Conjugaison:espagnol/motivar

Conjugaison en espagnol
motivar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

motivar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	motivar	[mo.tiˈβaɾ]	haber	motivado	[aˌβeɾ mo.tiˈβa.ðo]
Gérondif	motivando	[mo.tiˈβan̪.do]	habiendo	motivado	[aˌβjen.do mo.tiˈβa.ðo]
Participe passé	motivado	[mo.tiˈβa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   motivo [moˈti.βo] (tú/vos)  ou (vos)   motivas  motivás [moˈti.βas] [mo.tiˈβas] (él/ella/Ud.)   motiva [moˈti.βa] (nosostros-as)   motivamos [mo.tiˈβa.mos] (vosostros-as/os)   motiváis [mo.tiˈβai̯s] (ellos-as/Uds.)   motivan [moˈti.βan]	Passé composé (yo)   he motivado [e mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   has motivado [as mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha motivado [a mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hemos motivado [ˈe.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis motivado [a.ˈβejs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han motivado [an mo.tiˈβa.ðo]
Imparfait (yo)   motivaba [mo.tiˈβa.βa] (tú/vos)   motivabas [mo.tiˈβa.βas] (él/ella/Ud.)   motivaba [mo.tiˈβa.βa] (nosostros-as)   motivábamos [mo.tiˈβa.βa.mos] (vosostros-as/os)   motivabais [mo.tiˈβa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   motivaban [mo.tiˈβa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había motivado [a.ˈβi.a mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   habías motivado [a.ˈβi.as mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   había motivado [a.ˈβi.a mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   habíamos motivado [a.ˈβi.a.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais motivado [a.ˈβi.ajs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían motivado [a.ˈβi.an mo.tiˈβa.ðo]
Passé simple (yo)   motivé [mo.tiˈβe] (tú/vos)   motivaste [mo.tiˈβas.te] (él/ella/Ud.)   motivó [mo.tiˈβo] (nosostros-as)   motivamos [mo.tiˈβa.mos] (vosostros-as/os)   motivasteis [mo.tiˈβas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   motivaron [mo.tiˈβa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube motivado [ˈu.βe mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   hubiste motivado [u.ˈβi.ste mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo motivado [ˈu.βo mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubimos motivado [u.ˈβi.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis motivado [u.ˈβi.stejs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron motivado [u.ˈβje.ɾon mo.tiˈβa.ðo]
Futur simple (yo)   motivaré [mo.ti.βaˈɾe] (tú/vos)   motivarás [mo.ti.βaˈɾas] (él/ella/Ud.)   motivará [mo.ti.βaˈɾa] (nosostros-as)   motivaremos [mo.ti.βaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   motivaréis [mo.ti.βaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   motivarán [mo.ti.βaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré motivado [a.ˈβɾe mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   habrás motivado [a.ˈβɾas mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá motivado [a.ˈβɾa mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   habremos motivado [a.ˈβɾe.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis motivado [a.ˈβɾejs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán motivado [a.ˈβɾan mo.tiˈβa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   motivaría [mo.ti.βaˈɾi.a] (tú/vos)   motivarías [mo.ti.βaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   motivaría [mo.ti.βaˈɾi.a] (nosostros-as)   motivaríamos [mo.ti.βaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   motivaríais [mo.ti.βaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   motivarían [mo.ti.βaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría motivado [a.ˈβɾi.a mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   habrías motivado [a.ˈβɾi.as mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría motivado [a.ˈβɾi.a mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   habríamos motivado [a.ˈβɾi.a.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais motivado [a.ˈβɾi.ajs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían motivado [a.ˈβɾi.an mo.tiˈβa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   motive [mo.ˈti.βe] (tú/vos)  ou (vos)   motives  motivés [mo.ˈti.βes] [mo.tiˈβes] (él/ella/Ud.)   motive [mo.ˈti.βe] (nosostros-as)   motivemos [mo.tiˈβe.mos] (vosostros-as/os)   motivéis [mo.tiˈβei̯s] (ellos-as/Uds.)   motiven [mo.ˈti.βen]	Passé composé (yo)   haya motivado [ˈa.ja mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas motivado  hayás motivado [ˈa.jas mo.tiˈβa.ðo] [a.ˈjas mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya motivado [ˈa.ja mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hayamos motivado [a.ˈja.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis motivado [a.ˈjajs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan motivado [ˈa.jan mo.tiˈβa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   motivara [mo.tiˈβa.ɾa] (tú/vos)   motivaras [mo.tiˈβa.ɾas] (él/ella/Ud.)   motivara [mo.tiˈβa.ɾa] (nosostros-as)   motiváramos [mo.tiˈβa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   motivarais [mo.tiˈβa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   motivaran [mo.tiˈβa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera motivado [u.ˈβje.ɾa mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieras motivado [u.ˈβje.ɾas mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera motivado [u.ˈβje.ɾa mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos motivado [u.ˈβje.ɾa.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais motivado [u.ˈβje.ɾajs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran motivado [u.ˈβje.ɾan mo.tiˈβa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   motivase [mo.tiˈβa.se] (tú/vos)   motivases [mo.tiˈβa.ses] (él/ella/Ud.)   motivase [mo.tiˈβa.se] (nosostros-as)   motivásemos [mo.tiˈβa.se.mos] (vosostros-as/os)   motivaseis [mo.tiˈβa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   motivasen [mo.tiˈβa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese motivado [u.ˈβje.se mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieses motivado [u.ˈβje.ses mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese motivado [u.ˈβje.se mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos motivado [u.ˈβje.se.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis motivado [u.ˈβje.sejs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen motivado [u.ˈβje.sen mo.tiˈβa.ðo]
Futur (yo)   motivare [mo.tiˈβa.ɾe] (tú/vos)   motivares [mo.tiˈβa.ɾes] (él/ella/Ud.)   motivare [mo.tiˈβa.ɾe] (nosostros-as)   motiváremos [mo.tiˈβa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   motivareis [mo.tiˈβa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   motivaren [mo.tiˈβa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere motivado [u.ˈβje.ɾe mo.tiˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieres motivado [u.ˈβje.ɾes mo.tiˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere motivado [u.ˈβje.ɾe mo.tiˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos motivado [u.ˈβje.ɾe.mos mo.tiˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis motivado [u.ˈβje.ɾejs mo.tiˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren motivado [u.ˈβje.ɾen mo.tiˈβa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   motiva  motivá [moˈti.βa] [mo.tiˈβa] (usted)   motive [moˈti.βe] (nosostros-as)   motivemos [mo.tiˈβe.mos] (vosostros-as)   motivad [mo.tiˈβað] (ustedes)   motiven [moˈti.βen]