Conjugaison:espagnol/apodar

Conjugaison en espagnol
apodar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

apodar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	apodar	[a.poˈðaɾ]	haber	apodado	[aˌβeɾ a.poˈða.ðo]
Gérondif	apodando	[a.poˈðan̪.do]	habiendo	apodado	[aˌβjen.do a.poˈða.ðo]
Participe passé	apodado	[a.poˈða.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   apodo [aˈpo.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   apodas  apodás [aˈpo.ðas] [a.poˈðas] (él/ella/Ud.)   apoda [aˈpo.ða] (nosostros-as)   apodamos [a.poˈða.mos] (vosostros-as/os)   apodáis [a.poˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   apodan [aˈpo.ðan]	Passé composé (yo)   he apodado [e a.poˈða.ðo] (tú/vos)   has apodado [as a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   ha apodado [a a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hemos apodado [ˈe.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habéis apodado [a.ˈβejs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   han apodado [an a.poˈða.ðo]
Imparfait (yo)   apodaba [a.poˈða.βa] (tú/vos)   apodabas [a.poˈða.βas] (él/ella/Ud.)   apodaba [a.poˈða.βa] (nosostros-as)   apodábamos [a.poˈða.βa.mos] (vosostros-as/os)   apodabais [a.poˈða.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   apodaban [a.poˈða.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había apodado [a.ˈβi.a a.poˈða.ðo] (tú/vos)   habías apodado [a.ˈβi.as a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   había apodado [a.ˈβi.a a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   habíamos apodado [a.ˈβi.a.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habíais apodado [a.ˈβi.ajs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían apodado [a.ˈβi.an a.poˈða.ðo]
Passé simple (yo)   apodé [a.poˈðe] (tú/vos)   apodaste [a.poˈðas.te] (él/ella/Ud.)   apodó [a.poˈðo] (nosostros-as)   apodamos [a.poˈða.mos] (vosostros-as/os)   apodasteis [a.poˈðas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   apodaron [a.poˈða.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube apodado [ˈu.βe a.poˈða.ðo] (tú/vos)   hubiste apodado [u.ˈβi.ste a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo apodado [ˈu.βo a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubimos apodado [u.ˈβi.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis apodado [u.ˈβi.stejs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron apodado [u.ˈβje.ɾon a.poˈða.ðo]
Futur simple (yo)   apodaré [a.po.ðaˈɾe] (tú/vos)   apodarás [a.po.ðaˈɾas] (él/ella/Ud.)   apodará [a.po.ðaˈɾa] (nosostros-as)   apodaremos [a.po.ðaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   apodaréis [a.po.ðaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   apodarán [a.po.ðaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré apodado [a.ˈβɾe a.poˈða.ðo] (tú/vos)   habrás apodado [a.ˈβɾas a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá apodado [a.ˈβɾa a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   habremos apodado [a.ˈβɾe.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habréis apodado [a.ˈβɾejs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán apodado [a.ˈβɾan a.poˈða.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   apodaría [a.po.ðaˈɾi.a] (tú/vos)   apodarías [a.po.ðaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   apodaría [a.po.ðaˈɾi.a] (nosostros-as)   apodaríamos [a.po.ðaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   apodaríais [a.po.ðaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   apodarían [a.po.ðaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría apodado [a.ˈβɾi.a a.poˈða.ðo] (tú/vos)   habrías apodado [a.ˈβɾi.as a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habría apodado [a.ˈβɾi.a a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   habríamos apodado [a.ˈβɾi.a.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habríais apodado [a.ˈβɾi.ajs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían apodado [a.ˈβɾi.an a.poˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   apode [a.ˈpo.ðe] (tú/vos)  ou (vos)   apodes  apodés [a.ˈpo.ðes] [a.poˈðes] (él/ella/Ud.)   apode [a.ˈpo.ðe] (nosostros-as)   apodemos [a.poˈðe.mos] (vosostros-as/os)   apodéis [a.poˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   apoden [a.ˈpo.ðen]	Passé composé (yo)   haya apodado [ˈa.ja a.poˈða.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas apodado  hayás apodado [ˈa.jas a.poˈða.ðo] [a.ˈjas a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   haya apodado [ˈa.ja a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hayamos apodado [a.ˈja.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis apodado [a.ˈjajs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan apodado [ˈa.jan a.poˈða.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   apodara [a.poˈða.ɾa] (tú/vos)   apodaras [a.poˈða.ɾas] (él/ella/Ud.)   apodara [a.poˈða.ɾa] (nosostros-as)   apodáramos [a.poˈða.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   apodarais [a.poˈða.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   apodaran [a.poˈða.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera apodado [u.ˈβje.ɾa a.poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieras apodado [u.ˈβje.ɾas a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera apodado [u.ˈβje.ɾa a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos apodado [u.ˈβje.ɾa.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais apodado [u.ˈβje.ɾajs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran apodado [u.ˈβje.ɾan a.poˈða.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   apodase [a.poˈða.se] (tú/vos)   apodases [a.poˈða.ses] (él/ella/Ud.)   apodase [a.poˈða.se] (nosostros-as)   apodásemos [a.poˈða.se.mos] (vosostros-as/os)   apodaseis [a.poˈða.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   apodasen [a.poˈða.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese apodado [u.ˈβje.se a.poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieses apodado [u.ˈβje.ses a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese apodado [u.ˈβje.se a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos apodado [u.ˈβje.se.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis apodado [u.ˈβje.sejs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen apodado [u.ˈβje.sen a.poˈða.ðo]
Futur (yo)   apodare [a.poˈða.ɾe] (tú/vos)   apodares [a.poˈða.ɾes] (él/ella/Ud.)   apodare [a.poˈða.ɾe] (nosostros-as)   apodáremos [a.poˈða.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   apodareis [a.poˈða.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   apodaren [a.poˈða.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere apodado [u.ˈβje.ɾe a.poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieres apodado [u.ˈβje.ɾes a.poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere apodado [u.ˈβje.ɾe a.poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos apodado [u.ˈβje.ɾe.mos a.poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis apodado [u.ˈβje.ɾejs a.poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren apodado [u.ˈβje.ɾen a.poˈða.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   apoda  apodá [aˈpo.ða] [a.poˈða] (usted)   apode [aˈpo.ðe] (nosostros-as)   apodemos [a.poˈðe.mos] (vosostros-as)   apodad [a.poˈðað] (ustedes)   apoden [aˈpo.ðen]