Conjugaison:espagnol/homenajear

Conjugaison en espagnol
homenajear
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

homenajear, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	homenajear	[o.me.na.xeˈaɾ]	haber	homenajeado	[aˌβeɾ o.me.na.xeˈa.ðo]
Gérondif	homenajeando	[o.me.na.xeˈan̪.do]	habiendo	homenajeado	[aˌβjen.do o.me.na.xeˈa.ðo]
Participe passé	homenajeado	[o.me.na.xeˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   homenajeo [o.me.naˈxe.o] (tú/vos)  ou (vos)   homenajeas  homenajeás [o.me.naˈxe.as] [o.me.na.xeˈas] (él/ella/Ud.)   homenajea [o.me.naˈxe.a] (nosostros-as)   homenajeamos [o.me.na.xeˈa.mos] (vosostros-as/os)   homenajeáis [o.me.na.xeˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajean [o.me.naˈxe.an]	Passé composé (yo)   he homenajeado [e o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   has homenajeado [as o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha homenajeado [a o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos homenajeado [ˈe.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis homenajeado [a.ˈβejs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han homenajeado [an o.me.na.xeˈa.ðo]
Imparfait (yo)   homenajeaba [o.me.na.xeˈa.βa] (tú/vos)   homenajeabas [o.me.na.xeˈa.βas] (él/ella/Ud.)   homenajeaba [o.me.na.xeˈa.βa] (nosostros-as)   homenajeábamos [o.me.na.xeˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   homenajeabais [o.me.na.xeˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajeaban [o.me.na.xeˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había homenajeado [a.ˈβi.a o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habías homenajeado [a.ˈβi.as o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había homenajeado [a.ˈβi.a o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos homenajeado [a.ˈβi.a.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais homenajeado [a.ˈβi.ajs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían homenajeado [a.ˈβi.an o.me.na.xeˈa.ðo]
Passé simple (yo)   homenajeé [o.me.na.xeˈe] (tú/vos)   homenajeaste [o.me.na.xeˈas.te] (él/ella/Ud.)   homenajeó [o.me.na.xeˈo] (nosostros-as)   homenajeamos [o.me.na.xeˈa.mos] (vosostros-as/os)   homenajeasteis [o.me.na.xeˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajearon [o.me.na.xeˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube homenajeado [ˈu.βe o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste homenajeado [u.ˈβi.ste o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo homenajeado [ˈu.βo o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos homenajeado [u.ˈβi.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis homenajeado [u.ˈβi.stejs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron homenajeado [u.ˈβje.ɾon o.me.na.xeˈa.ðo]
Futur simple (yo)   homenajearé [o.me.na.xe.aˈɾe] (tú/vos)   homenajearás [o.me.na.xe.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   homenajeará [o.me.na.xe.aˈɾa] (nosostros-as)   homenajearemos [o.me.na.xe.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   homenajearéis [o.me.na.xe.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajearán [o.me.na.xe.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré homenajeado [a.ˈβɾe o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habrás homenajeado [a.ˈβɾas o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá homenajeado [a.ˈβɾa o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos homenajeado [a.ˈβɾe.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis homenajeado [a.ˈβɾejs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán homenajeado [a.ˈβɾan o.me.na.xeˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   homenajearía [o.me.na.xe.aˈɾi.a] (tú/vos)   homenajearías [o.me.na.xe.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   homenajearía [o.me.na.xe.aˈɾi.a] (nosostros-as)   homenajearíamos [o.me.na.xe.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   homenajearíais [o.me.na.xe.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajearían [o.me.na.xe.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría homenajeado [a.ˈβɾi.a o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habrías homenajeado [a.ˈβɾi.as o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría homenajeado [a.ˈβɾi.a o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos homenajeado [a.ˈβɾi.a.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais homenajeado [a.ˈβɾi.ajs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían homenajeado [a.ˈβɾi.an o.me.na.xeˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   homenajee [o.me.na.ˈxe.e] (tú/vos)  ou (vos)   homenajees  homenajeés [o.me.na.ˈxe.es] [o.me.na.xeˈes] (él/ella/Ud.)   homenajee [o.me.na.ˈxe.e] (nosostros-as)   homenajeemos [o.me.na.xeˈe.mos] (vosostros-as/os)   homenajeéis [o.me.na.xeˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajeen [o.me.na.ˈxe.en]	Passé composé (yo)   haya homenajeado [ˈa.ja o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas homenajeado  hayás homenajeado [ˈa.jas o.me.na.xeˈa.ðo] [a.ˈjas o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya homenajeado [ˈa.ja o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos homenajeado [a.ˈja.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis homenajeado [a.ˈjajs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan homenajeado [ˈa.jan o.me.na.xeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   homenajeara [o.me.na.xeˈa.ɾa] (tú/vos)   homenajearas [o.me.na.xeˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   homenajeara [o.me.na.xeˈa.ɾa] (nosostros-as)   homenajeáramos [o.me.na.xeˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   homenajearais [o.me.na.xeˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajearan [o.me.na.xeˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera homenajeado [u.ˈβje.ɾa o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras homenajeado [u.ˈβje.ɾas o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera homenajeado [u.ˈβje.ɾa o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos homenajeado [u.ˈβje.ɾa.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais homenajeado [u.ˈβje.ɾajs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran homenajeado [u.ˈβje.ɾan o.me.na.xeˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   homenajease [o.me.na.xeˈa.se] (tú/vos)   homenajeases [o.me.na.xeˈa.ses] (él/ella/Ud.)   homenajease [o.me.na.xeˈa.se] (nosostros-as)   homenajeásemos [o.me.na.xeˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   homenajeaseis [o.me.na.xeˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajeasen [o.me.na.xeˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese homenajeado [u.ˈβje.se o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses homenajeado [u.ˈβje.ses o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese homenajeado [u.ˈβje.se o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos homenajeado [u.ˈβje.se.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis homenajeado [u.ˈβje.sejs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen homenajeado [u.ˈβje.sen o.me.na.xeˈa.ðo]
Futur (yo)   homenajeare [o.me.na.xeˈa.ɾe] (tú/vos)   homenajeares [o.me.na.xeˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   homenajeare [o.me.na.xeˈa.ɾe] (nosostros-as)   homenajeáremos [o.me.na.xeˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   homenajeareis [o.me.na.xeˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   homenajearen [o.me.na.xeˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere homenajeado [u.ˈβje.ɾe o.me.na.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres homenajeado [u.ˈβje.ɾes o.me.na.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere homenajeado [u.ˈβje.ɾe o.me.na.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos homenajeado [u.ˈβje.ɾe.mos o.me.na.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis homenajeado [u.ˈβje.ɾejs o.me.na.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren homenajeado [u.ˈβje.ɾen o.me.na.xeˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   homenajea  homenajeá [o.me.naˈxe.a] [o.me.na.xeˈa] (usted)   homenajee [o.me.naˈxe.e] (nosostros-as)   homenajeemos [o.me.na.xeˈe.mos] (vosostros-as)   homenajead [o.me.na.xeˈað] (ustedes)   homenajeen [o.me.naˈxe.en]