Conjugaison:espagnol/juntar

Conjugaison en espagnol
juntar
Verbe du 1^er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

juntar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	juntar	[xunˈtaɾ]	haber	juntado	[aˌβeɾ xunˈta.ðo]
Gérondif	juntando	[xunˈtan̪.do]	habiendo	juntado	[aˌβjen.do xunˈta.ðo]
Participe passé	juntado	[xunˈta.ðo]

Indicatif

Présent
(yo)	junto	[ˈxun.to]
(tú/vos) ou (vos)	juntas juntás	[ˈxun.tas] [xunˈtas]
(él/ella/Ud.)	junta	[ˈxun.ta]
(nosostros-as)	juntamos	[xunˈta.mos]
(vosostros-as/os)	juntáis	[xunˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntan	[ˈxun.tan]

Passé composé
(yo)	he juntado	[e xunˈta.ðo]
(tú/vos)	has juntado	[as xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	ha juntado	[a xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hemos juntado	[ˈe.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habéis juntado	[a.ˈβejs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	han juntado	[an xunˈta.ðo]

Imparfait
(yo)	juntaba	[xunˈta.βa]
(tú/vos)	juntabas	[xunˈta.βas]
(él/ella/Ud.)	juntaba	[xunˈta.βa]
(nosostros-as)	juntábamos	[xunˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)	juntabais	[xunˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntaban	[xunˈta.βan]

Plus-que-parfait
(yo)	había juntado	[a.ˈβi.a xunˈta.ðo]
(tú/vos)	habías juntado	[a.ˈβi.as xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	había juntado	[a.ˈβi.a xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	habíamos juntado	[a.ˈβi.a.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habíais juntado	[a.ˈβi.ajs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habían juntado	[a.ˈβi.an xunˈta.ðo]

Passé simple
(yo)	junté	[xunˈte]
(tú/vos)	juntaste	[xunˈtas.te]
(él/ella/Ud.)	juntó	[xunˈto]
(nosostros-as)	juntamos	[xunˈta.mos]
(vosostros-as/os)	juntasteis	[xunˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntaron	[xunˈta.ɾon]

Passé antérieur
(yo)	hube juntado	[ˈu.βe xunˈta.ðo]
(tú/vos)	hubiste juntado	[u.ˈβi.ste xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubo juntado	[ˈu.βo xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubimos juntado	[u.ˈβi.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubisteis juntado	[u.ˈβi.stejs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieron juntado	[u.ˈβje.ɾon xunˈta.ðo]

Futur simple
(yo)	juntaré	[xun.taˈɾe]
(tú/vos)	juntarás	[xun.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)	juntará	[xun.taˈɾa]
(nosostros-as)	juntaremos	[xun.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	juntaréis	[xun.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntarán	[xun.taˈɾan]

Futur antérieur
(yo)	habré juntado	[a.ˈβɾe xunˈta.ðo]
(tú/vos)	habrás juntado	[a.ˈβɾas xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	habrá juntado	[a.ˈβɾa xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	habremos juntado	[a.ˈβɾe.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habréis juntado	[a.ˈβɾejs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrán juntado	[a.ˈβɾan xunˈta.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)	juntaría	[xun.taˈɾi.a]
(tú/vos)	juntarías	[xun.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)	juntaría	[xun.taˈɾi.a]
(nosostros-as)	juntaríamos	[xun.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)	juntaríais	[xun.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntarían	[xun.taˈɾi.an]

Passé
(yo)	habría juntado	[a.ˈβɾi.a xunˈta.ðo]
(tú/vos)	habrías juntado	[a.ˈβɾi.as xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	habría juntado	[a.ˈβɾi.a xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	habríamos juntado	[a.ˈβɾi.a.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habríais juntado	[a.ˈβɾi.ajs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrían juntado	[a.ˈβɾi.an xunˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)	junte	[ˈxun.te]
(tú/vos) ou (vos)	juntes juntés	[ˈxun.tes] [xunˈtes]
(él/ella/Ud.)	junte	[ˈxun.te]
(nosostros-as)	juntemos	[xunˈte.mos]
(vosostros-as/os)	juntéis	[xunˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)	junten	[ˈxun.ten]

Passé composé
(yo)	haya juntado	[ˈa.ja xunˈta.ðo]
(tú/vos) ou (vos)	hayas juntado hayás juntado	[ˈa.jas xunˈta.ðo] [a.ˈjas xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	haya juntado	[ˈa.ja xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hayamos juntado	[a.ˈja.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hayáis juntado	[a.ˈjajs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hayan juntado	[ˈa.jan xunˈta.ðo]

Imparfait (en -ra)
(yo)	juntara	[xunˈta.ɾa]
(tú/vos)	juntaras	[xunˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)	juntara	[xunˈta.ɾa]
(nosostros-as)	juntáramos	[xunˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)	juntarais	[xunˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntaran	[xunˈta.ɾan]

Plus-que-parfait (en -era)
(yo)	hubiera juntado	[u.ˈβje.ɾa xunˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieras juntado	[u.ˈβje.ɾas xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiera juntado	[u.ˈβje.ɾa xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiéramos juntado	[u.ˈβje.ɾa.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubierais juntado	[u.ˈβje.ɾajs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieran juntado	[u.ˈβje.ɾan xunˈta.ðo]

Imparfait (en -se)
(yo)	juntase	[xunˈta.se]
(tú/vos)	juntases	[xunˈta.ses]
(él/ella/Ud.)	juntase	[xunˈta.se]
(nosostros-as)	juntásemos	[xunˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)	juntaseis	[xunˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntasen	[xunˈta.sen]

Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)	hubiese juntado	[u.ˈβje.se xunˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieses juntado	[u.ˈβje.ses xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiese juntado	[u.ˈβje.se xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiésemos juntado	[u.ˈβje.se.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubieseis juntado	[u.ˈβje.sejs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubiesen juntado	[u.ˈβje.sen xunˈta.ðo]

Futur
(yo)	juntare	[xunˈta.ɾe]
(tú/vos)	juntares	[xunˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)	juntare	[xunˈta.ɾe]
(nosostros-as)	juntáremos	[xunˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)	juntareis	[xunˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juntaren	[xunˈta.ɾen]

Futur antérieur
(yo)	hubiere juntado	[u.ˈβje.ɾe xunˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieres juntado	[u.ˈβje.ɾes xunˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiere juntado	[u.ˈβje.ɾe xunˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiéremos juntado	[u.ˈβje.ɾe.mos xunˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubiereis juntado	[u.ˈβje.ɾejs xunˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieren juntado	[u.ˈβje.ɾen xunˈta.ðo]

Impératif

Notes

La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative)
(yo)	—	[–]
(tú) ou (vos)	junta juntá	[ˈxun.ta] [xunˈta]
(usted)	junte	[ˈxun.te]
(nosostros-as)	juntemos	[xunˈte.mos]
(vosostros-as)	juntad	[xunˈtað]
(ustedes)	junten	[ˈxun.ten]