Conjugaison:espagnol/amuelar

Conjugaison en espagnol
amuelar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

amuelar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	amuelar	[a.mwelˈaɾ]	haber	amuelado	[aˌβeɾ a.mwelˈa.ðo]
Gérondif	amuelando	[a.mwelˈan̪.do]	habiendo	amuelado	[aˌβjen.do a.mwelˈa.ðo]
Participe passé	amuelado	[a.mwelˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   amuelo [aˈmwel.o] (tú/vos)  ou (vos)   amuelas  amuelás [aˈmwel.as] [a.mwelˈas] (él/ella/Ud.)   amuela [aˈmwel.a] (nosostros-as)   amuelamos [a.mwelˈa.mos] (vosostros-as/os)   amueláis [a.mwelˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelan [aˈmwel.an]	Passé composé (yo)   he amuelado [e a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   has amuelado [as a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha amuelado [a a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos amuelado [ˈe.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis amuelado [a.ˈβejs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han amuelado [an a.mwelˈa.ðo]
Imparfait (yo)   amuelaba [a.mwelˈa.βa] (tú/vos)   amuelabas [a.mwelˈa.βas] (él/ella/Ud.)   amuelaba [a.mwelˈa.βa] (nosostros-as)   amuelábamos [a.mwelˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   amuelabais [a.mwelˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelaban [a.mwelˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había amuelado [a.ˈβi.a a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   habías amuelado [a.ˈβi.as a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había amuelado [a.ˈβi.a a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos amuelado [a.ˈβi.a.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais amuelado [a.ˈβi.ajs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían amuelado [a.ˈβi.an a.mwelˈa.ðo]
Passé simple (yo)   amuelé [a.mwelˈe] (tú/vos)   amuelaste [a.mwelˈas.te] (él/ella/Ud.)   amueló [a.mwelˈo] (nosostros-as)   amuelamos [a.mwelˈa.mos] (vosostros-as/os)   amuelasteis [a.mwelˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelaron [a.mwelˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube amuelado [ˈu.βe a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste amuelado [u.ˈβi.ste a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo amuelado [ˈu.βo a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos amuelado [u.ˈβi.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis amuelado [u.ˈβi.stejs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron amuelado [u.ˈβje.ɾon a.mwelˈa.ðo]
Futur simple (yo)   amuelaré [a.mwel.aˈɾe] (tú/vos)   amuelarás [a.mwel.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   amuelará [a.mwel.aˈɾa] (nosostros-as)   amuelaremos [a.mwel.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   amuelaréis [a.mwel.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelarán [a.mwel.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré amuelado [a.ˈβɾe a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   habrás amuelado [a.ˈβɾas a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá amuelado [a.ˈβɾa a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos amuelado [a.ˈβɾe.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis amuelado [a.ˈβɾejs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán amuelado [a.ˈβɾan a.mwelˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   amuelaría [a.mwel.aˈɾi.a] (tú/vos)   amuelarías [a.mwel.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   amuelaría [a.mwel.aˈɾi.a] (nosostros-as)   amuelaríamos [a.mwel.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   amuelaríais [a.mwel.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelarían [a.mwel.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría amuelado [a.ˈβɾi.a a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   habrías amuelado [a.ˈβɾi.as a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría amuelado [a.ˈβɾi.a a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos amuelado [a.ˈβɾi.a.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais amuelado [a.ˈβɾi.ajs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían amuelado [a.ˈβɾi.an a.mwelˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   amuele [a.ˈmwel.e] (tú/vos)  ou (vos)   amueles  amuelés [a.ˈmwel.es] [a.mwelˈes] (él/ella/Ud.)   amuele [a.ˈmwel.e] (nosostros-as)   amuelemos [a.mwelˈe.mos] (vosostros-as/os)   amueléis [a.mwelˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelen [a.ˈmwel.en]	Passé composé (yo)   haya amuelado [ˈa.ja a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   hayas amuelado [ˈa.jas a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya amuelado [ˈa.ja a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos amuelado [a.ˈja.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis amuelado [a.ˈjajs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan amuelado [ˈa.jan a.mwelˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   amuelara [a.mwelˈa.ɾa] (tú/vos)   amuelaras [a.mwelˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   amuelara [a.mwelˈa.ɾa] (nosostros-as)   amueláramos [a.mwelˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   amuelarais [a.mwelˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelaran [a.mwelˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera amuelado [u.ˈβje.ɾa a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras amuelado [u.ˈβje.ɾas a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera amuelado [u.ˈβje.ɾa a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos amuelado [u.ˈβje.ɾa.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais amuelado [u.ˈβje.ɾajs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran amuelado [u.ˈβje.ɾan a.mwelˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   amuelase [a.mwelˈa.se] (tú/vos)   amuelases [a.mwelˈa.ses] (él/ella/Ud.)   amuelase [a.mwelˈa.se] (nosostros-as)   amuelásemos [a.mwelˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   amuelaseis [a.mwelˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelasen [a.mwelˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese amuelado [u.ˈβje.se a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses amuelado [u.ˈβje.ses a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese amuelado [u.ˈβje.se a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos amuelado [u.ˈβje.se.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis amuelado [u.ˈβje.sejs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen amuelado [u.ˈβje.sen a.mwelˈa.ðo]
Futur (yo)   amuelare [a.mwelˈa.ɾe] (tú/vos)   amuelares [a.mwelˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   amuelare [a.mwelˈa.ɾe] (nosostros-as)   amueláremos [a.mwelˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   amuelareis [a.mwelˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   amuelaren [a.mwelˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere amuelado [u.ˈβje.ɾe a.mwelˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres amuelado [u.ˈβje.ɾes a.mwelˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere amuelado [u.ˈβje.ɾe a.mwelˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos amuelado [u.ˈβje.ɾe.mos a.mwelˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis amuelado [u.ˈβje.ɾejs a.mwelˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren amuelado [u.ˈβje.ɾen a.mwelˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   amuela  amuelá [aˈmwel.a] [a.mwelˈa] (usted)   amuele [aˈmwel.e] (nosostros-as)   amuelemos [a.mwelˈe.mos] (vosostros-as)   amuelad [a.mwelˈað] (ustedes)   amuelen [aˈmwel.en]