Conjugaison:espagnol/menuzar

Conjugaison en espagnol
menuzar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

menuzar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	menuzar	[me.nuˈθaɾ]	haber	menuzado	[aˌβeɾ me.nuˈθa.ðo]
Gérondif	menuzando	[me.nuˈθan̪.do]	habiendo	menuzado	[aˌβjen.do me.nuˈθa.ðo]
Participe passé	menuzado	[me.nuˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   menuzo [meˈnu.θo] (tú/vos)  ou (vos)   menuzas  menuzás [meˈnu.θas] [me.nuˈθas] (él/ella/Ud.)   menuza [meˈnu.θa] (nosostros-as)   menuzamos [me.nuˈθa.mos] (vosostros-as/os)   menuzáis [me.nuˈθai̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzan [meˈnu.θan]	Passé composé (yo)   he menuzado [e me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   has menuzado [as me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha menuzado [a me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hemos menuzado [ˈe.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis menuzado [a.ˈβejs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han menuzado [an me.nuˈθa.ðo]
Imparfait (yo)   menuzaba [me.nuˈθa.βa] (tú/vos)   menuzabas [me.nuˈθa.βas] (él/ella/Ud.)   menuzaba [me.nuˈθa.βa] (nosostros-as)   menuzábamos [me.nuˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os)   menuzabais [me.nuˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzaban [me.nuˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había menuzado [a.ˈβi.a me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   habías menuzado [a.ˈβi.as me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   había menuzado [a.ˈβi.a me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   habíamos menuzado [a.ˈβi.a.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais menuzado [a.ˈβi.ajs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían menuzado [a.ˈβi.an me.nuˈθa.ðo]
Passé simple (yo)   menucé [me.nuˈθe] (tú/vos)   menuzaste [me.nuˈθas.te] (él/ella/Ud.)   menuzó [me.nuˈθo] (nosostros-as)   menuzamos [me.nuˈθa.mos] (vosostros-as/os)   menuzasteis [me.nuˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzaron [me.nuˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube menuzado [ˈu.βe me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   hubiste menuzado [u.ˈβi.ste me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo menuzado [ˈu.βo me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubimos menuzado [u.ˈβi.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis menuzado [u.ˈβi.stejs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron menuzado [u.ˈβje.ɾon me.nuˈθa.ðo]
Futur simple (yo)   menuzaré [me.nu.θaˈɾe] (tú/vos)   menuzarás [me.nu.θaˈɾas] (él/ella/Ud.)   menuzará [me.nu.θaˈɾa] (nosostros-as)   menuzaremos [me.nu.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   menuzaréis [me.nu.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzarán [me.nu.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré menuzado [a.ˈβɾe me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   habrás menuzado [a.ˈβɾas me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá menuzado [a.ˈβɾa me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   habremos menuzado [a.ˈβɾe.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis menuzado [a.ˈβɾejs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán menuzado [a.ˈβɾan me.nuˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   menuzaría [me.nu.θaˈɾi.a] (tú/vos)   menuzarías [me.nu.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   menuzaría [me.nu.θaˈɾi.a] (nosostros-as)   menuzaríamos [me.nu.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   menuzaríais [me.nu.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzarían [me.nu.θaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría menuzado [a.ˈβɾi.a me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   habrías menuzado [a.ˈβɾi.as me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría menuzado [a.ˈβɾi.a me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   habríamos menuzado [a.ˈβɾi.a.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais menuzado [a.ˈβɾi.ajs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían menuzado [a.ˈβɾi.an me.nuˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   menuce [me.ˈnu.θe] (tú/vos)  ou (vos)   menuces  menucés [me.ˈnu.θes] [me.nuˈθes] (él/ella/Ud.)   menuce [me.ˈnu.θe] (nosostros-as)   menucemos [me.nuˈθe.mos] (vosostros-as/os)   menucéis [me.nuˈθei̯s] (ellos-as/Uds.)   menucen [me.ˈnu.θen]	Passé composé (yo)   haya menuzado [ˈa.ja me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas menuzado  hayás menuzado [ˈa.jas me.nuˈθa.ðo] [a.ˈjas me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya menuzado [ˈa.ja me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hayamos menuzado [a.ˈja.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis menuzado [a.ˈjajs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan menuzado [ˈa.jan me.nuˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   menuzara [me.nuˈθa.ɾa] (tú/vos)   menuzaras [me.nuˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.)   menuzara [me.nuˈθa.ɾa] (nosostros-as)   menuzáramos [me.nuˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   menuzarais [me.nuˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzaran [me.nuˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera menuzado [u.ˈβje.ɾa me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieras menuzado [u.ˈβje.ɾas me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera menuzado [u.ˈβje.ɾa me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos menuzado [u.ˈβje.ɾa.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais menuzado [u.ˈβje.ɾajs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran menuzado [u.ˈβje.ɾan me.nuˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   menuzase [me.nuˈθa.se] (tú/vos)   menuzases [me.nuˈθa.ses] (él/ella/Ud.)   menuzase [me.nuˈθa.se] (nosostros-as)   menuzásemos [me.nuˈθa.se.mos] (vosostros-as/os)   menuzaseis [me.nuˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzasen [me.nuˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese menuzado [u.ˈβje.se me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieses menuzado [u.ˈβje.ses me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese menuzado [u.ˈβje.se me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos menuzado [u.ˈβje.se.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis menuzado [u.ˈβje.sejs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen menuzado [u.ˈβje.sen me.nuˈθa.ðo]
Futur (yo)   menuzare [me.nuˈθa.ɾe] (tú/vos)   menuzares [me.nuˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.)   menuzare [me.nuˈθa.ɾe] (nosostros-as)   menuzáremos [me.nuˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   menuzareis [me.nuˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   menuzaren [me.nuˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere menuzado [u.ˈβje.ɾe me.nuˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieres menuzado [u.ˈβje.ɾes me.nuˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere menuzado [u.ˈβje.ɾe me.nuˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos menuzado [u.ˈβje.ɾe.mos me.nuˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis menuzado [u.ˈβje.ɾejs me.nuˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren menuzado [u.ˈβje.ɾen me.nuˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   menuza  menuzá [meˈnu.θa] [me.nuˈθa] (usted)   menuce [meˈnu.θe] (nosostros-as)   menucemos [me.nuˈθe.mos] (vosostros-as)   menuzad [me.nuˈθað] (ustedes)   menucen [meˈnu.θen]