Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/encolerizar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
encolerizar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

encolerizar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Présent
(yo)   encolerizo [eŋ.ko.leˈɾi.θo]
(tú/vos
ou (vos) 
 encolerizas
 encolerizás
[eŋ.ko.leˈɾi.θas]
[eŋ.ko.le.ɾiˈθas]
(él/ella/Ud.  encoleriza [eŋ.ko.leˈɾi.θa]
(nosostros-as)   encolerizamos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.mos]
(vosostros-as/os  encolerizáis [eŋ.ko.le.ɾiˈθai̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizan [eŋ.ko.leˈɾi.θan]
Passé composé
(yo)   he encolerizado [e eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  has encolerizado [as eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha encolerizado [a eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hemos encolerizado [ˈe.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis encolerizado [a.ˈβejs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han encolerizado [an eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Imparfait
(yo)   encolerizaba [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βa]
(tú/vos  encolerizabas [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βas]
(él/ella/Ud.  encolerizaba [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βa]
(nosostros-as)   encolerizábamos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βa.mos]
(vosostros-as/os  encolerizabais [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizaban [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había encolerizado [a.ˈβi.a eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  habías encolerizado [a.ˈβi.as eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  había encolerizado [a.ˈβi.a eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos encolerizado [a.ˈβi.a.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais encolerizado [a.ˈβi.ajs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían encolerizado [a.ˈβi.an eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Passé simple
(yo)   encolericé [eŋ.ko.le.ɾiˈθe]
(tú/vos  encolerizaste [eŋ.ko.le.ɾiˈθas.te]
(él/ella/Ud.  encolerizó [eŋ.ko.le.ɾiˈθo]
(nosostros-as)   encolerizamos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.mos]
(vosostros-as/os  encolerizasteis [eŋ.ko.le.ɾiˈθas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizaron [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube encolerizado [ˈu.βe eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  hubiste encolerizado [u.ˈβi.ste eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo encolerizado [ˈu.βo eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos encolerizado [u.ˈβi.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis encolerizado [u.ˈβi.stejs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron encolerizado [u.ˈβje.ɾon eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Futur simple
(yo)   encolerizaré [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾe]
(tú/vos  encolerizarás [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾas]
(él/ella/Ud.  encolerizará [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾa]
(nosostros-as)   encolerizaremos [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  encolerizaréis [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizarán [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré encolerizado [a.ˈβɾe eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  habrás encolerizado [a.ˈβɾas eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá encolerizado [a.ˈβɾa eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habremos encolerizado [a.ˈβɾe.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis encolerizado [a.ˈβɾejs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán encolerizado [a.ˈβɾan eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   encolerizaría [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.a]
(tú/vos  encolerizarías [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  encolerizaría [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.a]
(nosostros-as)   encolerizaríamos [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  encolerizaríais [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizarían [eŋ.ko.le.ɾi.θaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría encolerizado [a.ˈβɾi.a eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  habrías encolerizado [a.ˈβɾi.as eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría encolerizado [a.ˈβɾi.a eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos encolerizado [a.ˈβɾi.a.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais encolerizado [a.ˈβɾi.ajs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían encolerizado [a.ˈβɾi.an eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   encolerice [eŋ.ko.le.ˈɾi.θe]
(tú/vos
ou (vos) 
 encolerices
 encolericés
[eŋ.ko.le.ˈɾi.θes]
[eŋ.ko.le.ɾiˈθes]
(él/ella/Ud.  encolerice [eŋ.ko.le.ˈɾi.θe]
(nosostros-as)   encolericemos [eŋ.ko.le.ɾiˈθe.mos]
(vosostros-as/os  encolericéis [eŋ.ko.le.ɾiˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.  encolericen [eŋ.ko.le.ˈɾi.θen]
Passé composé
(yo)   haya encolerizado [ˈa.ja eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas encolerizado
 hayás encolerizado
[ˈa.jas eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
[a.ˈjas eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya encolerizado [ˈa.ja eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos encolerizado [a.ˈja.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis encolerizado [a.ˈjajs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan encolerizado [ˈa.jan eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   encolerizara [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾa]
(tú/vos  encolerizaras [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾas]
(él/ella/Ud.  encolerizara [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾa]
(nosostros-as)   encolerizáramos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  encolerizarais [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizaran [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera encolerizado [u.ˈβje.ɾa eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieras encolerizado [u.ˈβje.ɾas eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera encolerizado [u.ˈβje.ɾa eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos encolerizado [u.ˈβje.ɾa.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais encolerizado [u.ˈβje.ɾajs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran encolerizado [u.ˈβje.ɾan eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   encolerizase [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.se]
(tú/vos  encolerizases [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ses]
(él/ella/Ud.  encolerizase [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.se]
(nosostros-as)   encolerizásemos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.se.mos]
(vosostros-as/os  encolerizaseis [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizasen [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese encolerizado [u.ˈβje.se eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieses encolerizado [u.ˈβje.ses eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese encolerizado [u.ˈβje.se eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos encolerizado [u.ˈβje.se.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis encolerizado [u.ˈβje.sejs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen encolerizado [u.ˈβje.sen eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
Futur
(yo)   encolerizare [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾe]
(tú/vos  encolerizares [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾes]
(él/ella/Ud.  encolerizare [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾe]
(nosostros-as)   encolerizáremos [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  encolerizareis [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  encolerizaren [eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere encolerizado [u.ˈβje.ɾe eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieres encolerizado [u.ˈβje.ɾes eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere encolerizado [u.ˈβje.ɾe eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos encolerizado [u.ˈβje.ɾe.mos eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis encolerizado [u.ˈβje.ɾejs eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren encolerizado [u.ˈβje.ɾen eŋ.ko.le.ɾiˈθa.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 encoleriza
 encolerizá
[eŋ.ko.leˈɾi.θa]
[eŋ.ko.le.ɾiˈθa]
(usted)   encolerice [eŋ.ko.leˈɾi.θe]
(nosostros-as)   encolericemos [eŋ.ko.le.ɾiˈθe.mos]
(vosostros-as)   encolerizad [eŋ.ko.le.ɾiˈθað]
(ustedes)   encolericen [eŋ.ko.leˈɾi.θen]