Conjugaison:espagnol/desangrar

Conjugaison en espagnol
desangrar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

desangrar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	desangrar	[de.saŋˈɡɾaɾ]	haber	desangrado	[aˌβeɾ de.saŋˈɡɾa.ðo]
Gérondif	desangrando	[de.saŋˈɡɾan̪.do]	habiendo	desangrado	[aˌβjen.do de.saŋˈɡɾa.ðo]
Participe passé	desangrado	[de.saŋˈɡɾa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   desangro [deˈsaŋ.ɡɾo] (tú/vos)  ou (vos)   desangras  desangrás [deˈsaŋ.ɡɾas] [de.saŋˈɡɾas] (él/ella/Ud.)   desangra [deˈsaŋ.ɡɾa] (nosostros-as)   desangramos [de.saŋˈɡɾa.mos] (vosostros-as/os)   desangráis [de.saŋˈɡɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   desangran [deˈsaŋ.ɡɾan]	Passé composé (yo)   he desangrado [e de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   has desangrado [as de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha desangrado [a de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hemos desangrado [ˈe.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis desangrado [a.ˈβejs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han desangrado [an de.saŋˈɡɾa.ðo]
Imparfait (yo)   desangraba [de.saŋˈɡɾa.βa] (tú/vos)   desangrabas [de.saŋˈɡɾa.βas] (él/ella/Ud.)   desangraba [de.saŋˈɡɾa.βa] (nosostros-as)   desangrábamos [de.saŋˈɡɾa.βa.mos] (vosostros-as/os)   desangrabais [de.saŋˈɡɾa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   desangraban [de.saŋˈɡɾa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había desangrado [a.ˈβi.a de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   habías desangrado [a.ˈβi.as de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   había desangrado [a.ˈβi.a de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   habíamos desangrado [a.ˈβi.a.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais desangrado [a.ˈβi.ajs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían desangrado [a.ˈβi.an de.saŋˈɡɾa.ðo]
Passé simple (yo)   desangré [de.saŋˈɡɾe] (tú/vos)   desangraste [de.saŋˈɡɾas.te] (él/ella/Ud.)   desangró [de.saŋˈɡɾo] (nosostros-as)   desangramos [de.saŋˈɡɾa.mos] (vosostros-as/os)   desangrasteis [de.saŋˈɡɾas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   desangraron [de.saŋˈɡɾa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube desangrado [ˈu.βe de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   hubiste desangrado [u.ˈβi.ste de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo desangrado [ˈu.βo de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hubimos desangrado [u.ˈβi.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis desangrado [u.ˈβi.stejs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron desangrado [u.ˈβje.ɾon de.saŋˈɡɾa.ðo]
Futur simple (yo)   desangraré [de.saŋ.ɡɾaˈɾe] (tú/vos)   desangrarás [de.saŋ.ɡɾaˈɾas] (él/ella/Ud.)   desangrará [de.saŋ.ɡɾaˈɾa] (nosostros-as)   desangraremos [de.saŋ.ɡɾaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   desangraréis [de.saŋ.ɡɾaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desangrarán [de.saŋ.ɡɾaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré desangrado [a.ˈβɾe de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   habrás desangrado [a.ˈβɾas de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá desangrado [a.ˈβɾa de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   habremos desangrado [a.ˈβɾe.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis desangrado [a.ˈβɾejs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán desangrado [a.ˈβɾan de.saŋˈɡɾa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   desangraría [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.a] (tú/vos)   desangrarías [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   desangraría [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.a] (nosostros-as)   desangraríamos [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   desangraríais [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   desangrarían [de.saŋ.ɡɾaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría desangrado [a.ˈβɾi.a de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   habrías desangrado [a.ˈβɾi.as de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría desangrado [a.ˈβɾi.a de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   habríamos desangrado [a.ˈβɾi.a.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais desangrado [a.ˈβɾi.ajs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían desangrado [a.ˈβɾi.an de.saŋˈɡɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   desangre [de.ˈsaŋ.ɡɾe] (tú/vos)  ou (vos)   desangres  desangrés [de.ˈsaŋ.ɡɾes] [de.saŋˈɡɾes] (él/ella/Ud.)   desangre [de.ˈsaŋ.ɡɾe] (nosostros-as)   desangremos [de.saŋˈɡɾe.mos] (vosostros-as/os)   desangréis [de.saŋˈɡɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desangren [de.ˈsaŋ.ɡɾen]	Passé composé (yo)   haya desangrado [ˈa.ja de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas desangrado  hayás desangrado [ˈa.jas de.saŋˈɡɾa.ðo] [a.ˈjas de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya desangrado [ˈa.ja de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hayamos desangrado [a.ˈja.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis desangrado [a.ˈjajs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan desangrado [ˈa.jan de.saŋˈɡɾa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   desangrara [de.saŋˈɡɾa.ɾa] (tú/vos)   desangraras [de.saŋˈɡɾa.ɾas] (él/ella/Ud.)   desangrara [de.saŋˈɡɾa.ɾa] (nosostros-as)   desangráramos [de.saŋˈɡɾa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   desangrarais [de.saŋˈɡɾa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   desangraran [de.saŋˈɡɾa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera desangrado [u.ˈβje.ɾa de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   hubieras desangrado [u.ˈβje.ɾas de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera desangrado [u.ˈβje.ɾa de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos desangrado [u.ˈβje.ɾa.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais desangrado [u.ˈβje.ɾajs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran desangrado [u.ˈβje.ɾan de.saŋˈɡɾa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   desangrase [de.saŋˈɡɾa.se] (tú/vos)   desangrases [de.saŋˈɡɾa.ses] (él/ella/Ud.)   desangrase [de.saŋˈɡɾa.se] (nosostros-as)   desangrásemos [de.saŋˈɡɾa.se.mos] (vosostros-as/os)   desangraseis [de.saŋˈɡɾa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   desangrasen [de.saŋˈɡɾa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese desangrado [u.ˈβje.se de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   hubieses desangrado [u.ˈβje.ses de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese desangrado [u.ˈβje.se de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos desangrado [u.ˈβje.se.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis desangrado [u.ˈβje.sejs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen desangrado [u.ˈβje.sen de.saŋˈɡɾa.ðo]
Futur (yo)   desangrare [de.saŋˈɡɾa.ɾe] (tú/vos)   desangrares [de.saŋˈɡɾa.ɾes] (él/ella/Ud.)   desangrare [de.saŋˈɡɾa.ɾe] (nosostros-as)   desangráremos [de.saŋˈɡɾa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   desangrareis [de.saŋˈɡɾa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desangraren [de.saŋˈɡɾa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere desangrado [u.ˈβje.ɾe de.saŋˈɡɾa.ðo] (tú/vos)   hubieres desangrado [u.ˈβje.ɾes de.saŋˈɡɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere desangrado [u.ˈβje.ɾe de.saŋˈɡɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos desangrado [u.ˈβje.ɾe.mos de.saŋˈɡɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis desangrado [u.ˈβje.ɾejs de.saŋˈɡɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren desangrado [u.ˈβje.ɾen de.saŋˈɡɾa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   desangra  desangrá [deˈsaŋ.ɡɾa] [de.saŋˈɡɾa] (usted)   desangre [deˈsaŋ.ɡɾe] (nosostros-as)   desangremos [de.saŋˈɡɾe.mos] (vosostros-as)   desangrad [de.saŋˈɡɾað] (ustedes)   desangren [deˈsaŋ.ɡɾen]