Conjugaison:espagnol/flojear

Conjugaison en espagnol
flojear
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

flojear, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	flojear	[flo.xeˈaɾ]	haber	flojeado	[aˌβeɾ flo.xeˈa.ðo]
Gérondif	flojeando	[flo.xeˈan̪.do]	habiendo	flojeado	[aˌβjen.do flo.xeˈa.ðo]
Participe passé	flojeado	[flo.xeˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   flojeo [floˈxe.o] (tú/vos)  ou (vos)   flojeas  flojeás [floˈxe.as] [flo.xeˈas] (él/ella/Ud.)   flojea [floˈxe.a] (nosostros-as)   flojeamos [flo.xeˈa.mos] (vosostros-as/os)   flojeáis [flo.xeˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   flojean [floˈxe.an]	Passé composé (yo)   he flojeado [e flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   has flojeado [as flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha flojeado [a flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos flojeado [ˈe.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis flojeado [a.ˈβejs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han flojeado [an flo.xeˈa.ðo]
Imparfait (yo)   flojeaba [flo.xeˈa.βa] (tú/vos)   flojeabas [flo.xeˈa.βas] (él/ella/Ud.)   flojeaba [flo.xeˈa.βa] (nosostros-as)   flojeábamos [flo.xeˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   flojeabais [flo.xeˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   flojeaban [flo.xeˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había flojeado [a.ˈβi.a flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habías flojeado [a.ˈβi.as flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había flojeado [a.ˈβi.a flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos flojeado [a.ˈβi.a.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais flojeado [a.ˈβi.ajs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían flojeado [a.ˈβi.an flo.xeˈa.ðo]
Passé simple (yo)   flojeé [flo.xeˈe] (tú/vos)   flojeaste [flo.xeˈas.te] (él/ella/Ud.)   flojeó [flo.xeˈo] (nosostros-as)   flojeamos [flo.xeˈa.mos] (vosostros-as/os)   flojeasteis [flo.xeˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   flojearon [flo.xeˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube flojeado [ˈu.βe flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste flojeado [u.ˈβi.ste flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo flojeado [ˈu.βo flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos flojeado [u.ˈβi.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis flojeado [u.ˈβi.stejs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron flojeado [u.ˈβje.ɾon flo.xeˈa.ðo]
Futur simple (yo)   flojearé [flo.xe.aˈɾe] (tú/vos)   flojearás [flo.xe.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   flojeará [flo.xe.aˈɾa] (nosostros-as)   flojearemos [flo.xe.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   flojearéis [flo.xe.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   flojearán [flo.xe.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré flojeado [a.ˈβɾe flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habrás flojeado [a.ˈβɾas flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá flojeado [a.ˈβɾa flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos flojeado [a.ˈβɾe.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis flojeado [a.ˈβɾejs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán flojeado [a.ˈβɾan flo.xeˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   flojearía [flo.xe.aˈɾi.a] (tú/vos)   flojearías [flo.xe.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   flojearía [flo.xe.aˈɾi.a] (nosostros-as)   flojearíamos [flo.xe.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   flojearíais [flo.xe.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   flojearían [flo.xe.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría flojeado [a.ˈβɾi.a flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   habrías flojeado [a.ˈβɾi.as flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría flojeado [a.ˈβɾi.a flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos flojeado [a.ˈβɾi.a.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais flojeado [a.ˈβɾi.ajs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían flojeado [a.ˈβɾi.an flo.xeˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   flojee [flo.ˈxe.e] (tú/vos)  ou (vos)   flojees  flojeés [flo.ˈxe.es] [flo.xeˈes] (él/ella/Ud.)   flojee [flo.ˈxe.e] (nosostros-as)   flojeemos [flo.xeˈe.mos] (vosostros-as/os)   flojeéis [flo.xeˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   flojeen [flo.ˈxe.en]	Passé composé (yo)   haya flojeado [ˈa.ja flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas flojeado  hayás flojeado [ˈa.jas flo.xeˈa.ðo] [a.ˈjas flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya flojeado [ˈa.ja flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos flojeado [a.ˈja.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis flojeado [a.ˈjajs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan flojeado [ˈa.jan flo.xeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   flojeara [flo.xeˈa.ɾa] (tú/vos)   flojearas [flo.xeˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   flojeara [flo.xeˈa.ɾa] (nosostros-as)   flojeáramos [flo.xeˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   flojearais [flo.xeˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   flojearan [flo.xeˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera flojeado [u.ˈβje.ɾa flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras flojeado [u.ˈβje.ɾas flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera flojeado [u.ˈβje.ɾa flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos flojeado [u.ˈβje.ɾa.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais flojeado [u.ˈβje.ɾajs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran flojeado [u.ˈβje.ɾan flo.xeˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   flojease [flo.xeˈa.se] (tú/vos)   flojeases [flo.xeˈa.ses] (él/ella/Ud.)   flojease [flo.xeˈa.se] (nosostros-as)   flojeásemos [flo.xeˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   flojeaseis [flo.xeˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   flojeasen [flo.xeˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese flojeado [u.ˈβje.se flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses flojeado [u.ˈβje.ses flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese flojeado [u.ˈβje.se flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos flojeado [u.ˈβje.se.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis flojeado [u.ˈβje.sejs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen flojeado [u.ˈβje.sen flo.xeˈa.ðo]
Futur (yo)   flojeare [flo.xeˈa.ɾe] (tú/vos)   flojeares [flo.xeˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   flojeare [flo.xeˈa.ɾe] (nosostros-as)   flojeáremos [flo.xeˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   flojeareis [flo.xeˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   flojearen [flo.xeˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere flojeado [u.ˈβje.ɾe flo.xeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres flojeado [u.ˈβje.ɾes flo.xeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere flojeado [u.ˈβje.ɾe flo.xeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos flojeado [u.ˈβje.ɾe.mos flo.xeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis flojeado [u.ˈβje.ɾejs flo.xeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren flojeado [u.ˈβje.ɾen flo.xeˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   flojea  flojeá [floˈxe.a] [flo.xeˈa] (usted)   flojee [floˈxe.e] (nosostros-as)   flojeemos [flo.xeˈe.mos] (vosostros-as)   flojead [flo.xeˈað] (ustedes)   flojeen [floˈxe.en]