Conjugaison:espagnol/entallar

Conjugaison en espagnol
entallar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

entallar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	entallar	[en.taˈʎaɾ]	haber	entallado	[aˌβeɾ en.taˈʎa.ðo]
Gérondif	entallando	[en.taˈʎan̪.do]	habiendo	entallado	[aˌβjen.do en.taˈʎa.ðo]
Participe passé	entallado	[en.taˈʎa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   entallo [enˈta.ʎo] (tú/vos)  ou (vos)   entallas  entallás [enˈta.ʎas] [en.taˈʎas] (él/ella/Ud.)   entalla [enˈta.ʎa] (nosostros-as)   entallamos [en.taˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   entalláis [en.taˈʎai̯s] (ellos-as/Uds.)   entallan [enˈta.ʎan]	Passé composé (yo)   he entallado [e en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   has entallado [as en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha entallado [a en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hemos entallado [ˈe.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis entallado [a.ˈβejs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han entallado [an en.taˈʎa.ðo]
Imparfait (yo)   entallaba [en.taˈʎa.βa] (tú/vos)   entallabas [en.taˈʎa.βas] (él/ella/Ud.)   entallaba [en.taˈʎa.βa] (nosostros-as)   entallábamos [en.taˈʎa.βa.mos] (vosostros-as/os)   entallabais [en.taˈʎa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   entallaban [en.taˈʎa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había entallado [a.ˈβi.a en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   habías entallado [a.ˈβi.as en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   había entallado [a.ˈβi.a en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habíamos entallado [a.ˈβi.a.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais entallado [a.ˈβi.ajs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían entallado [a.ˈβi.an en.taˈʎa.ðo]
Passé simple (yo)   entallé [en.taˈʎe] (tú/vos)   entallaste [en.taˈʎas.te] (él/ella/Ud.)   entalló [en.taˈʎo] (nosostros-as)   entallamos [en.taˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   entallasteis [en.taˈʎas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   entallaron [en.taˈʎa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube entallado [ˈu.βe en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubiste entallado [u.ˈβi.ste en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo entallado [ˈu.βo en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubimos entallado [u.ˈβi.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis entallado [u.ˈβi.stejs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron entallado [u.ˈβje.ɾon en.taˈʎa.ðo]
Futur simple (yo)   entallaré [en.ta.ʎaˈɾe] (tú/vos)   entallarás [en.ta.ʎaˈɾas] (él/ella/Ud.)   entallará [en.ta.ʎaˈɾa] (nosostros-as)   entallaremos [en.ta.ʎaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   entallaréis [en.ta.ʎaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   entallarán [en.ta.ʎaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré entallado [a.ˈβɾe en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrás entallado [a.ˈβɾas en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá entallado [a.ˈβɾa en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habremos entallado [a.ˈβɾe.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis entallado [a.ˈβɾejs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán entallado [a.ˈβɾan en.taˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   entallaría [en.ta.ʎaˈɾi.a] (tú/vos)   entallarías [en.ta.ʎaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   entallaría [en.ta.ʎaˈɾi.a] (nosostros-as)   entallaríamos [en.ta.ʎaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   entallaríais [en.ta.ʎaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   entallarían [en.ta.ʎaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría entallado [a.ˈβɾi.a en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrías entallado [a.ˈβɾi.as en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría entallado [a.ˈβɾi.a en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habríamos entallado [a.ˈβɾi.a.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais entallado [a.ˈβɾi.ajs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían entallado [a.ˈβɾi.an en.taˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   entalle [en.ˈta.ʎe] (tú/vos)  ou (vos)   entalles  entallés [en.ˈta.ʎes] [en.taˈʎes] (él/ella/Ud.)   entalle [en.ˈta.ʎe] (nosostros-as)   entallemos [en.taˈʎe.mos] (vosostros-as/os)   entalléis [en.taˈʎei̯s] (ellos-as/Uds.)   entallen [en.ˈta.ʎen]	Passé composé (yo)   haya entallado [ˈa.ja en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas entallado  hayás entallado [ˈa.jas en.taˈʎa.ðo] [a.ˈjas en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya entallado [ˈa.ja en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hayamos entallado [a.ˈja.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis entallado [a.ˈjajs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan entallado [ˈa.jan en.taˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   entallara [en.taˈʎa.ɾa] (tú/vos)   entallaras [en.taˈʎa.ɾas] (él/ella/Ud.)   entallara [en.taˈʎa.ɾa] (nosostros-as)   entalláramos [en.taˈʎa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   entallarais [en.taˈʎa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   entallaran [en.taˈʎa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera entallado [u.ˈβje.ɾa en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieras entallado [u.ˈβje.ɾas en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera entallado [u.ˈβje.ɾa en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos entallado [u.ˈβje.ɾa.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais entallado [u.ˈβje.ɾajs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran entallado [u.ˈβje.ɾan en.taˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   entallase [en.taˈʎa.se] (tú/vos)   entallases [en.taˈʎa.ses] (él/ella/Ud.)   entallase [en.taˈʎa.se] (nosostros-as)   entallásemos [en.taˈʎa.se.mos] (vosostros-as/os)   entallaseis [en.taˈʎa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   entallasen [en.taˈʎa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese entallado [u.ˈβje.se en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieses entallado [u.ˈβje.ses en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese entallado [u.ˈβje.se en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos entallado [u.ˈβje.se.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis entallado [u.ˈβje.sejs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen entallado [u.ˈβje.sen en.taˈʎa.ðo]
Futur (yo)   entallare [en.taˈʎa.ɾe] (tú/vos)   entallares [en.taˈʎa.ɾes] (él/ella/Ud.)   entallare [en.taˈʎa.ɾe] (nosostros-as)   entalláremos [en.taˈʎa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   entallareis [en.taˈʎa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   entallaren [en.taˈʎa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere entallado [u.ˈβje.ɾe en.taˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieres entallado [u.ˈβje.ɾes en.taˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere entallado [u.ˈβje.ɾe en.taˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos entallado [u.ˈβje.ɾe.mos en.taˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis entallado [u.ˈβje.ɾejs en.taˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren entallado [u.ˈβje.ɾen en.taˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   entalla  entallá [enˈta.ʎa] [en.taˈʎa] (usted)   entalle [enˈta.ʎe] (nosostros-as)   entallemos [en.taˈʎe.mos] (vosostros-as)   entallad [en.taˈʎað] (ustedes)   entallen [enˈta.ʎen]