Conjugaison:espagnol/impedir

Conjugaison en espagnol
impedir
Verbe du 3e groupe, conjugué comme {{es-conj-3}}

impedir, verbe espagnol du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	impedir	[im.peˈðiɾ]	haber	impedido	[aˌβeɾ im.peˈði.ðo]
Gérondif	impidiendo	[im.piˈðjen̪.do]	habiendo	impedido	[aˌβjen.do im.peˈði.ðo]
Participe passé	impedido	[im.peˈði.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   impido [imˈpi.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   impides  impedís [imˈpi.ðes] [im.peˈðis] (él/ella/Ud.)   impide [imˈpi.ðe] (nosostros-as)   impedimos [im.peˈði.mos] (vosostros-as/os)   impedís [im.peˈðis] (ellos-as/Uds.)   impiden [imˈpi.ðen]	Passé composé (yo)   he impedido [e im.peˈði.ðo] (tú/vos)   has impedido [as im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   ha impedido [a im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hemos impedido [ˈe.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habéis impedido [a.ˈβejs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   han impedido [an im.peˈði.ðo]
Imparfait (yo)   impedía [im.peˈði.a] (tú/vos)   impedías [im.peˈði.as] (él/ella/Ud.)   impedía [im.peˈði.a] (nosostros-as)   impedíamos [im.peˈði.a.mos] (vosostros-as/os)   impedíais [im.peˈði.ais] (ellos-as/Uds.)   impedían [im.peˈði.an]	Plus-que-parfait (yo)   había impedido [a.ˈβi.a im.peˈði.ðo] (tú/vos)   habías impedido [a.ˈβi.as im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   había impedido [a.ˈβi.a im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   habíamos impedido [a.ˈβi.a.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habíais impedido [a.ˈβi.ajs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían impedido [a.ˈβi.an im.peˈði.ðo]
Passé simple (yo)   impedí [im.peˈði] (tú/vos)   impediste [im.peˈðis.te] (él/ella/Ud.)   impidió [im.piˈðjo] (nosostros-as)   impedimos [im.peˈði.mos] (vosostros-as/os)   impedisteis [im.peˈðis.teis] (ellos-as/Uds.)   impidieron [im.piˈðje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube impedido [ˈu.βe im.peˈði.ðo] (tú/vos)   hubiste impedido [u.ˈβi.ste im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo impedido [ˈu.βo im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hubimos impedido [u.ˈβi.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis impedido [u.ˈβi.stejs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron impedido [u.ˈβje.ɾon im.peˈði.ðo]
Futur simple (yo)   impediré [im.pe.ðiˈɾe] (tú/vos)   impedirás [im.pe.ðiˈɾas] (él/ella/Ud.)   impedirá [im.pe.ðiˈɾa] (nosostros-as)   impediremos [im.pe.ðiˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   impediréis [im.pe.ðiˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   impedirán [im.pe.ðiˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré impedido [a.ˈβɾe im.peˈði.ðo] (tú/vos)   habrás impedido [a.ˈβɾas im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá impedido [a.ˈβɾa im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   habremos impedido [a.ˈβɾe.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habréis impedido [a.ˈβɾejs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán impedido [a.ˈβɾan im.peˈði.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   impediría [im.pe.ði.ˈɾi.a] (tú/vos)   impedirías [im.pe.ði.ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   impediría [im.pe.ði.ˈɾi.a] (nosostros-as)   impediríamos [im.pe.ði.ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   impediríais [im.pe.ði.ˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   impedirían [im.pe.ði.ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría impedido [a.ˈβɾi.a im.peˈði.ðo] (tú/vos)   habrías impedido [a.ˈβɾi.as im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habría impedido [a.ˈβɾi.a im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   habríamos impedido [a.ˈβɾi.a.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habríais impedido [a.ˈβɾi.ajs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían impedido [a.ˈβɾi.an im.peˈði.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   impida [im.ˈpi.ða] (tú/vos)  ou (vos)   impidas  impidás [im.ˈpi.ðas] [im.peˈðas] (él/ella/Ud.)   impida [im.ˈpi.ða] (nosostros-as)   impidamos [im.piˈða.mos] (vosostros-as/os)   impidáis [im.piˈðais] (ellos-as/Uds.)   impidan [im.ˈpi.ðan]	Passé composé (yo)   haya impedido [ˈa.ja im.peˈði.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas impedido  hayás impedido [ˈa.jas im.peˈði.ðo] [a.ˈjas im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   haya impedido [ˈa.ja im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hayamos impedido [a.ˈja.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis impedido [a.ˈjajs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan impedido [ˈa.jan im.peˈði.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   impidiera [im.piˈðje.ɾa] (tú/vos)   impidieras [im.piˈðje.ɾas] (él/ella/Ud.)   impidiera [im.piˈðje.ɾa] (nosostros-as)   impidiéramos [im.piˈðje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   impidierais [im.piˈðje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   impidieran [im.piˈðje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera impedido [u.ˈβje.ɾa im.peˈði.ðo] (tú/vos)   hubieras impedido [u.ˈβje.ɾas im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera impedido [u.ˈβje.ɾa im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos impedido [u.ˈβje.ɾa.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais impedido [u.ˈβje.ɾajs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran impedido [u.ˈβje.ɾan im.peˈði.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   impidiese [im.piˈðje.se] (tú/vos)   impidieses [im.piˈðje.ses] (él/ella/Ud.)   impidiese [im.piˈðje.se] (nosostros-as)   impidiésemos [im.piˈðje.se.mos] (vosostros-as/os)   impidieseis [im.piˈðje.seis] (ellos-as/Uds.)   impidiesen [im.piˈðje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese impedido [u.ˈβje.se im.peˈði.ðo] (tú/vos)   hubieses impedido [u.ˈβje.ses im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese impedido [u.ˈβje.se im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos impedido [u.ˈβje.se.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis impedido [u.ˈβje.sejs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen impedido [u.ˈβje.sen im.peˈði.ðo]
Futur (yo)   impidiere [im.piˈðje.ɾe] (tú/vos)   impidieres [im.piˈðje.ɾes] (él/ella/Ud.)   impidiere [im.piˈðje.ɾe] (nosostros-as)   impidiéremos [im.piˈðje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   impidiereis [im.piˈðje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   impidieren [im.piˈðje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere impedido [u.ˈβje.ɾe im.peˈði.ðo] (tú/vos)   hubieres impedido [u.ˈβje.ɾes im.peˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere impedido [u.ˈβje.ɾe im.peˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos impedido [u.ˈβje.ɾe.mos im.peˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis impedido [u.ˈβje.ɾejs im.peˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren impedido [u.ˈβje.ɾen im.peˈði.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   impide  impedí [imˈpi.ðe] [im.peˈði] (usted)   impida [imˈpi.ða] (nosostros-as)   impidamos [im.peˈða.mos] (vosostros-as)   impedid [im.peˈðið] (ustedes)   impidan [imˈpi.ðan]