Conjugaison:espagnol/hilar

Conjugaison en espagnol
hilar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

hilar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	hilar	[iˈlaɾ]	haber	hilado	[aˌβeɾ iˈla.ðo]
Gérondif	hilando	[iˈlan̪.do]	habiendo	hilado	[aˌβjen.do iˈla.ðo]
Participe passé	hilado	[iˈla.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   hilo [ˈi.lo] (tú/vos)  ou (vos)   hilas  hilás [ˈi.las] [iˈlas] (él/ella/Ud.)   hila [ˈi.la] (nosostros-as)   hilamos [iˈla.mos] (vosostros-as/os)   hiláis [iˈlai̯s] (ellos-as/Uds.)   hilan [ˈi.lan]	Passé composé (yo)   he hilado [e iˈla.ðo] (tú/vos)   has hilado [as iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   ha hilado [a iˈla.ðo] (nosotros-as)   hemos hilado [ˈe.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habéis hilado [a.ˈβejs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   han hilado [an iˈla.ðo]
Imparfait (yo)   hilaba [iˈla.βa] (tú/vos)   hilabas [iˈla.βas] (él/ella/Ud.)   hilaba [iˈla.βa] (nosostros-as)   hilábamos [iˈla.βa.mos] (vosostros-as/os)   hilabais [iˈla.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   hilaban [iˈla.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había hilado [a.ˈβi.a iˈla.ðo] (tú/vos)   habías hilado [a.ˈβi.as iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   había hilado [a.ˈβi.a iˈla.ðo] (nosotros-as)   habíamos hilado [a.ˈβi.a.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habíais hilado [a.ˈβi.ajs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían hilado [a.ˈβi.an iˈla.ðo]
Passé simple (yo)   hilé [iˈle] (tú/vos)   hilaste [iˈlas.te] (él/ella/Ud.)   hiló [iˈlo] (nosostros-as)   hilamos [iˈla.mos] (vosostros-as/os)   hilasteis [iˈlas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   hilaron [iˈla.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube hilado [ˈu.βe iˈla.ðo] (tú/vos)   hubiste hilado [u.ˈβi.ste iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo hilado [ˈu.βo iˈla.ðo] (nosotros-as)   hubimos hilado [u.ˈβi.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis hilado [u.ˈβi.stejs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron hilado [u.ˈβje.ɾon iˈla.ðo]
Futur simple (yo)   hilaré [i.laˈɾe] (tú/vos)   hilarás [i.laˈɾas] (él/ella/Ud.)   hilará [i.laˈɾa] (nosostros-as)   hilaremos [i.laˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   hilaréis [i.laˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hilarán [i.laˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré hilado [a.ˈβɾe iˈla.ðo] (tú/vos)   habrás hilado [a.ˈβɾas iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá hilado [a.ˈβɾa iˈla.ðo] (nosotros-as)   habremos hilado [a.ˈβɾe.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habréis hilado [a.ˈβɾejs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán hilado [a.ˈβɾan iˈla.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   hilaría [i.laˈɾi.a] (tú/vos)   hilarías [i.laˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   hilaría [i.laˈɾi.a] (nosostros-as)   hilaríamos [i.laˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   hilaríais [i.laˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   hilarían [i.laˈɾi.an]

Passé (yo)   habría hilado [a.ˈβɾi.a iˈla.ðo] (tú/vos)   habrías hilado [a.ˈβɾi.as iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habría hilado [a.ˈβɾi.a iˈla.ðo] (nosotros-as)   habríamos hilado [a.ˈβɾi.a.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habríais hilado [a.ˈβɾi.ajs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían hilado [a.ˈβɾi.an iˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   hile [ˈi.le] (tú/vos)  ou (vos)   hiles  hilés [ˈi.les] [iˈles] (él/ella/Ud.)   hile [ˈi.le] (nosostros-as)   hilemos [iˈle.mos] (vosostros-as/os)   hiléis [iˈlei̯s] (ellos-as/Uds.)   hilen [ˈi.len]	Passé composé (yo)   haya hilado [ˈa.ja iˈla.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas hilado  hayás hilado [ˈa.jas iˈla.ðo] [a.ˈjas iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   haya hilado [ˈa.ja iˈla.ðo] (nosotros-as)   hayamos hilado [a.ˈja.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis hilado [a.ˈjajs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan hilado [ˈa.jan iˈla.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   hilara [iˈla.ɾa] (tú/vos)   hilaras [iˈla.ɾas] (él/ella/Ud.)   hilara [iˈla.ɾa] (nosostros-as)   hiláramos [iˈla.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   hilarais [iˈla.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   hilaran [iˈla.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera hilado [u.ˈβje.ɾa iˈla.ðo] (tú/vos)   hubieras hilado [u.ˈβje.ɾas iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera hilado [u.ˈβje.ɾa iˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos hilado [u.ˈβje.ɾa.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais hilado [u.ˈβje.ɾajs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran hilado [u.ˈβje.ɾan iˈla.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   hilase [iˈla.se] (tú/vos)   hilases [iˈla.ses] (él/ella/Ud.)   hilase [iˈla.se] (nosostros-as)   hilásemos [iˈla.se.mos] (vosostros-as/os)   hilaseis [iˈla.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   hilasen [iˈla.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese hilado [u.ˈβje.se iˈla.ðo] (tú/vos)   hubieses hilado [u.ˈβje.ses iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese hilado [u.ˈβje.se iˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos hilado [u.ˈβje.se.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis hilado [u.ˈβje.sejs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen hilado [u.ˈβje.sen iˈla.ðo]
Futur (yo)   hilare [iˈla.ɾe] (tú/vos)   hilares [iˈla.ɾes] (él/ella/Ud.)   hilare [iˈla.ɾe] (nosostros-as)   hiláremos [iˈla.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   hilareis [iˈla.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hilaren [iˈla.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere hilado [u.ˈβje.ɾe iˈla.ðo] (tú/vos)   hubieres hilado [u.ˈβje.ɾes iˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere hilado [u.ˈβje.ɾe iˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos hilado [u.ˈβje.ɾe.mos iˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis hilado [u.ˈβje.ɾejs iˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren hilado [u.ˈβje.ɾen iˈla.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   hila  hilá [ˈi.la] [iˈla] (usted)   hile [ˈi.le] (nosostros-as)   hilemos [iˈle.mos] (vosostros-as)   hilad [iˈlað] (ustedes)   hilen [ˈi.len]