Conjugaison:espagnol/encomiar

Conjugaison en espagnol
encomiar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

encomiar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	encomiar	[eŋ.koˈmjaɾ]	haber	encomiado	[aˌβeɾ eŋ.koˈmja.ðo]
Gérondif	encomiando	[eŋ.koˈmjan̪.do]	habiendo	encomiado	[aˌβjen.do eŋ.koˈmja.ðo]
Participe passé	encomiado	[eŋ.koˈmja.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   encomio [eŋˈko.mjo] (tú/vos)  ou (vos)   encomias  encomiás [eŋˈko.mjas] [eŋ.koˈmjas] (él/ella/Ud.)   encomia [eŋˈko.mja] (nosostros-as)   encomiamos [eŋ.koˈmja.mos] (vosostros-as/os)   encomiáis [eŋ.koˈmjai̯s] (ellos-as/Uds.)   encomian [eŋˈko.mjan]	Passé composé (yo)   he encomiado [e eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   has encomiado [as eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   ha encomiado [a eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hemos encomiado [ˈe.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   habéis encomiado [a.ˈβejs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   han encomiado [an eŋ.koˈmja.ðo]
Imparfait (yo)   encomiaba [eŋ.koˈmja.βa] (tú/vos)   encomiabas [eŋ.koˈmja.βas] (él/ella/Ud.)   encomiaba [eŋ.koˈmja.βa] (nosostros-as)   encomiábamos [eŋ.koˈmja.βa.mos] (vosostros-as/os)   encomiabais [eŋ.koˈmja.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiaban [eŋ.koˈmja.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había encomiado [a.ˈβi.a eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   habías encomiado [a.ˈβi.as eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   había encomiado [a.ˈβi.a eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   habíamos encomiado [a.ˈβi.a.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   habíais encomiado [a.ˈβi.ajs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían encomiado [a.ˈβi.an eŋ.koˈmja.ðo]
Passé simple (yo)   encomié [eŋ.koˈmje] (tú/vos)   encomiaste [eŋ.koˈmjas.te] (él/ella/Ud.)   encomió [eŋ.koˈmjo] (nosostros-as)   encomiamos [eŋ.koˈmja.mos] (vosostros-as/os)   encomiasteis [eŋ.koˈmjas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiaron [eŋ.koˈmja.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube encomiado [ˈu.βe eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   hubiste encomiado [u.ˈβi.ste eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo encomiado [ˈu.βo eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hubimos encomiado [u.ˈβi.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis encomiado [u.ˈβi.stejs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron encomiado [u.ˈβje.ɾon eŋ.koˈmja.ðo]
Futur simple (yo)   encomiaré [eŋ.ko.mjaˈɾe] (tú/vos)   encomiarás [eŋ.ko.mjaˈɾas] (él/ella/Ud.)   encomiará [eŋ.ko.mjaˈɾa] (nosostros-as)   encomiaremos [eŋ.ko.mjaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   encomiaréis [eŋ.ko.mjaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiarán [eŋ.ko.mjaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré encomiado [a.ˈβɾe eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   habrás encomiado [a.ˈβɾas eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá encomiado [a.ˈβɾa eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   habremos encomiado [a.ˈβɾe.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   habréis encomiado [a.ˈβɾejs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán encomiado [a.ˈβɾan eŋ.koˈmja.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   encomiaría [eŋ.ko.mjaˈɾi.a] (tú/vos)   encomiarías [eŋ.ko.mjaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   encomiaría [eŋ.ko.mjaˈɾi.a] (nosostros-as)   encomiaríamos [eŋ.ko.mjaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   encomiaríais [eŋ.ko.mjaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiarían [eŋ.ko.mjaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría encomiado [a.ˈβɾi.a eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   habrías encomiado [a.ˈβɾi.as eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   habría encomiado [a.ˈβɾi.a eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   habríamos encomiado [a.ˈβɾi.a.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   habríais encomiado [a.ˈβɾi.ajs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían encomiado [a.ˈβɾi.an eŋ.koˈmja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   encomie [eŋ.ˈko.mje] (tú/vos)  ou (vos)   encomies  encomiés [eŋ.ˈko.mjes] [eŋ.koˈmjes] (él/ella/Ud.)   encomie [eŋ.ˈko.mje] (nosostros-as)   encomiemos [eŋ.koˈmje.mos] (vosostros-as/os)   encomiéis [eŋ.koˈmjei̯s] (ellos-as/Uds.)   encomien [eŋ.ˈko.mjen]	Passé composé (yo)   haya encomiado [ˈa.ja eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas encomiado  hayás encomiado [ˈa.jas eŋ.koˈmja.ðo] [a.ˈjas eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   haya encomiado [ˈa.ja eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hayamos encomiado [a.ˈja.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis encomiado [a.ˈjajs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan encomiado [ˈa.jan eŋ.koˈmja.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   encomiara [eŋ.koˈmja.ɾa] (tú/vos)   encomiaras [eŋ.koˈmja.ɾas] (él/ella/Ud.)   encomiara [eŋ.koˈmja.ɾa] (nosostros-as)   encomiáramos [eŋ.koˈmja.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   encomiarais [eŋ.koˈmja.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiaran [eŋ.koˈmja.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera encomiado [u.ˈβje.ɾa eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   hubieras encomiado [u.ˈβje.ɾas eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera encomiado [u.ˈβje.ɾa eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos encomiado [u.ˈβje.ɾa.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais encomiado [u.ˈβje.ɾajs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran encomiado [u.ˈβje.ɾan eŋ.koˈmja.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   encomiase [eŋ.koˈmja.se] (tú/vos)   encomiases [eŋ.koˈmja.ses] (él/ella/Ud.)   encomiase [eŋ.koˈmja.se] (nosostros-as)   encomiásemos [eŋ.koˈmja.se.mos] (vosostros-as/os)   encomiaseis [eŋ.koˈmja.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiasen [eŋ.koˈmja.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese encomiado [u.ˈβje.se eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   hubieses encomiado [u.ˈβje.ses eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese encomiado [u.ˈβje.se eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos encomiado [u.ˈβje.se.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis encomiado [u.ˈβje.sejs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen encomiado [u.ˈβje.sen eŋ.koˈmja.ðo]
Futur (yo)   encomiare [eŋ.koˈmja.ɾe] (tú/vos)   encomiares [eŋ.koˈmja.ɾes] (él/ella/Ud.)   encomiare [eŋ.koˈmja.ɾe] (nosostros-as)   encomiáremos [eŋ.koˈmja.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   encomiareis [eŋ.koˈmja.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   encomiaren [eŋ.koˈmja.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere encomiado [u.ˈβje.ɾe eŋ.koˈmja.ðo] (tú/vos)   hubieres encomiado [u.ˈβje.ɾes eŋ.koˈmja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere encomiado [u.ˈβje.ɾe eŋ.koˈmja.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos encomiado [u.ˈβje.ɾe.mos eŋ.koˈmja.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis encomiado [u.ˈβje.ɾejs eŋ.koˈmja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren encomiado [u.ˈβje.ɾen eŋ.koˈmja.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   encomia  encomiá [eŋˈko.mja] [eŋ.koˈmja] (usted)   encomie [eŋˈko.mje] (nosostros-as)   encomiemos [eŋ.koˈmje.mos] (vosostros-as)   encomiad [eŋ.koˈmjað] (ustedes)   encomien [eŋˈko.mjen]