Conjugaison:espagnol/desahijar

Conjugaison en espagnol
desahijar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

desahijar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	desahijar	[de.sa.iˈxaɾ]	haber	desahijado	[aˌβeɾ de.sa.iˈxa.ðo]
Gérondif	desahijando	[de.sa.iˈxan̪.do]	habiendo	desahijado	[aˌβjen.do de.sa.iˈxa.ðo]
Participe passé	desahijado	[de.sa.iˈxa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   desahíjo [de.saˈi.xo] (tú/vos)  ou (vos)   desahíjas  desahijás [de.saˈi.xas] [de.sa.iˈxas] (él/ella/Ud.)   desahíja [de.saˈi.xa] (nosostros-as)   desahijamos [de.sa.iˈxa.mos] (vosostros-as/os)   desahijáis [de.sa.iˈxai̯s] (ellos-as/Uds.)   desahíjan [de.saˈi.xan]	Passé composé (yo)   he desahijado [e de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   has desahijado [as de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha desahijado [a de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hemos desahijado [ˈe.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis desahijado [a.ˈβejs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han desahijado [an de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait (yo)   desahijaba [de.sa.iˈxa.βa] (tú/vos)   desahijabas [de.sa.iˈxa.βas] (él/ella/Ud.)   desahijaba [de.sa.iˈxa.βa] (nosostros-as)   desahijábamos [de.sa.iˈxa.βa.mos] (vosostros-as/os)   desahijabais [de.sa.iˈxa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijaban [de.sa.iˈxa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había desahijado [a.ˈβi.a de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   habías desahijado [a.ˈβi.as de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   había desahijado [a.ˈβi.a de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   habíamos desahijado [a.ˈβi.a.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais desahijado [a.ˈβi.ajs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían desahijado [a.ˈβi.an de.sa.iˈxa.ðo]
Passé simple (yo)   desahijé [de.sa.iˈxe] (tú/vos)   desahijaste [de.sa.iˈxas.te] (él/ella/Ud.)   desahijó [de.sa.iˈxo] (nosostros-as)   desahijamos [de.sa.iˈxa.mos] (vosostros-as/os)   desahijasteis [de.sa.iˈxas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijaron [de.sa.iˈxa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube desahijado [ˈu.βe de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   hubiste desahijado [u.ˈβi.ste de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo desahijado [ˈu.βo de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hubimos desahijado [u.ˈβi.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis desahijado [u.ˈβi.stejs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron desahijado [u.ˈβje.ɾon de.sa.iˈxa.ðo]
Futur simple (yo)   desahijaré [de.sa.i.xaˈɾe] (tú/vos)   desahijarás [de.sa.i.xaˈɾas] (él/ella/Ud.)   desahijará [de.sa.i.xaˈɾa] (nosostros-as)   desahijaremos [de.sa.i.xaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   desahijaréis [de.sa.i.xaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijarán [de.sa.i.xaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré desahijado [a.ˈβɾe de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   habrás desahijado [a.ˈβɾas de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá desahijado [a.ˈβɾa de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   habremos desahijado [a.ˈβɾe.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis desahijado [a.ˈβɾejs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán desahijado [a.ˈβɾan de.sa.iˈxa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   desahijaría [de.sa.i.xaˈɾi.a] (tú/vos)   desahijarías [de.sa.i.xaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   desahijaría [de.sa.i.xaˈɾi.a] (nosostros-as)   desahijaríamos [de.sa.i.xaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   desahijaríais [de.sa.i.xaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijarían [de.sa.i.xaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría desahijado [a.ˈβɾi.a de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   habrías desahijado [a.ˈβɾi.as de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría desahijado [a.ˈβɾi.a de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   habríamos desahijado [a.ˈβɾi.a.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais desahijado [a.ˈβɾi.ajs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían desahijado [a.ˈβɾi.an de.sa.iˈxa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   desahíje [de.sa.ˈi.xe] (tú/vos)  ou (vos)   desahíjes  desahijés [de.sa.ˈi.xes] [de.sa.iˈxes] (él/ella/Ud.)   desahíje [de.sa.ˈi.xe] (nosostros-as)   desahijemos [de.sa.iˈxe.mos] (vosostros-as/os)   desahijéis [de.sa.iˈxei̯s] (ellos-as/Uds.)   desahíjen [de.sa.ˈi.xen]	Passé composé (yo)   haya desahijado [ˈa.ja de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas desahijado  hayás desahijado [ˈa.jas de.sa.iˈxa.ðo] [a.ˈjas de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya desahijado [ˈa.ja de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hayamos desahijado [a.ˈja.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis desahijado [a.ˈjajs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan desahijado [ˈa.jan de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   desahijara [de.sa.iˈxa.ɾa] (tú/vos)   desahijaras [de.sa.iˈxa.ɾas] (él/ella/Ud.)   desahijara [de.sa.iˈxa.ɾa] (nosostros-as)   desahijáramos [de.sa.iˈxa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   desahijarais [de.sa.iˈxa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijaran [de.sa.iˈxa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera desahijado [u.ˈβje.ɾa de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   hubieras desahijado [u.ˈβje.ɾas de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera desahijado [u.ˈβje.ɾa de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos desahijado [u.ˈβje.ɾa.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais desahijado [u.ˈβje.ɾajs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran desahijado [u.ˈβje.ɾan de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   desahijase [de.sa.iˈxa.se] (tú/vos)   desahijases [de.sa.iˈxa.ses] (él/ella/Ud.)   desahijase [de.sa.iˈxa.se] (nosostros-as)   desahijásemos [de.sa.iˈxa.se.mos] (vosostros-as/os)   desahijaseis [de.sa.iˈxa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijasen [de.sa.iˈxa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese desahijado [u.ˈβje.se de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   hubieses desahijado [u.ˈβje.ses de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese desahijado [u.ˈβje.se de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos desahijado [u.ˈβje.se.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis desahijado [u.ˈβje.sejs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen desahijado [u.ˈβje.sen de.sa.iˈxa.ðo]
Futur (yo)   desahijare [de.sa.iˈxa.ɾe] (tú/vos)   desahijares [de.sa.iˈxa.ɾes] (él/ella/Ud.)   desahijare [de.sa.iˈxa.ɾe] (nosostros-as)   desahijáremos [de.sa.iˈxa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   desahijareis [de.sa.iˈxa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desahijaren [de.sa.iˈxa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere desahijado [u.ˈβje.ɾe de.sa.iˈxa.ðo] (tú/vos)   hubieres desahijado [u.ˈβje.ɾes de.sa.iˈxa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere desahijado [u.ˈβje.ɾe de.sa.iˈxa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos desahijado [u.ˈβje.ɾe.mos de.sa.iˈxa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis desahijado [u.ˈβje.ɾejs de.sa.iˈxa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren desahijado [u.ˈβje.ɾen de.sa.iˈxa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   desahíja  desahijá [de.saˈi.xa] [de.sa.iˈxa] (usted)   desahíje [de.saˈi.xe] (nosostros-as)   desahijemos [de.sa.iˈxe.mos] (vosostros-as)   desahijad [de.sa.iˈxað] (ustedes)   desahíjen [de.saˈi.xen]