Conjugaison:espagnol/cabrear

Conjugaison en espagnol
cabrear
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

cabrear, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	cabrear	[ka.βɾeˈaɾ]	haber	cabreado	[aˌβeɾ ka.βɾeˈa.ðo]
Gérondif	cabreando	[ka.βɾeˈan̪.do]	habiendo	cabreado	[aˌβjen.do ka.βɾeˈa.ðo]
Participe passé	cabreado	[ka.βɾeˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   cabreo [kaˈβɾe.o] (tú/vos)  ou (vos)   cabreas  cabreás [kaˈβɾe.as] [ka.βɾeˈas] (él/ella/Ud.)   cabrea [kaˈβɾe.a] (nosostros-as)   cabreamos [ka.βɾeˈa.mos] (vosostros-as/os)   cabreáis [ka.βɾeˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrean [kaˈβɾe.an]	Passé composé (yo)   he cabreado [e ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   has cabreado [as ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha cabreado [a ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos cabreado [ˈe.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis cabreado [a.ˈβejs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han cabreado [an ka.βɾeˈa.ðo]
Imparfait (yo)   cabreaba [ka.βɾeˈa.βa] (tú/vos)   cabreabas [ka.βɾeˈa.βas] (él/ella/Ud.)   cabreaba [ka.βɾeˈa.βa] (nosostros-as)   cabreábamos [ka.βɾeˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   cabreabais [ka.βɾeˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   cabreaban [ka.βɾeˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había cabreado [a.ˈβi.a ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habías cabreado [a.ˈβi.as ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había cabreado [a.ˈβi.a ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos cabreado [a.ˈβi.a.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais cabreado [a.ˈβi.ajs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían cabreado [a.ˈβi.an ka.βɾeˈa.ðo]
Passé simple (yo)   cabreé [ka.βɾeˈe] (tú/vos)   cabreaste [ka.βɾeˈas.te] (él/ella/Ud.)   cabreó [ka.βɾeˈo] (nosostros-as)   cabreamos [ka.βɾeˈa.mos] (vosostros-as/os)   cabreasteis [ka.βɾeˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrearon [ka.βɾeˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube cabreado [ˈu.βe ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste cabreado [u.ˈβi.ste ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo cabreado [ˈu.βo ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos cabreado [u.ˈβi.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis cabreado [u.ˈβi.stejs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron cabreado [u.ˈβje.ɾon ka.βɾeˈa.ðo]
Futur simple (yo)   cabrearé [ka.βɾe.aˈɾe] (tú/vos)   cabrearás [ka.βɾe.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   cabreará [ka.βɾe.aˈɾa] (nosostros-as)   cabrearemos [ka.βɾe.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   cabrearéis [ka.βɾe.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrearán [ka.βɾe.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré cabreado [a.ˈβɾe ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habrás cabreado [a.ˈβɾas ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá cabreado [a.ˈβɾa ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos cabreado [a.ˈβɾe.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis cabreado [a.ˈβɾejs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán cabreado [a.ˈβɾan ka.βɾeˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   cabrearía [ka.βɾe.aˈɾi.a] (tú/vos)   cabrearías [ka.βɾe.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   cabrearía [ka.βɾe.aˈɾi.a] (nosostros-as)   cabrearíamos [ka.βɾe.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   cabrearíais [ka.βɾe.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrearían [ka.βɾe.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría cabreado [a.ˈβɾi.a ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habrías cabreado [a.ˈβɾi.as ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría cabreado [a.ˈβɾi.a ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos cabreado [a.ˈβɾi.a.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais cabreado [a.ˈβɾi.ajs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían cabreado [a.ˈβɾi.an ka.βɾeˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   cabree [ka.ˈβɾe.e] (tú/vos)  ou (vos)   cabrees  cabreés [ka.ˈβɾe.es] [ka.βɾeˈes] (él/ella/Ud.)   cabree [ka.ˈβɾe.e] (nosostros-as)   cabreemos [ka.βɾeˈe.mos] (vosostros-as/os)   cabreéis [ka.βɾeˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   cabreen [ka.ˈβɾe.en]	Passé composé (yo)   haya cabreado [ˈa.ja ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas cabreado  hayás cabreado [ˈa.jas ka.βɾeˈa.ðo] [a.ˈjas ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya cabreado [ˈa.ja ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos cabreado [a.ˈja.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis cabreado [a.ˈjajs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan cabreado [ˈa.jan ka.βɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   cabreara [ka.βɾeˈa.ɾa] (tú/vos)   cabrearas [ka.βɾeˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   cabreara [ka.βɾeˈa.ɾa] (nosostros-as)   cabreáramos [ka.βɾeˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   cabrearais [ka.βɾeˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrearan [ka.βɾeˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera cabreado [u.ˈβje.ɾa ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras cabreado [u.ˈβje.ɾas ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera cabreado [u.ˈβje.ɾa ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos cabreado [u.ˈβje.ɾa.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais cabreado [u.ˈβje.ɾajs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran cabreado [u.ˈβje.ɾan ka.βɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   cabrease [ka.βɾeˈa.se] (tú/vos)   cabreases [ka.βɾeˈa.ses] (él/ella/Ud.)   cabrease [ka.βɾeˈa.se] (nosostros-as)   cabreásemos [ka.βɾeˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   cabreaseis [ka.βɾeˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   cabreasen [ka.βɾeˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese cabreado [u.ˈβje.se ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses cabreado [u.ˈβje.ses ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese cabreado [u.ˈβje.se ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos cabreado [u.ˈβje.se.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis cabreado [u.ˈβje.sejs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen cabreado [u.ˈβje.sen ka.βɾeˈa.ðo]
Futur (yo)   cabreare [ka.βɾeˈa.ɾe] (tú/vos)   cabreares [ka.βɾeˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   cabreare [ka.βɾeˈa.ɾe] (nosostros-as)   cabreáremos [ka.βɾeˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   cabreareis [ka.βɾeˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   cabrearen [ka.βɾeˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere cabreado [u.ˈβje.ɾe ka.βɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres cabreado [u.ˈβje.ɾes ka.βɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere cabreado [u.ˈβje.ɾe ka.βɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos cabreado [u.ˈβje.ɾe.mos ka.βɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis cabreado [u.ˈβje.ɾejs ka.βɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren cabreado [u.ˈβje.ɾen ka.βɾeˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   cabrea  cabreá [kaˈβɾe.a] [ka.βɾeˈa] (usted)   cabree [kaˈβɾe.e] (nosostros-as)   cabreemos [ka.βɾeˈe.mos] (vosostros-as)   cabread [ka.βɾeˈað] (ustedes)   cabreen [kaˈβɾe.en]