Conjugaison:espagnol/poder

Conjugaison en espagnol
poder
Verbe du 2e groupe, conjugué comme {{es-conj-2-poder}}

poder, verbe espagnol du 2^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	poder	[poˈðeɾ]	haber	podido	[aˌβeɾ poˈði.ðo]
Gérondif	pudiendo	[puˈðjen̪.do]	habiendo	podido	[aˌβjen.do poˈði.ðo]
Participe passé	podido	[poˈði.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   puedo [ˈpwe.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   puedes  podés [ˈpwe.ðes] [poˈðes] (él/ella/Ud.)   puede [ˈpwe.ðe] (nosostros-as)   podemos [poˈðe.mos] (vosostros-as/os)   podéis [poˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   pueden [ˈpwe.ðen]	Passé composé (yo)   he podido [e poˈði.ðo] (tú/vos)   has podido [as poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   ha podido [a poˈði.ðo] (nosotros-as)   hemos podido [ˈe.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habéis podido [a.ˈβejs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   han podido [an poˈði.ðo]
Imparfait (yo)   podía [poˈði.a] (tú/vos)   podías [poˈði.as] (él/ella/Ud.)   podía [poˈði.a] (nosostros-as)   podíamos [poˈði.a.mos] (vosostros-as/os)   podíais [poˈði.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   podían [poˈði.an]	Plus-que-parfait (yo)   había podido [a.ˈβi.a poˈði.ðo] (tú/vos)   habías podido [a.ˈβi.as poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   había podido [a.ˈβi.a poˈði.ðo] (nosotros-as)   habíamos podido [a.ˈβi.a.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habíais podido [a.ˈβi.ajs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían podido [a.ˈβi.an poˈði.ðo]
Passé simple (yo)   pude [ˈpu.ðe] (tú/vos)   pudiste [puˈðis.te] (él/ella/Ud.)   pudo [ˈpu.ðo] (nosostros-as)   pudimos [puˈði.mos] (vosostros-as/os)   pudisteis [puˈðis.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   pudieron [puˈðje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube podido [ˈu.βe poˈði.ðo] (tú/vos)   hubiste podido [u.ˈβi.ste poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo podido [ˈu.βo poˈði.ðo] (nosotros-as)   hubimos podido [u.ˈβi.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis podido [u.ˈβi.stejs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron podido [u.ˈβje.ɾon poˈði.ðo]
Futur simple (yo)   podré [poˈðɾe] (tú/vos)   podrás [poˈðɾas] (él/ella/Ud.)   podrá [poˈðɾa] (nosostros-as)   podremos [poˈðɾe.mos] (vosostros-as/os)   podréis [poˈðɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   podrán [poˈðɾan]	Futur antérieur (yo)   habré podido [a.ˈβɾe poˈði.ðo] (tú/vos)   habrás podido [a.ˈβɾas poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá podido [a.ˈβɾa poˈði.ðo] (nosotros-as)   habremos podido [a.ˈβɾe.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habréis podido [a.ˈβɾejs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán podido [a.ˈβɾan poˈði.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   podría [poˈðɾi.a] (tú/vos)   podrías [poˈðɾi.as] (él/ella/Ud.)   podría [poˈðɾi.a] (nosostros-as)   podríamos [poˈðɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   podríais [poˈðɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   podrían [poˈðɾi.an]

Passé (yo)   habría podido [a.ˈβɾi.a poˈði.ðo] (tú/vos)   habrías podido [a.ˈβɾi.as poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habría podido [a.ˈβɾi.a poˈði.ðo] (nosotros-as)   habríamos podido [a.ˈβɾi.a.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habríais podido [a.ˈβɾi.ajs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían podido [a.ˈβɾi.an poˈði.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   pueda [ˈpwe.ða] (tú/vos)  ou (vos)   puedas  podás [ˈpwe.ðas] [poˈðas] (él/ella/Ud.)   pueda [ˈpwe.ða] (nosostros-as)   podamos [poˈða.mos] (vosostros-as/os)   podáis [poˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   puedan [ˈpwe.ðan]	Passé composé (yo)   haya podido [ˈa.ja poˈði.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas podido  hayás podido [ˈa.jas poˈði.ðo] [a.ˈjas poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   haya podido [ˈa.ja poˈði.ðo] (nosotros-as)   hayamos podido [a.ˈja.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis podido [a.ˈjajs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan podido [ˈa.jan poˈði.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   pudiera [puˈðje.ɾa] (tú/vos)   pudieras [puˈðje.ɾas] (él/ella/Ud.)   pudiera [puˈðje.ɾa] (nosostros-as)   pudiéramos [puˈðje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   pudierais [puˈðje.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   pudieran [puˈðje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera podido [u.ˈβje.ɾa poˈði.ðo] (tú/vos)   hubieras podido [u.ˈβje.ɾas poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera podido [u.ˈβje.ɾa poˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos podido [u.ˈβje.ɾa.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais podido [u.ˈβje.ɾajs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran podido [u.ˈβje.ɾan poˈði.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   pudiese [puˈðje.se] (tú/vos)   pudieses [puˈðje.ses] (él/ella/Ud.)   pudiese [puˈðje.se] (nosostros-as)   pudiésemos [puˈðje.se.mos] (vosostros-as/os)   pudieseis [puˈðje.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   pudiesen [puˈðje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese podido [u.ˈβje.se poˈði.ðo] (tú/vos)   hubieses podido [u.ˈβje.ses poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese podido [u.ˈβje.se poˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos podido [u.ˈβje.se.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis podido [u.ˈβje.sejs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen podido [u.ˈβje.sen poˈði.ðo]
Futur (yo)   pudiere [puˈðje.ɾe] (tú/vos)   pudieres [puˈðje.ɾes] (él/ella/Ud.)   pudiere [puˈðje.ɾe] (nosostros-as)   pudiéremos [puˈðje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   pudiereis [puˈðje.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   pudieren [puˈðje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere podido [u.ˈβje.ɾe poˈði.ðo] (tú/vos)   hubieres podido [u.ˈβje.ɾes poˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere podido [u.ˈβje.ɾe poˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos podido [u.ˈβje.ɾe.mos poˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis podido [u.ˈβje.ɾejs poˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren podido [u.ˈβje.ɾen poˈði.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   puede  podé [ˈpwe.ðe] [poˈðe] (usted)   pueda [ˈpwe.ða] (nosostros-as)   podamos [poˈða.mos] (vosostros-as)   poded [poˈðeð] (ustedes)   puedan [ˈpwe.ðan]