Conjugaison:espagnol/casar

Conjugaison en espagnol
casar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

casar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	casar	[kaˈθaɾ]	haber	casado	[aˌβeɾ kaˈθa.ðo]
Gérondif	casando	[kaˈθan̪.do]	habiendo	casado	[aˌβjen.do kaˈθa.ðo]
Participe passé	casado	[kaˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   caso [ˈka.θo] (tú/vos)  ou (vos)   casas  casás [ˈka.θas] [kaˈθas] (él/ella/Ud.)   casa [ˈka.θa] (nosostros-as)   casamos [kaˈθa.mos] (vosostros-as/os)   casáis [kaˈθai̯s] (ellos-as/Uds.)   casan [ˈka.θan]	Passé composé (yo)   he casado [e kaˈθa.ðo] (tú/vos)   has casado [as kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha casado [a kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hemos casado [ˈe.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis casado [a.ˈβejs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han casado [an kaˈθa.ðo]
Imparfait (yo)   casaba [kaˈθa.βa] (tú/vos)   casabas [kaˈθa.βas] (él/ella/Ud.)   casaba [kaˈθa.βa] (nosostros-as)   casábamos [kaˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os)   casabais [kaˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   casaban [kaˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había casado [a.ˈβi.a kaˈθa.ðo] (tú/vos)   habías casado [a.ˈβi.as kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   había casado [a.ˈβi.a kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   habíamos casado [a.ˈβi.a.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais casado [a.ˈβi.ajs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían casado [a.ˈβi.an kaˈθa.ðo]
Passé simple (yo)   casé [kaˈθe] (tú/vos)   casaste [kaˈθas.te] (él/ella/Ud.)   casó [kaˈθo] (nosostros-as)   casamos [kaˈθa.mos] (vosostros-as/os)   casasteis [kaˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   casaron [kaˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube casado [ˈu.βe kaˈθa.ðo] (tú/vos)   hubiste casado [u.ˈβi.ste kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo casado [ˈu.βo kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubimos casado [u.ˈβi.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis casado [u.ˈβi.stejs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron casado [u.ˈβje.ɾon kaˈθa.ðo]
Futur simple (yo)   casaré [ka.θaˈɾe] (tú/vos)   casarás [ka.θaˈɾas] (él/ella/Ud.)   casará [ka.θaˈɾa] (nosostros-as)   casaremos [ka.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   casaréis [ka.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   casarán [ka.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré casado [a.ˈβɾe kaˈθa.ðo] (tú/vos)   habrás casado [a.ˈβɾas kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá casado [a.ˈβɾa kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   habremos casado [a.ˈβɾe.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis casado [a.ˈβɾejs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán casado [a.ˈβɾan kaˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   casaría [ka.θaˈɾi.a] (tú/vos)   casarías [ka.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   casaría [ka.θaˈɾi.a] (nosostros-as)   casaríamos [ka.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   casaríais [ka.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   casarían [ka.θaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría casado [a.ˈβɾi.a kaˈθa.ðo] (tú/vos)   habrías casado [a.ˈβɾi.as kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría casado [a.ˈβɾi.a kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   habríamos casado [a.ˈβɾi.a.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais casado [a.ˈβɾi.ajs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían casado [a.ˈβɾi.an kaˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   case [ˈka.θe] (tú/vos)  ou (vos)   cases  casés [ˈka.θes] [kaˈθes] (él/ella/Ud.)   case [ˈka.θe] (nosostros-as)   casemos [kaˈθe.mos] (vosostros-as/os)   caséis [kaˈθei̯s] (ellos-as/Uds.)   casen [ˈka.θen]	Passé composé (yo)   haya casado [ˈa.ja kaˈθa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas casado  hayás casado [ˈa.jas kaˈθa.ðo] [a.ˈjas kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya casado [ˈa.ja kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hayamos casado [a.ˈja.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis casado [a.ˈjajs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan casado [ˈa.jan kaˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   casara [kaˈθa.ɾa] (tú/vos)   casaras [kaˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.)   casara [kaˈθa.ɾa] (nosostros-as)   casáramos [kaˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   casarais [kaˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   casaran [kaˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera casado [u.ˈβje.ɾa kaˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieras casado [u.ˈβje.ɾas kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera casado [u.ˈβje.ɾa kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos casado [u.ˈβje.ɾa.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais casado [u.ˈβje.ɾajs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran casado [u.ˈβje.ɾan kaˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   casase [kaˈθa.se] (tú/vos)   casases [kaˈθa.ses] (él/ella/Ud.)   casase [kaˈθa.se] (nosostros-as)   casásemos [kaˈθa.se.mos] (vosostros-as/os)   casaseis [kaˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   casasen [kaˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese casado [u.ˈβje.se kaˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieses casado [u.ˈβje.ses kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese casado [u.ˈβje.se kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos casado [u.ˈβje.se.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis casado [u.ˈβje.sejs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen casado [u.ˈβje.sen kaˈθa.ðo]
Futur (yo)   casare [kaˈθa.ɾe] (tú/vos)   casares [kaˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.)   casare [kaˈθa.ɾe] (nosostros-as)   casáremos [kaˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   casareis [kaˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   casaren [kaˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere casado [u.ˈβje.ɾe kaˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieres casado [u.ˈβje.ɾes kaˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere casado [u.ˈβje.ɾe kaˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos casado [u.ˈβje.ɾe.mos kaˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis casado [u.ˈβje.ɾejs kaˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren casado [u.ˈβje.ɾen kaˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   casa  casá [ˈka.θa] [kaˈθa] (usted)   case [ˈka.θe] (nosostros-as)   casemos [kaˈθe.mos] (vosostros-as)   casad [kaˈθað] (ustedes)   casen [ˈka.θen]