Conjugaison:espagnol/ansiar

Conjugaison en espagnol
ansiar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1-iar}}

ansiar, verbe espagnol régulier du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	ansiar	[anˈsjaɾ]	haber	ansiado	[aˌβeɾ anˈsja.ðo]
Gérondif	ansiando	[anˈsjan̪.do]	habiendo	ansiado	[aˌβjen.do anˈsja.ðo]
Participe passé	ansiado	[anˈsja.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   ansío [anˈsi.o] (tú/vos)  ou (vos)   ansías  ansiás [anˈsi.as] [an.ˈsjas] (él/ella/Ud.)   ansía [anˈsi.a] (nosostros-as)   ansiamos [anˈsja.mos] (vosostros-as/os)   ansiáis [anˈsjai̯s] (ellos-as/Uds.)   ansían [anˈsi.an]	Passé composé (yo)   he ansiado [e anˈsja.ðo] (tú/vos)   has ansiado [as anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   ha ansiado [a anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hemos ansiado [ˈe.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   habéis ansiado [a.ˈβejs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   han ansiado [an anˈsja.ðo]
Imparfait (yo)   ansiaba [anˈsja.βa] (tú/vos)   ansiabas [anˈsja.βas] (él/ella/Ud.)   ansiaba [anˈsja.βa] (nosostros-as)   ansiábamos [anˈsja.βa.mos] (vosostros-as/os)   ansiabais [anˈsja.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiaban [anˈsja.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había ansiado [a.ˈβi.a anˈsja.ðo] (tú/vos)   habías ansiado [a.ˈβi.as anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   había ansiado [a.ˈβi.a anˈsja.ðo] (nosotros-as)   habíamos ansiado [a.ˈβi.a.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   habíais ansiado [a.ˈβi.ajs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían ansiado [a.ˈβi.an anˈsja.ðo]
Passé simple (yo)   ansié [anˈsje] (tú/vos)   ansiaste [anˈsjas.te] (él/ella/Ud.)   ansió [anˈsjo] (nosostros-as)   ansiamos [anˈsja.mos] (vosostros-as/os)   ansiasteis [anˈsjas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiaron [anˈsja.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube ansiado [ˈu.βe anˈsja.ðo] (tú/vos)   hubiste ansiado [u.ˈβi.ste anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo ansiado [ˈu.βo anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hubimos ansiado [u.ˈβi.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis ansiado [u.ˈβi.stejs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron ansiado [u.ˈβje.ɾon anˈsja.ðo]
Futur simple (yo)   ansiaré [an.sjaˈɾe] (tú/vos)   ansiarás [an.sjaˈɾas] (él/ella/Ud.)   ansiará [an.sjaˈɾa] (nosostros-as)   ansiaremos [an.sjaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   ansiaréis [an.sjaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiarán [an.sjaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré ansiado [a.ˈβɾe anˈsja.ðo] (tú/vos)   habrás ansiado [a.ˈβɾas anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá ansiado [a.ˈβɾa anˈsja.ðo] (nosotros-as)   habremos ansiado [a.ˈβɾe.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   habréis ansiado [a.ˈβɾejs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán ansiado [a.ˈβɾan anˈsja.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   ansiaría [an.sjaˈɾi.a] (tú/vos)   ansiarías [an.sjaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   ansiaría [an.sjaˈɾi.a] (nosostros-as)   ansiaríamos [an.sjaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   ansiaríais [an.sjaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiarían [an.sjaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría ansiado [a.ˈβɾi.a anˈsja.ðo] (tú/vos)   habrías ansiado [a.ˈβɾi.as anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   habría ansiado [a.ˈβɾi.a anˈsja.ðo] (nosotros-as)   habríamos ansiado [a.ˈβɾi.a.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   habríais ansiado [a.ˈβɾi.ajs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían ansiado [a.ˈβɾi.an anˈsja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   ansíe [anˈsi.e] (tú/vos)  ou (vos)   ansíes  ansiés [anˈsi.es] [anˈsjes] (él/ella/Ud.)   ansíe [anˈsi.e] (nosostros-as)   ansiemos [anˈsje.mos] (vosostros-as/os)   ansiéis [an.siˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   ansíen [anˈsi.en]	Passé composé (yo)   haya ansiado [ˈa.ja anˈsja.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas ansiado  hayás ansiado [ˈa.jas anˈsja.ðo] [a.ˈjas anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   haya ansiado [ˈa.ja anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hayamos ansiado [a.ˈja.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis ansiado [a.ˈjajs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan ansiado [ˈa.jan anˈsja.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   ansiara [anˈsja.ɾa] (tú/vos)   ansiaras [anˈsja.ɾas] (él/ella/Ud.)   ansiara [anˈsja.ɾa] (nosostros-as)   ansiáramos [anˈsja.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   ansiarais [anˈsja.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiaran [anˈsja.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera ansiado [u.ˈβje.ɾa anˈsja.ðo] (tú/vos)   hubieras ansiado [u.ˈβje.ɾas anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera ansiado [u.ˈβje.ɾa anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos ansiado [u.ˈβje.ɾa.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais ansiado [u.ˈβje.ɾajs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran ansiado [u.ˈβje.ɾan anˈsja.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   ansiase [anˈsja.se] (tú/vos)   ansiases [anˈsja.ses] (él/ella/Ud.)   ansiase [anˈsja.se] (nosostros-as)   ansiásemos [anˈsja.se.mos] (vosostros-as/os)   ansiaseis [anˈsja.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiasen [anˈsja.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese ansiado [u.ˈβje.se anˈsja.ðo] (tú/vos)   hubieses ansiado [u.ˈβje.ses anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese ansiado [u.ˈβje.se anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos ansiado [u.ˈβje.se.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis ansiado [u.ˈβje.sejs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen ansiado [u.ˈβje.sen anˈsja.ðo]
Futur (yo)   ansiare [anˈsja.ɾe] (tú/vos)   ansiares [anˈsja.ɾes] (él/ella/Ud.)   ansiare [anˈsja.ɾe] (nosostros-as)   ansiáremos [anˈsja.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   ansiareis [anˈsja.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ansiaren [anˈsja.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere ansiado [u.ˈβje.ɾe anˈsja.ðo] (tú/vos)   hubieres ansiado [u.ˈβje.ɾes anˈsja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere ansiado [u.ˈβje.ɾe anˈsja.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos ansiado [u.ˈβje.ɾe.mos anˈsja.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis ansiado [u.ˈβje.ɾejs anˈsja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren ansiado [u.ˈβje.ɾen anˈsja.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   ansía  ansiá [anˈsi.a] [anˈsja] (usted)   ansíe [anˈsi.e] (nosostros-as)   ansiemos [anˈsje.mos] (vosostros-as)   ansiad [anˈsjad] (ustedes)   ansíen [anˈsi.en]