Conjugaison:espagnol/atornillar

Conjugaison en espagnol
atornillar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

atornillar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	atornillar	[a.toɾ.niˈʎaɾ]	haber	atornillado	[aˌβeɾ a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Gérondif	atornillando	[a.toɾ.niˈʎan̪.do]	habiendo	atornillado	[aˌβjen.do a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Participe passé	atornillado	[a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   atornillo [a.toɾˈni.ʎo] (tú/vos)  ou (vos)   atornillas  atornillás [a.toɾˈni.ʎas] [a.toɾ.niˈʎas] (él/ella/Ud.)   atornilla [a.toɾˈni.ʎa] (nosostros-as)   atornillamos [a.toɾ.niˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   atornilláis [a.toɾ.niˈʎai̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillan [a.toɾˈni.ʎan]	Passé composé (yo)   he atornillado [e a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   has atornillado [as a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha atornillado [a a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hemos atornillado [ˈe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis atornillado [a.ˈβejs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han atornillado [an a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait (yo)   atornillaba [a.toɾ.niˈʎa.βa] (tú/vos)   atornillabas [a.toɾ.niˈʎa.βas] (él/ella/Ud.)   atornillaba [a.toɾ.niˈʎa.βa] (nosostros-as)   atornillábamos [a.toɾ.niˈʎa.βa.mos] (vosostros-as/os)   atornillabais [a.toɾ.niˈʎa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillaban [a.toɾ.niˈʎa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había atornillado [a.ˈβi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   habías atornillado [a.ˈβi.as a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   había atornillado [a.ˈβi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habíamos atornillado [a.ˈβi.a.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais atornillado [a.ˈβi.ajs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían atornillado [a.ˈβi.an a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Passé simple (yo)   atornillé [a.toɾ.niˈʎe] (tú/vos)   atornillaste [a.toɾ.niˈʎas.te] (él/ella/Ud.)   atornilló [a.toɾ.niˈʎo] (nosostros-as)   atornillamos [a.toɾ.niˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   atornillasteis [a.toɾ.niˈʎas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillaron [a.toɾ.niˈʎa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube atornillado [ˈu.βe a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubiste atornillado [u.ˈβi.ste a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo atornillado [ˈu.βo a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubimos atornillado [u.ˈβi.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis atornillado [u.ˈβi.stejs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron atornillado [u.ˈβje.ɾon a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Futur simple (yo)   atornillaré [a.toɾ.ni.ʎaˈɾe] (tú/vos)   atornillarás [a.toɾ.ni.ʎaˈɾas] (él/ella/Ud.)   atornillará [a.toɾ.ni.ʎaˈɾa] (nosostros-as)   atornillaremos [a.toɾ.ni.ʎaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   atornillaréis [a.toɾ.ni.ʎaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillarán [a.toɾ.ni.ʎaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré atornillado [a.ˈβɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrás atornillado [a.ˈβɾas a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá atornillado [a.ˈβɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habremos atornillado [a.ˈβɾe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis atornillado [a.ˈβɾejs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán atornillado [a.ˈβɾan a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   atornillaría [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a] (tú/vos)   atornillarías [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   atornillaría [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a] (nosostros-as)   atornillaríamos [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   atornillaríais [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillarían [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría atornillado [a.ˈβɾi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrías atornillado [a.ˈβɾi.as a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría atornillado [a.ˈβɾi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habríamos atornillado [a.ˈβɾi.a.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais atornillado [a.ˈβɾi.ajs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían atornillado [a.ˈβɾi.an a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   atornille [a.toɾ.ˈni.ʎe] (tú/vos)  ou (vos)   atornilles  atornillés [a.toɾ.ˈni.ʎes] [a.toɾ.niˈʎes] (él/ella/Ud.)   atornille [a.toɾ.ˈni.ʎe] (nosostros-as)   atornillemos [a.toɾ.niˈʎe.mos] (vosostros-as/os)   atornilléis [a.toɾ.niˈʎei̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillen [a.toɾ.ˈni.ʎen]	Passé composé (yo)   haya atornillado [ˈa.ja a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas atornillado  hayás atornillado [ˈa.jas a.toɾ.niˈʎa.ðo] [a.ˈjas a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya atornillado [ˈa.ja a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hayamos atornillado [a.ˈja.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis atornillado [a.ˈjajs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan atornillado [ˈa.jan a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   atornillara [a.toɾ.niˈʎa.ɾa] (tú/vos)   atornillaras [a.toɾ.niˈʎa.ɾas] (él/ella/Ud.)   atornillara [a.toɾ.niˈʎa.ɾa] (nosostros-as)   atornilláramos [a.toɾ.niˈʎa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   atornillarais [a.toɾ.niˈʎa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillaran [a.toɾ.niˈʎa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera atornillado [u.ˈβje.ɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieras atornillado [u.ˈβje.ɾas a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera atornillado [u.ˈβje.ɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos atornillado [u.ˈβje.ɾa.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais atornillado [u.ˈβje.ɾajs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran atornillado [u.ˈβje.ɾan a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   atornillase [a.toɾ.niˈʎa.se] (tú/vos)   atornillases [a.toɾ.niˈʎa.ses] (él/ella/Ud.)   atornillase [a.toɾ.niˈʎa.se] (nosostros-as)   atornillásemos [a.toɾ.niˈʎa.se.mos] (vosostros-as/os)   atornillaseis [a.toɾ.niˈʎa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillasen [a.toɾ.niˈʎa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese atornillado [u.ˈβje.se a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieses atornillado [u.ˈβje.ses a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese atornillado [u.ˈβje.se a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos atornillado [u.ˈβje.se.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis atornillado [u.ˈβje.sejs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen atornillado [u.ˈβje.sen a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Futur (yo)   atornillare [a.toɾ.niˈʎa.ɾe] (tú/vos)   atornillares [a.toɾ.niˈʎa.ɾes] (él/ella/Ud.)   atornillare [a.toɾ.niˈʎa.ɾe] (nosostros-as)   atornilláremos [a.toɾ.niˈʎa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   atornillareis [a.toɾ.niˈʎa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atornillaren [a.toɾ.niˈʎa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere atornillado [u.ˈβje.ɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieres atornillado [u.ˈβje.ɾes a.toɾ.niˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere atornillado [u.ˈβje.ɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos atornillado [u.ˈβje.ɾe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis atornillado [u.ˈβje.ɾejs a.toɾ.niˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren atornillado [u.ˈβje.ɾen a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   atornilla  atornillá [a.toɾˈni.ʎa] [a.toɾ.niˈʎa] (usted)   atornille [a.toɾˈni.ʎe] (nosostros-as)   atornillemos [a.toɾ.niˈʎe.mos] (vosostros-as)   atornillad [a.toɾ.niˈʎað] (ustedes)   atornillen [a.toɾˈni.ʎen]