Conjugaison:espagnol/heder

Conjugaison en espagnol
heder
Verbe du 2e groupe, conjugué comme {{es-conj-2}}

heder, verbe espagnol du 2^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	heder	[eˈðɛɾ]	haber	hedido	[aˌβeɾ eˈði.ðo]
Gérondif	hediendo	[eˈðjen̪.do]	habiendo	hedido	[aˌβjen.do eˈði.ðo]
Participe passé	hedido	[eˈði.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   hiedo [ˈje.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hiedes  hedés [ˈje.ðes] [eˈðes] (él/ella/Ud.)   hiede [ˈje.ðe] (nosostros-as)   hedemos [eˈðe.mos] (vosostros-as/os)   hedéis [eˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   hieden [ˈje.ðen]	Passé composé (yo)   he hedido [e eˈði.ðo] (tú/vos)   has hedido [as eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   ha hedido [a eˈði.ðo] (nosotros-as)   hemos hedido [ˈe.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habéis hedido [a.ˈβejs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   han hedido [an eˈði.ðo]
Imparfait (yo)   hedía [eˈði.a] (tú/vos)   hedías [eˈði.as] (él/ella/Ud.)   hedía [eˈði.a] (nosostros-as)   hedíamos [eˈði.a.mos] (vosostros-as/os)   hedíais [eˈði.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   hedían [eˈði.an]	Plus-que-parfait (yo)   había hedido [a.ˈβi.a eˈði.ðo] (tú/vos)   habías hedido [a.ˈβi.as eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   había hedido [a.ˈβi.a eˈði.ðo] (nosotros-as)   habíamos hedido [a.ˈβi.a.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habíais hedido [a.ˈβi.ajs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían hedido [a.ˈβi.an eˈði.ðo]
Passé simple (yo)   hedí [eˈði] (tú/vos)   hediste [eˈðis.te] (él/ella/Ud.)   hedió [eˈðjo] (nosostros-as)   hedimos [eˈði.mos] (vosostros-as/os)   hedisteis [eˈðis.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   hedieron [eˈðje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube hedido [ˈu.βe eˈði.ðo] (tú/vos)   hubiste hedido [u.ˈβi.ste eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo hedido [ˈu.βo eˈði.ðo] (nosotros-as)   hubimos hedido [u.ˈβi.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis hedido [u.ˈβi.stejs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron hedido [u.ˈβje.ɾon eˈði.ðo]
Futur simple (yo)   hederé [e.ðeˈɾe] (tú/vos)   hederás [e.ðeˈɾas] (él/ella/Ud.)   hederá [e.ðeˈɾa] (nosostros-as)   hederemos [e.ðeˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   hederéis [e.ðeˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hederán [e.ðeˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré hedido [a.ˈβɾe eˈði.ðo] (tú/vos)   habrás hedido [a.ˈβɾas eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá hedido [a.ˈβɾa eˈði.ðo] (nosotros-as)   habremos hedido [a.ˈβɾe.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habréis hedido [a.ˈβɾejs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán hedido [a.ˈβɾan eˈði.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   hedería [e.ðeˈɾi.a] (tú/vos)   hederías [e.ðeˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   hedería [e.ðeˈɾi.a] (nosostros-as)   hederíamos [e.ðeˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   hederíais [e.ðeˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   hederían [e.ðeˈɾi.an]

Passé (yo)   habría hedido [a.ˈβɾi.a eˈði.ðo] (tú/vos)   habrías hedido [a.ˈβɾi.as eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habría hedido [a.ˈβɾi.a eˈði.ðo] (nosotros-as)   habríamos hedido [a.ˈβɾi.a.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habríais hedido [a.ˈβɾi.ajs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían hedido [a.ˈβɾi.an eˈði.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   hieda [ˈje.ða] (tú/vos)  ou (vos)   hiedas  hedás [ˈje.ðas] [eˈðas] (él/ella/Ud.)   hieda [ˈje.ða] (nosostros-as)   hedamos [eˈða.mos] (vosostros-as/os)   hedáis [eˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   hiedan [ˈje.ðan]	Passé composé (yo)   haya hedido [ˈa.ja eˈði.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas hedido  hayás hedido [ˈa.jas eˈði.ðo] [a.ˈjas eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   haya hedido [ˈa.ja eˈði.ðo] (nosotros-as)   hayamos hedido [a.ˈja.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis hedido [a.ˈjajs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan hedido [ˈa.jan eˈði.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   hediera [eˈðje.ɾa] (tú/vos)   hedieras [eˈðje.ɾas] (él/ella/Ud.)   hediera [eˈðje.ɾa] (nosostros-as)   hediéramos [eˈðje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   hedierais [eˈðje.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   hedieran [eˈðje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera hedido [u.ˈβje.ɾa eˈði.ðo] (tú/vos)   hubieras hedido [u.ˈβje.ɾas eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera hedido [u.ˈβje.ɾa eˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos hedido [u.ˈβje.ɾa.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais hedido [u.ˈβje.ɾajs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran hedido [u.ˈβje.ɾan eˈði.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   hediese [eˈðje.se] (tú/vos)   hedieses [eˈðje.ses] (él/ella/Ud.)   hediese [eˈðje.se] (nosostros-as)   hediésemos [eˈðje.se.mos] (vosostros-as/os)   hedieseis [eˈðje.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   hediesen [eˈðje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese hedido [u.ˈβje.se eˈði.ðo] (tú/vos)   hubieses hedido [u.ˈβje.ses eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese hedido [u.ˈβje.se eˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos hedido [u.ˈβje.se.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis hedido [u.ˈβje.sejs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen hedido [u.ˈβje.sen eˈði.ðo]
Futur (yo)   hediere [eˈðje.ɾe] (tú/vos)   hedieres [eˈðje.ɾes] (él/ella/Ud.)   hediere [eˈðje.ɾe] (nosostros-as)   hediéremos [eˈðje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   hediereis [eˈðje.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hedieren [eˈðje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere hedido [u.ˈβje.ɾe eˈði.ðo] (tú/vos)   hubieres hedido [u.ˈβje.ɾes eˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere hedido [u.ˈβje.ɾe eˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos hedido [u.ˈβje.ɾe.mos eˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis hedido [u.ˈβje.ɾejs eˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren hedido [u.ˈβje.ɾen eˈði.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   hiede  hedé [ˈje.ðe] [eˈðe] (usted)   hieda [ˈje.ða] (nosostros-as)   hedamos [eˈða.mos] (vosostros-as)   heded [eˈðeð] (ustedes)   hiedan [ˈje.ðan]