Conjugaison:espagnol/enraizar

Conjugaison en espagnol
enraizar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

enraizar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	enraizar	[en.ra.iˈθaɾ]	haber	enraizado	[aˌβeɾ en.ra.iˈθa.ðo]
Gérondif	enraizando	[en.ra.iˈθan̪.do]	habiendo	enraizado	[aˌβjen.do en.ra.iˈθa.ðo]
Participe passé	enraizado	[en.ra.iˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   enraízo [en.raˈi.θo] (tú/vos)  ou (vos)   enraízas  enraizás [en.raˈi.θas] [en.ra.iˈθas] (él/ella/Ud.)   enraíza [en.raˈi.θa] (nosostros-as)   enraizamos [en.ra.iˈθa.mos] (vosostros-as/os)   enraizáis [en.ra.iˈθai̯s] (ellos-as/Uds.)   enraízan [en.raˈi.θan]	Passé composé (yo)   he enraizado [e en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   has enraizado [as en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha enraizado [a en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hemos enraizado [ˈe.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis enraizado [a.ˈβejs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han enraizado [an en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait (yo)   enraizaba [en.ra.iˈθa.βa] (tú/vos)   enraizabas [en.ra.iˈθa.βas] (él/ella/Ud.)   enraizaba [en.ra.iˈθa.βa] (nosostros-as)   enraizábamos [en.ra.iˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os)   enraizabais [en.ra.iˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizaban [en.ra.iˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había enraizado [a.ˈβi.a en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   habías enraizado [a.ˈβi.as en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   había enraizado [a.ˈβi.a en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   habíamos enraizado [a.ˈβi.a.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais enraizado [a.ˈβi.ajs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían enraizado [a.ˈβi.an en.ra.iˈθa.ðo]
Passé simple (yo)   enraicé [en.ra.iˈθe] (tú/vos)   enraizaste [en.ra.iˈθas.te] (él/ella/Ud.)   enraizó [en.ra.iˈθo] (nosostros-as)   enraizamos [en.ra.iˈθa.mos] (vosostros-as/os)   enraizasteis [en.ra.iˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizaron [en.ra.iˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube enraizado [ˈu.βe en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   hubiste enraizado [u.ˈβi.ste en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo enraizado [ˈu.βo en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubimos enraizado [u.ˈβi.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis enraizado [u.ˈβi.stejs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron enraizado [u.ˈβje.ɾon en.ra.iˈθa.ðo]
Futur simple (yo)   enraizaré [en.ra.i.θaˈɾe] (tú/vos)   enraizarás [en.ra.i.θaˈɾas] (él/ella/Ud.)   enraizará [en.ra.i.θaˈɾa] (nosostros-as)   enraizaremos [en.ra.i.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   enraizaréis [en.ra.i.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizarán [en.ra.i.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré enraizado [a.ˈβɾe en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   habrás enraizado [a.ˈβɾas en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá enraizado [a.ˈβɾa en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   habremos enraizado [a.ˈβɾe.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis enraizado [a.ˈβɾejs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán enraizado [a.ˈβɾan en.ra.iˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   enraizaría [en.ra.i.θaˈɾi.a] (tú/vos)   enraizarías [en.ra.i.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   enraizaría [en.ra.i.θaˈɾi.a] (nosostros-as)   enraizaríamos [en.ra.i.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   enraizaríais [en.ra.i.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizarían [en.ra.i.θaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría enraizado [a.ˈβɾi.a en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   habrías enraizado [a.ˈβɾi.as en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría enraizado [a.ˈβɾi.a en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   habríamos enraizado [a.ˈβɾi.a.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais enraizado [a.ˈβɾi.ajs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían enraizado [a.ˈβɾi.an en.ra.iˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   enraíce [en.ra.ˈi.θe] (tú/vos)  ou (vos)   enraíces  enraicés [en.ra.ˈi.θes] [en.ra.iˈθes] (él/ella/Ud.)   enraíce [en.ra.ˈi.θe] (nosostros-as)   enraicemos [en.ra.iˈθe.mos] (vosostros-as/os)   enraicéis [en.ra.iˈθei̯s] (ellos-as/Uds.)   enraícen [en.ra.ˈi.θen]	Passé composé (yo)   haya enraizado [ˈa.ja en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas enraizado  hayás enraizado [ˈa.jas en.ra.iˈθa.ðo] [a.ˈjas en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya enraizado [ˈa.ja en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hayamos enraizado [a.ˈja.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis enraizado [a.ˈjajs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan enraizado [ˈa.jan en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   enraizara [en.ra.iˈθa.ɾa] (tú/vos)   enraizaras [en.ra.iˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.)   enraizara [en.ra.iˈθa.ɾa] (nosostros-as)   enraizáramos [en.ra.iˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   enraizarais [en.ra.iˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizaran [en.ra.iˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera enraizado [u.ˈβje.ɾa en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieras enraizado [u.ˈβje.ɾas en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera enraizado [u.ˈβje.ɾa en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos enraizado [u.ˈβje.ɾa.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais enraizado [u.ˈβje.ɾajs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran enraizado [u.ˈβje.ɾan en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   enraizase [en.ra.iˈθa.se] (tú/vos)   enraizases [en.ra.iˈθa.ses] (él/ella/Ud.)   enraizase [en.ra.iˈθa.se] (nosostros-as)   enraizásemos [en.ra.iˈθa.se.mos] (vosostros-as/os)   enraizaseis [en.ra.iˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizasen [en.ra.iˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese enraizado [u.ˈβje.se en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieses enraizado [u.ˈβje.ses en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese enraizado [u.ˈβje.se en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos enraizado [u.ˈβje.se.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis enraizado [u.ˈβje.sejs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen enraizado [u.ˈβje.sen en.ra.iˈθa.ðo]
Futur (yo)   enraizare [en.ra.iˈθa.ɾe] (tú/vos)   enraizares [en.ra.iˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.)   enraizare [en.ra.iˈθa.ɾe] (nosostros-as)   enraizáremos [en.ra.iˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   enraizareis [en.ra.iˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enraizaren [en.ra.iˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere enraizado [u.ˈβje.ɾe en.ra.iˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieres enraizado [u.ˈβje.ɾes en.ra.iˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere enraizado [u.ˈβje.ɾe en.ra.iˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos enraizado [u.ˈβje.ɾe.mos en.ra.iˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis enraizado [u.ˈβje.ɾejs en.ra.iˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren enraizado [u.ˈβje.ɾen en.ra.iˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   enraíza  enraizá [en.raˈi.θa] [en.ra.iˈθa] (usted)   enraíce [en.raˈi.θe] (nosostros-as)   enraicemos [en.ra.iˈθe.mos] (vosostros-as)   enraizad [en.ra.iˈθað] (ustedes)   enraícen [en.raˈi.θen]