Conjugaison:espagnol/jamonear

Conjugaison en espagnol
jamonear
Verbe du 1^er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

jamonear, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	jamonear	[xa.mo.neˈaɾ]	haber	jamoneado	[aˌβeɾ xa.mo.neˈa.ðo]
Gérondif	jamoneando	[xa.mo.neˈan̪.do]	habiendo	jamoneado	[aˌβjen.do xa.mo.neˈa.ðo]
Participe passé	jamoneado	[xa.mo.neˈa.ðo]

Indicatif

Présent
(yo)	jamoneo	[xa.moˈne.o]
(tú/vos) ou (vos)	jamoneas jamoneás	[xa.moˈne.as] [xa.mo.neˈas]
(él/ella/Ud.)	jamonea	[xa.moˈne.a]
(nosostros-as)	jamoneamos	[xa.mo.neˈa.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneáis	[xa.mo.neˈai̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonean	[xa.moˈne.an]

Passé composé
(yo)	he jamoneado	[e xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	has jamoneado	[as xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	ha jamoneado	[a xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hemos jamoneado	[ˈe.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	habéis jamoneado	[a.ˈβejs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	han jamoneado	[an xa.mo.neˈa.ðo]

Imparfait
(yo)	jamoneaba	[xa.mo.neˈa.βa]
(tú/vos)	jamoneabas	[xa.mo.neˈa.βas]
(él/ella/Ud.)	jamoneaba	[xa.mo.neˈa.βa]
(nosostros-as)	jamoneábamos	[xa.mo.neˈa.βa.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneabais	[xa.mo.neˈa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamoneaban	[xa.mo.neˈa.βan]

Plus-que-parfait
(yo)	había jamoneado	[a.ˈβi.a xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	habías jamoneado	[a.ˈβi.as xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	había jamoneado	[a.ˈβi.a xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	habíamos jamoneado	[a.ˈβi.a.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	habíais jamoneado	[a.ˈβi.ajs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habían jamoneado	[a.ˈβi.an xa.mo.neˈa.ðo]

Passé simple
(yo)	jamoneé	[xa.mo.neˈe]
(tú/vos)	jamoneaste	[xa.mo.neˈas.te]
(él/ella/Ud.)	jamoneó	[xa.mo.neˈo]
(nosostros-as)	jamoneamos	[xa.mo.neˈa.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneasteis	[xa.mo.neˈas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonearon	[xa.mo.neˈa.ɾon]

Passé antérieur
(yo)	hube jamoneado	[ˈu.βe xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	hubiste jamoneado	[u.ˈβi.ste xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubo jamoneado	[ˈu.βo xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hubimos jamoneado	[u.ˈβi.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubisteis jamoneado	[u.ˈβi.stejs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieron jamoneado	[u.ˈβje.ɾon xa.mo.neˈa.ðo]

Futur simple
(yo)	jamonearé	[xa.mo.ne.aˈɾe]
(tú/vos)	jamonearás	[xa.mo.ne.aˈɾas]
(él/ella/Ud.)	jamoneará	[xa.mo.ne.aˈɾa]
(nosostros-as)	jamonearemos	[xa.mo.ne.aˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	jamonearéis	[xa.mo.ne.aˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonearán	[xa.mo.ne.aˈɾan]

Futur antérieur
(yo)	habré jamoneado	[a.ˈβɾe xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	habrás jamoneado	[a.ˈβɾas xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	habrá jamoneado	[a.ˈβɾa xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	habremos jamoneado	[a.ˈβɾe.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	habréis jamoneado	[a.ˈβɾejs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrán jamoneado	[a.ˈβɾan xa.mo.neˈa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)	jamonearía	[xa.mo.ne.aˈɾi.a]
(tú/vos)	jamonearías	[xa.mo.ne.aˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)	jamonearía	[xa.mo.ne.aˈɾi.a]
(nosostros-as)	jamonearíamos	[xa.mo.ne.aˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)	jamonearíais	[xa.mo.ne.aˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonearían	[xa.mo.ne.aˈɾi.an]

Passé
(yo)	habría jamoneado	[a.ˈβɾi.a xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	habrías jamoneado	[a.ˈβɾi.as xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	habría jamoneado	[a.ˈβɾi.a xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	habríamos jamoneado	[a.ˈβɾi.a.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	habríais jamoneado	[a.ˈβɾi.ajs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrían jamoneado	[a.ˈβɾi.an xa.mo.neˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)	jamonee	[xa.mo.ˈne.e]
(tú/vos) ou (vos)	jamonees jamoneés	[xa.mo.ˈne.es] [xa.mo.neˈes]
(él/ella/Ud.)	jamonee	[xa.mo.ˈne.e]
(nosostros-as)	jamoneemos	[xa.mo.neˈe.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneéis	[xa.mo.neˈei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamoneen	[xa.mo.ˈne.en]

Passé composé
(yo)	haya jamoneado	[ˈa.ja xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos) ou (vos)	hayas jamoneado hayás jamoneado	[ˈa.jas xa.mo.neˈa.ðo] [a.ˈjas xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	haya jamoneado	[ˈa.ja xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hayamos jamoneado	[a.ˈja.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	hayáis jamoneado	[a.ˈjajs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hayan jamoneado	[ˈa.jan xa.mo.neˈa.ðo]

Imparfait (en -ra)
(yo)	jamoneara	[xa.mo.neˈa.ɾa]
(tú/vos)	jamonearas	[xa.mo.neˈa.ɾas]
(él/ella/Ud.)	jamoneara	[xa.mo.neˈa.ɾa]
(nosostros-as)	jamoneáramos	[xa.mo.neˈa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)	jamonearais	[xa.mo.neˈa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonearan	[xa.mo.neˈa.ɾan]

Plus-que-parfait (en -era)
(yo)	hubiera jamoneado	[u.ˈβje.ɾa xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	hubieras jamoneado	[u.ˈβje.ɾas xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiera jamoneado	[u.ˈβje.ɾa xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hubiéramos jamoneado	[u.ˈβje.ɾa.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubierais jamoneado	[u.ˈβje.ɾajs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieran jamoneado	[u.ˈβje.ɾan xa.mo.neˈa.ðo]

Imparfait (en -se)
(yo)	jamonease	[xa.mo.neˈa.se]
(tú/vos)	jamoneases	[xa.mo.neˈa.ses]
(él/ella/Ud.)	jamonease	[xa.mo.neˈa.se]
(nosostros-as)	jamoneásemos	[xa.mo.neˈa.se.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneaseis	[xa.mo.neˈa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamoneasen	[xa.mo.neˈa.sen]

Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)	hubiese jamoneado	[u.ˈβje.se xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	hubieses jamoneado	[u.ˈβje.ses xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiese jamoneado	[u.ˈβje.se xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hubiésemos jamoneado	[u.ˈβje.se.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubieseis jamoneado	[u.ˈβje.sejs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubiesen jamoneado	[u.ˈβje.sen xa.mo.neˈa.ðo]

Futur
(yo)	jamoneare	[xa.mo.neˈa.ɾe]
(tú/vos)	jamoneares	[xa.mo.neˈa.ɾes]
(él/ella/Ud.)	jamoneare	[xa.mo.neˈa.ɾe]
(nosostros-as)	jamoneáremos	[xa.mo.neˈa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)	jamoneareis	[xa.mo.neˈa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jamonearen	[xa.mo.neˈa.ɾen]

Futur antérieur
(yo)	hubiere jamoneado	[u.ˈβje.ɾe xa.mo.neˈa.ðo]
(tú/vos)	hubieres jamoneado	[u.ˈβje.ɾes xa.mo.neˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiere jamoneado	[u.ˈβje.ɾe xa.mo.neˈa.ðo]
(nosotros-as)	hubiéremos jamoneado	[u.ˈβje.ɾe.mos xa.mo.neˈa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubiereis jamoneado	[u.ˈβje.ɾejs xa.mo.neˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieren jamoneado	[u.ˈβje.ɾen xa.mo.neˈa.ðo]

Impératif

Notes

La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative)
(yo)	—	[–]
(tú) ou (vos)	jamonea jamoneá	[xa.moˈne.a] [xa.mo.neˈa]
(usted)	jamonee	[xa.moˈne.e]
(nosostros-as)	jamoneemos	[xa.mo.neˈe.mos]
(vosostros-as)	jamonead	[xa.mo.neˈað]
(ustedes)	jamoneen	[xa.moˈne.en]