Conjugaison:espagnol/gargalizar

Conjugaison en espagnol
gargalizar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

gargalizar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	gargalizar	[ɡaɾ.ɣa.liˈθaɾ]	haber	gargalizado	[aˌβeɾ ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Gérondif	gargalizando	[ɡaɾ.ɣa.liˈθan̪.do]	habiendo	gargalizado	[aˌβjen.do ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Participe passé	gargalizado	[ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   gargalizo [ɡaɾ.ɣaˈli.θo] (tú/vos)  ou (vos)   gargalizas  gargalizás [ɡaɾ.ɣaˈli.θas] [ɡaɾ.ɣa.liˈθas] (él/ella/Ud.)   gargaliza [ɡaɾ.ɣaˈli.θa] (nosostros-as)   gargalizamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.mos] (vosostros-as/os)   gargalizáis [ɡaɾ.ɣa.liˈθai̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizan [ɡaɾ.ɣaˈli.θan]	Passé composé (yo)   he gargalizado [e ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   has gargalizado [as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha gargalizado [a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hemos gargalizado [ˈe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis gargalizado [a.ˈβejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han gargalizado [an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait (yo)   gargalizaba [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa] (tú/vos)   gargalizabas [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βas] (él/ella/Ud.)   gargalizaba [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa] (nosostros-as)   gargalizábamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os)   gargalizabais [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizaban [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había gargalizado [a.ˈβi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   habías gargalizado [a.ˈβi.as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   había gargalizado [a.ˈβi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   habíamos gargalizado [a.ˈβi.a.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais gargalizado [a.ˈβi.ajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían gargalizado [a.ˈβi.an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Passé simple (yo)   gargalicé [ɡaɾ.ɣa.liˈθe] (tú/vos)   gargalizaste [ɡaɾ.ɣa.liˈθas.te] (él/ella/Ud.)   gargalizó [ɡaɾ.ɣa.liˈθo] (nosostros-as)   gargalizamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.mos] (vosostros-as/os)   gargalizasteis [ɡaɾ.ɣa.liˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizaron [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube gargalizado [ˈu.βe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   hubiste gargalizado [u.ˈβi.ste ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo gargalizado [ˈu.βo ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubimos gargalizado [u.ˈβi.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis gargalizado [u.ˈβi.stejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron gargalizado [u.ˈβje.ɾon ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Futur simple (yo)   gargalizaré [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾe] (tú/vos)   gargalizarás [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾas] (él/ella/Ud.)   gargalizará [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾa] (nosostros-as)   gargalizaremos [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   gargalizaréis [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizarán [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré gargalizado [a.ˈβɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   habrás gargalizado [a.ˈβɾas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá gargalizado [a.ˈβɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   habremos gargalizado [a.ˈβɾe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis gargalizado [a.ˈβɾejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán gargalizado [a.ˈβɾan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   gargalizaría [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a] (tú/vos)   gargalizarías [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   gargalizaría [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a] (nosostros-as)   gargalizaríamos [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   gargalizaríais [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizarían [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría gargalizado [a.ˈβɾi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   habrías gargalizado [a.ˈβɾi.as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría gargalizado [a.ˈβɾi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   habríamos gargalizado [a.ˈβɾi.a.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais gargalizado [a.ˈβɾi.ajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían gargalizado [a.ˈβɾi.an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   gargalice [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θe] (tú/vos)  ou (vos)   gargalices  gargalicés [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θes] [ɡaɾ.ɣa.liˈθes] (él/ella/Ud.)   gargalice [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θe] (nosostros-as)   gargalicemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθe.mos] (vosostros-as/os)   gargalicéis [ɡaɾ.ɣa.liˈθei̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalicen [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θen]	Passé composé (yo)   haya gargalizado [ˈa.ja ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas gargalizado  hayás gargalizado [ˈa.jas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] [a.ˈjas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya gargalizado [ˈa.ja ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hayamos gargalizado [a.ˈja.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis gargalizado [a.ˈjajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan gargalizado [ˈa.jan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   gargalizara [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa] (tú/vos)   gargalizaras [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.)   gargalizara [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa] (nosostros-as)   gargalizáramos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   gargalizarais [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizaran [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera gargalizado [u.ˈβje.ɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieras gargalizado [u.ˈβje.ɾas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera gargalizado [u.ˈβje.ɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos gargalizado [u.ˈβje.ɾa.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais gargalizado [u.ˈβje.ɾajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran gargalizado [u.ˈβje.ɾan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   gargalizase [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se] (tú/vos)   gargalizases [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ses] (él/ella/Ud.)   gargalizase [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se] (nosostros-as)   gargalizásemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se.mos] (vosostros-as/os)   gargalizaseis [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizasen [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese gargalizado [u.ˈβje.se ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieses gargalizado [u.ˈβje.ses ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese gargalizado [u.ˈβje.se ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos gargalizado [u.ˈβje.se.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis gargalizado [u.ˈβje.sejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen gargalizado [u.ˈβje.sen ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Futur (yo)   gargalizare [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe] (tú/vos)   gargalizares [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.)   gargalizare [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe] (nosostros-as)   gargalizáremos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   gargalizareis [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   gargalizaren [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere gargalizado [u.ˈβje.ɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieres gargalizado [u.ˈβje.ɾes ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere gargalizado [u.ˈβje.ɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos gargalizado [u.ˈβje.ɾe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis gargalizado [u.ˈβje.ɾejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren gargalizado [u.ˈβje.ɾen ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   gargaliza  gargalizá [ɡaɾ.ɣaˈli.θa] [ɡaɾ.ɣa.liˈθa] (usted)   gargalice [ɡaɾ.ɣaˈli.θe] (nosostros-as)   gargalicemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθe.mos] (vosostros-as)   gargalizad [ɡaɾ.ɣa.liˈθað] (ustedes)   gargalicen [ɡaɾ.ɣaˈli.θen]