Conjugaison:espagnol/maravillar

Conjugaison en espagnol
maravillar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

maravillar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	maravillar	[ma.ɾa.βiˈʎaɾ]	haber	maravillado	[aˌβeɾ ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Gérondif	maravillando	[ma.ɾa.βiˈʎan̪.do]	habiendo	maravillado	[aˌβjen.do ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Participe passé	maravillado	[ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   maravillo [ma.ɾaˈβi.ʎo] (tú/vos)  ou (vos)   maravillas  maravillás [ma.ɾaˈβi.ʎas] [ma.ɾa.βiˈʎas] (él/ella/Ud.)   maravilla [ma.ɾaˈβi.ʎa] (nosostros-as)   maravillamos [ma.ɾa.βiˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   maravilláis [ma.ɾa.βiˈʎai̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillan [ma.ɾaˈβi.ʎan]	Passé composé (yo)   he maravillado [e ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   has maravillado [as ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha maravillado [a ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hemos maravillado [ˈe.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis maravillado [a.ˈβejs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han maravillado [an ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Imparfait (yo)   maravillaba [ma.ɾa.βiˈʎa.βa] (tú/vos)   maravillabas [ma.ɾa.βiˈʎa.βas] (él/ella/Ud.)   maravillaba [ma.ɾa.βiˈʎa.βa] (nosostros-as)   maravillábamos [ma.ɾa.βiˈʎa.βa.mos] (vosostros-as/os)   maravillabais [ma.ɾa.βiˈʎa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillaban [ma.ɾa.βiˈʎa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había maravillado [a.ˈβi.a ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   habías maravillado [a.ˈβi.as ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   había maravillado [a.ˈβi.a ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habíamos maravillado [a.ˈβi.a.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais maravillado [a.ˈβi.ajs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían maravillado [a.ˈβi.an ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Passé simple (yo)   maravillé [ma.ɾa.βiˈʎe] (tú/vos)   maravillaste [ma.ɾa.βiˈʎas.te] (él/ella/Ud.)   maravilló [ma.ɾa.βiˈʎo] (nosostros-as)   maravillamos [ma.ɾa.βiˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   maravillasteis [ma.ɾa.βiˈʎas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillaron [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube maravillado [ˈu.βe ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubiste maravillado [u.ˈβi.ste ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo maravillado [ˈu.βo ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubimos maravillado [u.ˈβi.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis maravillado [u.ˈβi.stejs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron maravillado [u.ˈβje.ɾon ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Futur simple (yo)   maravillaré [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾe] (tú/vos)   maravillarás [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾas] (él/ella/Ud.)   maravillará [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾa] (nosostros-as)   maravillaremos [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   maravillaréis [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillarán [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré maravillado [a.ˈβɾe ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrás maravillado [a.ˈβɾas ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá maravillado [a.ˈβɾa ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habremos maravillado [a.ˈβɾe.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis maravillado [a.ˈβɾejs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán maravillado [a.ˈβɾan ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   maravillaría [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.a] (tú/vos)   maravillarías [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   maravillaría [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.a] (nosostros-as)   maravillaríamos [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   maravillaríais [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillarían [ma.ɾa.βi.ʎaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría maravillado [a.ˈβɾi.a ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrías maravillado [a.ˈβɾi.as ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría maravillado [a.ˈβɾi.a ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habríamos maravillado [a.ˈβɾi.a.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais maravillado [a.ˈβɾi.ajs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían maravillado [a.ˈβɾi.an ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   maraville [ma.ɾa.ˈβi.ʎe] (tú/vos)  ou (vos)   maravilles  maravillés [ma.ɾa.ˈβi.ʎes] [ma.ɾa.βiˈʎes] (él/ella/Ud.)   maraville [ma.ɾa.ˈβi.ʎe] (nosostros-as)   maravillemos [ma.ɾa.βiˈʎe.mos] (vosostros-as/os)   maravilléis [ma.ɾa.βiˈʎei̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillen [ma.ɾa.ˈβi.ʎen]	Passé composé (yo)   haya maravillado [ˈa.ja ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas maravillado  hayás maravillado [ˈa.jas ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] [a.ˈjas ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya maravillado [ˈa.ja ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hayamos maravillado [a.ˈja.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis maravillado [a.ˈjajs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan maravillado [ˈa.jan ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   maravillara [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾa] (tú/vos)   maravillaras [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾas] (él/ella/Ud.)   maravillara [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾa] (nosostros-as)   maravilláramos [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   maravillarais [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillaran [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera maravillado [u.ˈβje.ɾa ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieras maravillado [u.ˈβje.ɾas ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera maravillado [u.ˈβje.ɾa ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos maravillado [u.ˈβje.ɾa.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais maravillado [u.ˈβje.ɾajs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran maravillado [u.ˈβje.ɾan ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   maravillase [ma.ɾa.βiˈʎa.se] (tú/vos)   maravillases [ma.ɾa.βiˈʎa.ses] (él/ella/Ud.)   maravillase [ma.ɾa.βiˈʎa.se] (nosostros-as)   maravillásemos [ma.ɾa.βiˈʎa.se.mos] (vosostros-as/os)   maravillaseis [ma.ɾa.βiˈʎa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillasen [ma.ɾa.βiˈʎa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese maravillado [u.ˈβje.se ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieses maravillado [u.ˈβje.ses ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese maravillado [u.ˈβje.se ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos maravillado [u.ˈβje.se.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis maravillado [u.ˈβje.sejs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen maravillado [u.ˈβje.sen ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]
Futur (yo)   maravillare [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾe] (tú/vos)   maravillares [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾes] (él/ella/Ud.)   maravillare [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾe] (nosostros-as)   maravilláremos [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   maravillareis [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   maravillaren [ma.ɾa.βiˈʎa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere maravillado [u.ˈβje.ɾe ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieres maravillado [u.ˈβje.ɾes ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere maravillado [u.ˈβje.ɾe ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos maravillado [u.ˈβje.ɾe.mos ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis maravillado [u.ˈβje.ɾejs ma.ɾa.βiˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren maravillado [u.ˈβje.ɾen ma.ɾa.βiˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   maravilla  maravillá [ma.ɾaˈβi.ʎa] [ma.ɾa.βiˈʎa] (usted)   maraville [ma.ɾaˈβi.ʎe] (nosostros-as)   maravillemos [ma.ɾa.βiˈʎe.mos] (vosostros-as)   maravillad [ma.ɾa.βiˈʎað] (ustedes)   maravillen [ma.ɾaˈβi.ʎen]