Conjugaison:espagnol/alterar

Conjugaison en espagnol
alterar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

alterar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	alterar	[al.teˈraɾ]	haber	alterado	[aˌβeɾ al.teˈra.ðo]
Gérondif	alterando	[al.teˈran̪.do]	habiendo	alterado	[aˌβjen.do al.teˈra.ðo]
Participe passé	alterado	[al.teˈra.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   altero [alˈte.ro] (tú/vos)  ou (vos)   alteras  alterás [alˈte.ras] [al.teˈras] (él/ella/Ud.)   altera [alˈte.ra] (nosostros-as)   alteramos [al.teˈra.mos] (vosostros-as/os)   alteráis [al.teˈrai̯s] (ellos-as/Uds.)   alteran [alˈte.ran]	Passé composé (yo)   he alterado [e al.teˈra.ðo] (tú/vos)   has alterado [as al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   ha alterado [a al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hemos alterado [ˈe.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habéis alterado [a.ˈβejs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   han alterado [an al.teˈra.ðo]
Imparfait (yo)   alteraba [al.teˈra.βa] (tú/vos)   alterabas [al.teˈra.βas] (él/ella/Ud.)   alteraba [al.teˈra.βa] (nosostros-as)   alterábamos [al.teˈra.βa.mos] (vosostros-as/os)   alterabais [al.teˈra.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   alteraban [al.teˈra.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había alterado [a.ˈβi.a al.teˈra.ðo] (tú/vos)   habías alterado [a.ˈβi.as al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   había alterado [a.ˈβi.a al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habíamos alterado [a.ˈβi.a.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habíais alterado [a.ˈβi.ajs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían alterado [a.ˈβi.an al.teˈra.ðo]
Passé simple (yo)   alteré [al.teˈre] (tú/vos)   alteraste [al.teˈras.te] (él/ella/Ud.)   alteró [al.teˈro] (nosostros-as)   alteramos [al.teˈra.mos] (vosostros-as/os)   alterasteis [al.teˈras.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   alteraron [al.teˈra.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube alterado [ˈu.βe al.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubiste alterado [u.ˈβi.ste al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo alterado [ˈu.βo al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubimos alterado [u.ˈβi.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis alterado [u.ˈβi.stejs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron alterado [u.ˈβje.ɾon al.teˈra.ðo]
Futur simple (yo)   alteraré [al.te.raˈɾe] (tú/vos)   alterarás [al.te.raˈɾas] (él/ella/Ud.)   alterará [al.te.raˈɾa] (nosostros-as)   alteraremos [al.te.raˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   alteraréis [al.te.raˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   alterarán [al.te.raˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré alterado [a.ˈβɾe al.teˈra.ðo] (tú/vos)   habrás alterado [a.ˈβɾas al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá alterado [a.ˈβɾa al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habremos alterado [a.ˈβɾe.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habréis alterado [a.ˈβɾejs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán alterado [a.ˈβɾan al.teˈra.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   alteraría [al.te.raˈɾi.a] (tú/vos)   alterarías [al.te.raˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   alteraría [al.te.raˈɾi.a] (nosostros-as)   alteraríamos [al.te.raˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   alteraríais [al.te.raˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   alterarían [al.te.raˈɾi.an]

Passé (yo)   habría alterado [a.ˈβɾi.a al.teˈra.ðo] (tú/vos)   habrías alterado [a.ˈβɾi.as al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   habría alterado [a.ˈβɾi.a al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habríamos alterado [a.ˈβɾi.a.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habríais alterado [a.ˈβɾi.ajs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían alterado [a.ˈβɾi.an al.teˈra.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   altere [al.ˈte.re] (tú/vos)  ou (vos)   alteres  alterés [al.ˈte.res] [al.teˈres] (él/ella/Ud.)   altere [al.ˈte.re] (nosostros-as)   alteremos [al.teˈre.mos] (vosostros-as/os)   alteréis [al.teˈrei̯s] (ellos-as/Uds.)   alteren [al.ˈte.ren]	Passé composé (yo)   haya alterado [ˈa.ja al.teˈra.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas alterado  hayás alterado [ˈa.jas al.teˈra.ðo] [a.ˈjas al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   haya alterado [ˈa.ja al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hayamos alterado [a.ˈja.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis alterado [a.ˈjajs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan alterado [ˈa.jan al.teˈra.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   alterara [al.teˈra.ɾa] (tú/vos)   alteraras [al.teˈra.ɾas] (él/ella/Ud.)   alterara [al.teˈra.ɾa] (nosostros-as)   alteráramos [al.teˈra.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   alterarais [al.teˈra.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   alteraran [al.teˈra.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera alterado [u.ˈβje.ɾa al.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieras alterado [u.ˈβje.ɾas al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera alterado [u.ˈβje.ɾa al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos alterado [u.ˈβje.ɾa.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais alterado [u.ˈβje.ɾajs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran alterado [u.ˈβje.ɾan al.teˈra.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   alterase [al.teˈra.se] (tú/vos)   alterases [al.teˈra.ses] (él/ella/Ud.)   alterase [al.teˈra.se] (nosostros-as)   alterásemos [al.teˈra.se.mos] (vosostros-as/os)   alteraseis [al.teˈra.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   alterasen [al.teˈra.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese alterado [u.ˈβje.se al.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieses alterado [u.ˈβje.ses al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese alterado [u.ˈβje.se al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos alterado [u.ˈβje.se.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis alterado [u.ˈβje.sejs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen alterado [u.ˈβje.sen al.teˈra.ðo]
Futur (yo)   alterare [al.teˈra.ɾe] (tú/vos)   alterares [al.teˈra.ɾes] (él/ella/Ud.)   alterare [al.teˈra.ɾe] (nosostros-as)   alteráremos [al.teˈra.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   alterareis [al.teˈra.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   alteraren [al.teˈra.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere alterado [u.ˈβje.ɾe al.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieres alterado [u.ˈβje.ɾes al.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere alterado [u.ˈβje.ɾe al.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos alterado [u.ˈβje.ɾe.mos al.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis alterado [u.ˈβje.ɾejs al.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren alterado [u.ˈβje.ɾen al.teˈra.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   altera  alterá [alˈte.ra] [al.teˈra] (usted)   altere [alˈte.re] (nosostros-as)   alteremos [al.teˈre.mos] (vosostros-as)   alterad [al.teˈrað] (ustedes)   alteren [alˈte.ren]