Conjugaison:espagnol/empollar

Conjugaison en espagnol
empollar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

empollar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	empollar	[em.poˈʎaɾ]	haber	empollado	[aˌβeɾ em.poˈʎa.ðo]
Gérondif	empollando	[em.poˈʎan̪.do]	habiendo	empollado	[aˌβjen.do em.poˈʎa.ðo]
Participe passé	empollado	[em.poˈʎa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   empollo [emˈpo.ʎo] (tú/vos)  ou (vos)   empollas  empollás [emˈpo.ʎas] [em.poˈʎas] (él/ella/Ud.)   empolla [emˈpo.ʎa] (nosostros-as)   empollamos [em.poˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   empolláis [em.poˈʎai̯s] (ellos-as/Uds.)   empollan [emˈpo.ʎan]	Passé composé (yo)   he empollado [e em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   has empollado [as em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha empollado [a em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hemos empollado [ˈe.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis empollado [a.ˈβejs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han empollado [an em.poˈʎa.ðo]
Imparfait (yo)   empollaba [em.poˈʎa.βa] (tú/vos)   empollabas [em.poˈʎa.βas] (él/ella/Ud.)   empollaba [em.poˈʎa.βa] (nosostros-as)   empollábamos [em.poˈʎa.βa.mos] (vosostros-as/os)   empollabais [em.poˈʎa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   empollaban [em.poˈʎa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había empollado [a.ˈβi.a em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   habías empollado [a.ˈβi.as em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   había empollado [a.ˈβi.a em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habíamos empollado [a.ˈβi.a.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais empollado [a.ˈβi.ajs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían empollado [a.ˈβi.an em.poˈʎa.ðo]
Passé simple (yo)   empollé [em.poˈʎe] (tú/vos)   empollaste [em.poˈʎas.te] (él/ella/Ud.)   empolló [em.poˈʎo] (nosostros-as)   empollamos [em.poˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   empollasteis [em.poˈʎas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   empollaron [em.poˈʎa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube empollado [ˈu.βe em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubiste empollado [u.ˈβi.ste em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo empollado [ˈu.βo em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubimos empollado [u.ˈβi.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis empollado [u.ˈβi.stejs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron empollado [u.ˈβje.ɾon em.poˈʎa.ðo]
Futur simple (yo)   empollaré [em.po.ʎaˈɾe] (tú/vos)   empollarás [em.po.ʎaˈɾas] (él/ella/Ud.)   empollará [em.po.ʎaˈɾa] (nosostros-as)   empollaremos [em.po.ʎaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   empollaréis [em.po.ʎaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   empollarán [em.po.ʎaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré empollado [a.ˈβɾe em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrás empollado [a.ˈβɾas em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá empollado [a.ˈβɾa em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habremos empollado [a.ˈβɾe.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis empollado [a.ˈβɾejs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán empollado [a.ˈβɾan em.poˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   empollaría [em.po.ʎaˈɾi.a] (tú/vos)   empollarías [em.po.ʎaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   empollaría [em.po.ʎaˈɾi.a] (nosostros-as)   empollaríamos [em.po.ʎaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   empollaríais [em.po.ʎaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   empollarían [em.po.ʎaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría empollado [a.ˈβɾi.a em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrías empollado [a.ˈβɾi.as em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría empollado [a.ˈβɾi.a em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habríamos empollado [a.ˈβɾi.a.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais empollado [a.ˈβɾi.ajs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían empollado [a.ˈβɾi.an em.poˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   empolle [em.ˈpo.ʎe] (tú/vos)  ou (vos)   empolles  empollés [em.ˈpo.ʎes] [em.poˈʎes] (él/ella/Ud.)   empolle [em.ˈpo.ʎe] (nosostros-as)   empollemos [em.poˈʎe.mos] (vosostros-as/os)   empolléis [em.poˈʎei̯s] (ellos-as/Uds.)   empollen [em.ˈpo.ʎen]	Passé composé (yo)   haya empollado [ˈa.ja em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas empollado  hayás empollado [ˈa.jas em.poˈʎa.ðo] [a.ˈjas em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya empollado [ˈa.ja em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hayamos empollado [a.ˈja.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis empollado [a.ˈjajs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan empollado [ˈa.jan em.poˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   empollara [em.poˈʎa.ɾa] (tú/vos)   empollaras [em.poˈʎa.ɾas] (él/ella/Ud.)   empollara [em.poˈʎa.ɾa] (nosostros-as)   empolláramos [em.poˈʎa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   empollarais [em.poˈʎa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   empollaran [em.poˈʎa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera empollado [u.ˈβje.ɾa em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieras empollado [u.ˈβje.ɾas em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera empollado [u.ˈβje.ɾa em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos empollado [u.ˈβje.ɾa.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais empollado [u.ˈβje.ɾajs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran empollado [u.ˈβje.ɾan em.poˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   empollase [em.poˈʎa.se] (tú/vos)   empollases [em.poˈʎa.ses] (él/ella/Ud.)   empollase [em.poˈʎa.se] (nosostros-as)   empollásemos [em.poˈʎa.se.mos] (vosostros-as/os)   empollaseis [em.poˈʎa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   empollasen [em.poˈʎa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese empollado [u.ˈβje.se em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieses empollado [u.ˈβje.ses em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese empollado [u.ˈβje.se em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos empollado [u.ˈβje.se.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis empollado [u.ˈβje.sejs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen empollado [u.ˈβje.sen em.poˈʎa.ðo]
Futur (yo)   empollare [em.poˈʎa.ɾe] (tú/vos)   empollares [em.poˈʎa.ɾes] (él/ella/Ud.)   empollare [em.poˈʎa.ɾe] (nosostros-as)   empolláremos [em.poˈʎa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   empollareis [em.poˈʎa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   empollaren [em.poˈʎa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere empollado [u.ˈβje.ɾe em.poˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieres empollado [u.ˈβje.ɾes em.poˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere empollado [u.ˈβje.ɾe em.poˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos empollado [u.ˈβje.ɾe.mos em.poˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis empollado [u.ˈβje.ɾejs em.poˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren empollado [u.ˈβje.ɾen em.poˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   empolla  empollá [emˈpo.ʎa] [em.poˈʎa] (usted)   empolle [emˈpo.ʎe] (nosostros-as)   empollemos [em.poˈʎe.mos] (vosostros-as)   empollad [em.poˈʎað] (ustedes)   empollen [emˈpo.ʎen]