Conjugaison:espagnol/oír

Conjugaison en espagnol
oír
Verbe du 3e groupe, conjugué comme aucun autre

oír, verbe espagnol irrégulier du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	oír	[oˈiɾ]	haber	oído	[aˌβeɾ oˈi.ðo]
Gérondif	oyendo	[oˈʝen̪.do]	habiendo	oído	[aˌβjen.do oˈi.ðo]
Participe passé	oído	[oˈi.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   oigo [ˈoj.ɣo] (tú/vos)  ou (vos)   oyes  oís [ˈo.ʝes] [oˈis] (él/ella/Ud.)   oye [ˈo.ʝe] (nosostros-as)   oímos [oˈi.mos] (vosostros-as/os)   oís [oˈis] (ellos-as/Uds.)   oyen [ˈo.ʝen]	Passé composé (yo)   he oído [e oˈi.ðo] (tú/vos)   has oído [as oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   ha oído [a oˈi.ðo] (nosotros-as)   hemos oído [ˈe.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   habéis oído [a.ˈβejs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   han oído [an oˈi.ðo]
Imparfait (yo)   oía [Prononciation ?] (tú/vos)   oías [Prononciation ?] (él/ella/Ud.)   oía [Prononciation ?] (nosostros-as)   oíamos [Prononciation ?] (vosostros-as/os)   oíais [Prononciation ?] (ellos-as/Uds.)   oían [Prononciation ?]	Plus-que-parfait (yo)   había oído [a.ˈβi.a oˈi.ðo] (tú/vos)   habías oído [a.ˈβi.as oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   había oído [a.ˈβi.a oˈi.ðo] (nosotros-as)   habíamos oído [a.ˈβi.a.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   habíais oído [a.ˈβi.ajs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían oído [a.ˈβi.an oˈi.ðo]
Passé simple (yo)   oí [oˈi] (tú/vos)   oíste [oˈis.te] (él/ella/Ud.)   oyó [oˈʝo] (nosostros-as)   oímos [oˈi.mos] (vosostros-as/os)   oísteis [oˈis.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   oyeron [oˈʝe.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube oído [ˈu.βe oˈi.ðo] (tú/vos)   hubiste oído [u.ˈβi.ste oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo oído [ˈu.βo oˈi.ðo] (nosotros-as)   hubimos oído [u.ˈβi.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis oído [u.ˈβi.stejs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron oído [u.ˈβje.ɾon oˈi.ðo]
Futur simple (yo)   oiré [oi̯ˈɾe] (tú/vos)   oirás [oi̯ˈɾas] (él/ella/Ud.)   oirá [oi̯ˈɾa] (nosostros-as)   oiremos [oi̯ˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   oiréis [oi̯ˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   oirán [oi̯ˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré oído [a.ˈβɾe oˈi.ðo] (tú/vos)   habrás oído [a.ˈβɾas oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá oído [a.ˈβɾa oˈi.ðo] (nosotros-as)   habremos oído [a.ˈβɾe.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   habréis oído [a.ˈβɾejs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán oído [a.ˈβɾan oˈi.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   oiría [oi̯ˈɾi.a] (tú/vos)   oirías [oi̯ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   oiría [oi̯ˈɾi.a] (nosostros-as)   oiríamos [oi̯ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   oiríais [oi̯ˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   oirían [oi̯ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría oído [a.ˈβɾi.a oˈi.ðo] (tú/vos)   habrías oído [a.ˈβɾi.as oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   habría oído [a.ˈβɾi.a oˈi.ðo] (nosotros-as)   habríamos oído [a.ˈβɾi.a.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   habríais oído [a.ˈβɾi.ajs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían oído [a.ˈβɾi.an oˈi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   oiga [ˈoi̯.ɣa] (tú/vos)   oigas [ˈoi̯.ɣas] (él/ella/Ud.)   oiga [ˈoi̯.ɣa] (nosostros-as)   oigamos [oi̯ˈɣa.mos] (vosostros-as/os)   oigáis [oi̯ˈɣai̯s] (ellos-as/Uds.)   oigan [ˈoi̯.ɣan]	Passé composé (yo)   haya oído [ˈa.ja oˈi.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas oído  hayás oído [ˈa.jas oˈi.ðo] [a.ˈjas oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   haya oído [ˈa.ja oˈi.ðo] (nosotros-as)   hayamos oído [a.ˈja.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis oído [a.ˈjajs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan oído [ˈa.jan oˈi.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   oyera [oˈʝe.ɾa] (tú/vos)   oyeras [oˈʝe.ɾas] (él/ella/Ud.)   oyera [oˈʝe.ɾa] (nosostros-as)   oyéramos [oˈʝe.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   oyerais [oˈʝe.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   oyeran [oˈʝe.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera oído [u.ˈβje.ɾa oˈi.ðo] (tú/vos)   hubieras oído [u.ˈβje.ɾas oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera oído [u.ˈβje.ɾa oˈi.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos oído [u.ˈβje.ɾa.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais oído [u.ˈβje.ɾajs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran oído [u.ˈβje.ɾan oˈi.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   oyese [oˈʝe.se] (tú/vos)   oyeses [oˈʝe.ses] (él/ella/Ud.)   oyese [oˈʝe.se] (nosostros-as)   oyésemos [oˈʝe.se.mos] (vosostros-as/os)   oyeseis [oˈʝe.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   oyesen [oˈʝe.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese oído [u.ˈβje.se oˈi.ðo] (tú/vos)   hubieses oído [u.ˈβje.ses oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese oído [u.ˈβje.se oˈi.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos oído [u.ˈβje.se.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis oído [u.ˈβje.sejs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen oído [u.ˈβje.sen oˈi.ðo]
Futur (yo)   oyere [oˈʝe.ɾe] (tú/vos)   oyeres [oˈʝe.ɾes] (él/ella/Ud.)   oyere [oˈʝe.ɾe] (nosostros-as)   oyéremos [oˈʝe.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   oyereis [oˈʝe.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   oyeren [oˈʝe.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere oído [u.ˈβje.ɾe oˈi.ðo] (tú/vos)   hubieres oído [u.ˈβje.ɾes oˈi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere oído [u.ˈβje.ɾe oˈi.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos oído [u.ˈβje.ɾe.mos oˈi.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis oído [u.ˈβje.ɾejs oˈi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren oído [u.ˈβje.ɾen oˈi.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)   oye [ˈo.ʝe] (usted)   oiga [ˈoi̯.ɣa] (nosostros-as)   oigamos [oi̯ˈɣa.mos] (vosostros-as)   oíd [oˈið] (ustedes)   oigan [ˈoi̯.ɣan]