Conjugaison:espagnol/hadar

Conjugaison en espagnol
hadar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

hadar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	hadar	[aˈðaɾ]	haber	hadado	[aˌβeɾ aˈða.ðo]
Gérondif	hadando	[aˈðan̪.do]	habiendo	hadado	[aˌβjen.do aˈða.ðo]
Participe passé	hadado	[aˈða.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   hado [ˈa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hadas  hadás [ˈa.ðas] [aˈðas] (él/ella/Ud.)   hada [ˈa.ða] (nosostros-as)   hadamos [aˈða.mos] (vosostros-as/os)   hadáis [aˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   hadan [ˈa.ðan]	Passé composé (yo)   he hadado [e aˈða.ðo] (tú/vos)   has hadado [as aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   ha hadado [a aˈða.ðo] (nosotros-as)   hemos hadado [ˈe.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habéis hadado [a.ˈβejs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   han hadado [an aˈða.ðo]
Imparfait (yo)   hadaba [aˈða.βa] (tú/vos)   hadabas [aˈða.βas] (él/ella/Ud.)   hadaba [aˈða.βa] (nosostros-as)   hadábamos [aˈða.βa.mos] (vosostros-as/os)   hadabais [aˈða.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   hadaban [aˈða.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había hadado [a.ˈβi.a aˈða.ðo] (tú/vos)   habías hadado [a.ˈβi.as aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   había hadado [a.ˈβi.a aˈða.ðo] (nosotros-as)   habíamos hadado [a.ˈβi.a.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habíais hadado [a.ˈβi.ajs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían hadado [a.ˈβi.an aˈða.ðo]
Passé simple (yo)   hadé [aˈðe] (tú/vos)   hadaste [aˈðas.te] (él/ella/Ud.)   hadó [aˈðo] (nosostros-as)   hadamos [aˈða.mos] (vosostros-as/os)   hadasteis [aˈðas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   hadaron [aˈða.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube hadado [ˈu.βe aˈða.ðo] (tú/vos)   hubiste hadado [u.ˈβi.ste aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo hadado [ˈu.βo aˈða.ðo] (nosotros-as)   hubimos hadado [u.ˈβi.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis hadado [u.ˈβi.stejs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron hadado [u.ˈβje.ɾon aˈða.ðo]
Futur simple (yo)   hadaré [a.ðaˈɾe] (tú/vos)   hadarás [a.ðaˈɾas] (él/ella/Ud.)   hadará [a.ðaˈɾa] (nosostros-as)   hadaremos [a.ðaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   hadaréis [a.ðaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hadarán [a.ðaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré hadado [a.ˈβɾe aˈða.ðo] (tú/vos)   habrás hadado [a.ˈβɾas aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá hadado [a.ˈβɾa aˈða.ðo] (nosotros-as)   habremos hadado [a.ˈβɾe.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habréis hadado [a.ˈβɾejs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán hadado [a.ˈβɾan aˈða.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   hadaría [a.ðaˈɾi.a] (tú/vos)   hadarías [a.ðaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   hadaría [a.ðaˈɾi.a] (nosostros-as)   hadaríamos [a.ðaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   hadaríais [a.ðaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   hadarían [a.ðaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría hadado [a.ˈβɾi.a aˈða.ðo] (tú/vos)   habrías hadado [a.ˈβɾi.as aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habría hadado [a.ˈβɾi.a aˈða.ðo] (nosotros-as)   habríamos hadado [a.ˈβɾi.a.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habríais hadado [a.ˈβɾi.ajs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían hadado [a.ˈβɾi.an aˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   hade [ˈa.ðe] (tú/vos)  ou (vos)   hades  hadés [ˈa.ðes] [aˈðes] (él/ella/Ud.)   hade [ˈa.ðe] (nosostros-as)   hademos [aˈðe.mos] (vosostros-as/os)   hadéis [aˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   haden [ˈa.ðen]	Passé composé (yo)   haya hadado [ˈa.ja aˈða.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas hadado  hayás hadado [ˈa.jas aˈða.ðo] [a.ˈjas aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   haya hadado [ˈa.ja aˈða.ðo] (nosotros-as)   hayamos hadado [a.ˈja.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis hadado [a.ˈjajs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan hadado [ˈa.jan aˈða.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   hadara [aˈða.ɾa] (tú/vos)   hadaras [aˈða.ɾas] (él/ella/Ud.)   hadara [aˈða.ɾa] (nosostros-as)   hadáramos [aˈða.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   hadarais [aˈða.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   hadaran [aˈða.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera hadado [u.ˈβje.ɾa aˈða.ðo] (tú/vos)   hubieras hadado [u.ˈβje.ɾas aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera hadado [u.ˈβje.ɾa aˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos hadado [u.ˈβje.ɾa.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais hadado [u.ˈβje.ɾajs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran hadado [u.ˈβje.ɾan aˈða.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   hadase [aˈða.se] (tú/vos)   hadases [aˈða.ses] (él/ella/Ud.)   hadase [aˈða.se] (nosostros-as)   hadásemos [aˈða.se.mos] (vosostros-as/os)   hadaseis [aˈða.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   hadasen [aˈða.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese hadado [u.ˈβje.se aˈða.ðo] (tú/vos)   hubieses hadado [u.ˈβje.ses aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese hadado [u.ˈβje.se aˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos hadado [u.ˈβje.se.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis hadado [u.ˈβje.sejs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen hadado [u.ˈβje.sen aˈða.ðo]
Futur (yo)   hadare [aˈða.ɾe] (tú/vos)   hadares [aˈða.ɾes] (él/ella/Ud.)   hadare [aˈða.ɾe] (nosostros-as)   hadáremos [aˈða.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   hadareis [aˈða.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   hadaren [aˈða.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere hadado [u.ˈβje.ɾe aˈða.ðo] (tú/vos)   hubieres hadado [u.ˈβje.ɾes aˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere hadado [u.ˈβje.ɾe aˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos hadado [u.ˈβje.ɾe.mos aˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis hadado [u.ˈβje.ɾejs aˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren hadado [u.ˈβje.ɾen aˈða.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   hada  hadá [ˈa.ða] [aˈða] (usted)   hade [ˈa.ðe] (nosostros-as)   hademos [aˈðe.mos] (vosostros-as)   hadad [aˈðað] (ustedes)   haden [ˈa.ðen]