (yo)   he precalentado [e pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   has precalentado [as pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha precalentado [a pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos precalentado [ˈe.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis precalentado [a.ˈβejs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han precalentado [an pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Imparfait (yo)   precalentaba [pɾe.ka.lenˈta.βa] (tú/vos)   precalentabas [pɾe.ka.lenˈta.βas] (él/ella/Ud.)   precalentaba [pɾe.ka.lenˈta.βa] (nosostros-as)   precalentábamos [pɾe.ka.lenˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   precalentabais [pɾe.ka.lenˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentaban [pɾe.ka.lenˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había precalentado [a.ˈβi.a pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   habías precalentado [a.ˈβi.as pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había precalentado [a.ˈβi.a pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos precalentado [a.ˈβi.a.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais precalentado [a.ˈβi.ajs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían precalentado [a.ˈβi.an pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Passé simple (yo)   precalenté [pɾe.ka.lenˈte] (tú/vos)   precalentaste [pɾe.ka.lenˈtas.te] (él/ella/Ud.)   precalentó [pɾe.ka.lenˈto] (nosostros-as)   precalentamos [pɾe.ka.lenˈta.mos] (vosostros-as/os)   precalentasteis [pɾe.ka.lenˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentaron [pɾe.ka.lenˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube precalentado [ˈu.βe pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste precalentado [u.ˈβi.ste pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo precalentado [ˈu.βo pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos precalentado [u.ˈβi.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis precalentado [u.ˈβi.stejs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron precalentado [u.ˈβje.ɾon pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Futur simple (yo)   precalentaré [pɾe.ka.len.taˈɾe] (tú/vos)   precalentarás [pɾe.ka.len.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   precalentará [pɾe.ka.len.taˈɾa] (nosostros-as)   precalentaremos [pɾe.ka.len.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   precalentaréis [pɾe.ka.len.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentarán [pɾe.ka.len.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré precalentado [a.ˈβɾe pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   habrás precalentado [a.ˈβɾas pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá precalentado [a.ˈβɾa pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos precalentado [a.ˈβɾe.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis precalentado [a.ˈβɾejs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán precalentado [a.ˈβɾan pɾe.ka.lenˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   precalentaría [pɾe.ka.len.taˈɾi.a] (tú/vos)   precalentarías [pɾe.ka.len.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   precalentaría [pɾe.ka.len.taˈɾi.a] (nosostros-as)   precalentaríamos [pɾe.ka.len.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   precalentaríais [pɾe.ka.len.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentarían [pɾe.ka.len.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría precalentado [a.ˈβɾi.a pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   habrías precalentado [a.ˈβɾi.as pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría precalentado [a.ˈβɾi.a pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos precalentado [a.ˈβɾi.a.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais precalentado [a.ˈβɾi.ajs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían precalentado [a.ˈβɾi.an pɾe.ka.lenˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   precaliente [pɾe.ka.ˈljen.te] (tú/vos)  ou (vos)   precalientes  precalentés [pɾe.ka.ˈljen.tes] [pɾe.ka.lenˈtes] (él/ella/Ud.)   precaliente [pɾe.ka.ˈljen.te] (nosostros-as)   precalentemos [pɾe.ka.lenˈte.mos] (vosostros-as/os)   precalentéis [pɾe.ka.lenˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   precalienten [pɾe.ka.ˈljen.ten]	Passé composé (yo)   haya precalentado [ˈa.ja pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas precalentado  hayás precalentado [ˈa.jas pɾe.ka.lenˈta.ðo] [a.ˈjas pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya precalentado [ˈa.ja pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos precalentado [a.ˈja.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis precalentado [a.ˈjajs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan precalentado [ˈa.jan pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   precalentara [pɾe.ka.lenˈta.ɾa] (tú/vos)   precalentaras [pɾe.ka.lenˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   precalentara [pɾe.ka.lenˈta.ɾa] (nosostros-as)   precalentáramos [pɾe.ka.lenˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   precalentarais [pɾe.ka.lenˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentaran [pɾe.ka.lenˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera precalentado [u.ˈβje.ɾa pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras precalentado [u.ˈβje.ɾas pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera precalentado [u.ˈβje.ɾa pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos precalentado [u.ˈβje.ɾa.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais precalentado [u.ˈβje.ɾajs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran precalentado [u.ˈβje.ɾan pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   precalentase [pɾe.ka.lenˈta.se] (tú/vos)   precalentases [pɾe.ka.lenˈta.ses] (él/ella/Ud.)   precalentase [pɾe.ka.lenˈta.se] (nosostros-as)   precalentásemos [pɾe.ka.lenˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   precalentaseis [pɾe.ka.lenˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentasen [pɾe.ka.lenˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese precalentado [u.ˈβje.se pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses precalentado [u.ˈβje.ses pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese precalentado [u.ˈβje.se pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos precalentado [u.ˈβje.se.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis precalentado [u.ˈβje.sejs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen precalentado [u.ˈβje.sen pɾe.ka.lenˈta.ðo]
Futur (yo)   precalentare [pɾe.ka.lenˈta.ɾe] (tú/vos)   precalentares [pɾe.ka.lenˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   precalentare [pɾe.ka.lenˈta.ɾe] (nosostros-as)   precalentáremos [pɾe.ka.lenˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   precalentareis [pɾe.ka.lenˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   precalentaren [pɾe.ka.lenˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere precalentado [u.ˈβje.ɾe pɾe.ka.lenˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres precalentado [u.ˈβje.ɾes pɾe.ka.lenˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere precalentado [u.ˈβje.ɾe pɾe.ka.lenˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos precalentado [u.ˈβje.ɾe.mos pɾe.ka.lenˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis precalentado [u.ˈβje.ɾejs pɾe.ka.lenˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren precalentado [u.ˈβje.ɾen pɾe.ka.lenˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   precalienta  precalentá [pɾe.kaˈljen.ta] [pɾe.ka.lenˈta] (usted)   precaliente [pɾe.kaˈljen.te] (nosostros-as)   precalentemos [pɾe.ka.lenˈte.mos] (vosostros-as)   precalentad [pɾe.ka.lenˈtað] (ustedes)   precalienten [pɾe.kaˈljen.ten]