Conjugaison:espagnol/hitar

Conjugaison en espagnol
hitar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

hitar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	hitar	[iˈtaɾ]	haber	hitado	[aˌβeɾ iˈta.ðo]
Gérondif	hitando	[iˈtan̪.do]	habiendo	hitado	[aˌβjen.do iˈta.ðo]
Participe passé	hitado	[iˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   hito [ˈi.to] (tú/vos)  ou (vos)   hitas  hitás [ˈi.tas] [iˈtas] (él/ella/Ud.)   hita [ˈi.ta] (nosostros-as)   hitamos [iˈta.mos] (vosostros-as/os)   hitáis [iˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   hitan [ˈi.tan]	Passé composé (yo)   he hitado [e iˈta.ðo] (tú/vos)   has hitado [as iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha hitado [a iˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos hitado [ˈe.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis hitado [a.ˈβejs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han hitado [an iˈta.ðo]
Imparfait (yo)   hitaba [iˈta.βa] (tú/vos)   hitabas [iˈta.βas] (él/ella/Ud.)   hitaba [iˈta.βa] (nosostros-as)   hitábamos [iˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   hitabais [iˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   hitaban [iˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había hitado [a.ˈβi.a iˈta.ðo] (tú/vos)   habías hitado [a.ˈβi.as iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había hitado [a.ˈβi.a iˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos hitado [a.ˈβi.a.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais hitado [a.ˈβi.ajs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían hitado [a.ˈβi.an iˈta.ðo]
Passé simple (yo)   hité [iˈte] (tú/vos)   hitaste [iˈtas.te] (él/ella/Ud.)   hitó [iˈto] (nosostros-as)   hitamos [iˈta.mos] (vosostros-as/os)   hitasteis [iˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   hitaron [iˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube hitado [ˈu.βe iˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste hitado [u.ˈβi.ste iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo hitado [ˈu.βo iˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos hitado [u.ˈβi.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis hitado [u.ˈβi.stejs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron hitado [u.ˈβje.ɾon iˈta.ðo]
Futur simple (yo)   hitaré [i.taˈɾe] (tú/vos)   hitarás [i.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   hitará [i.taˈɾa] (nosostros-as)   hitaremos [i.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   hitaréis [i.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hitarán [i.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré hitado [a.ˈβɾe iˈta.ðo] (tú/vos)   habrás hitado [a.ˈβɾas iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá hitado [a.ˈβɾa iˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos hitado [a.ˈβɾe.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis hitado [a.ˈβɾejs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán hitado [a.ˈβɾan iˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   hitaría [i.taˈɾi.a] (tú/vos)   hitarías [i.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   hitaría [i.taˈɾi.a] (nosostros-as)   hitaríamos [i.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   hitaríais [i.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   hitarían [i.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría hitado [a.ˈβɾi.a iˈta.ðo] (tú/vos)   habrías hitado [a.ˈβɾi.as iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría hitado [a.ˈβɾi.a iˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos hitado [a.ˈβɾi.a.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais hitado [a.ˈβɾi.ajs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían hitado [a.ˈβɾi.an iˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   hite [ˈi.te] (tú/vos)  ou (vos)   hites  hités [ˈi.tes] [iˈtes] (él/ella/Ud.)   hite [ˈi.te] (nosostros-as)   hitemos [iˈte.mos] (vosostros-as/os)   hitéis [iˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   hiten [ˈi.ten]	Passé composé (yo)   haya hitado [ˈa.ja iˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas hitado  hayás hitado [ˈa.jas iˈta.ðo] [a.ˈjas iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya hitado [ˈa.ja iˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos hitado [a.ˈja.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis hitado [a.ˈjajs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan hitado [ˈa.jan iˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   hitara [iˈta.ɾa] (tú/vos)   hitaras [iˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   hitara [iˈta.ɾa] (nosostros-as)   hitáramos [iˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   hitarais [iˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   hitaran [iˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera hitado [u.ˈβje.ɾa iˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras hitado [u.ˈβje.ɾas iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera hitado [u.ˈβje.ɾa iˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos hitado [u.ˈβje.ɾa.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais hitado [u.ˈβje.ɾajs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran hitado [u.ˈβje.ɾan iˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   hitase [iˈta.se] (tú/vos)   hitases [iˈta.ses] (él/ella/Ud.)   hitase [iˈta.se] (nosostros-as)   hitásemos [iˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   hitaseis [iˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   hitasen [iˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese hitado [u.ˈβje.se iˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses hitado [u.ˈβje.ses iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese hitado [u.ˈβje.se iˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos hitado [u.ˈβje.se.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis hitado [u.ˈβje.sejs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen hitado [u.ˈβje.sen iˈta.ðo]
Futur (yo)   hitare [iˈta.ɾe] (tú/vos)   hitares [iˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   hitare [iˈta.ɾe] (nosostros-as)   hitáremos [iˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   hitareis [iˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hitaren [iˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere hitado [u.ˈβje.ɾe iˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres hitado [u.ˈβje.ɾes iˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere hitado [u.ˈβje.ɾe iˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos hitado [u.ˈβje.ɾe.mos iˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis hitado [u.ˈβje.ɾejs iˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren hitado [u.ˈβje.ɾen iˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   hita  hitá [ˈi.ta] [iˈta] (usted)   hite [ˈi.te] (nosostros-as)   hitemos [iˈte.mos] (vosostros-as)   hitad [iˈtað] (ustedes)   hiten [ˈi.ten]