Conjugaison:espagnol/ajusticiar

Conjugaison en espagnol
ajusticiar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

ajusticiar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	ajusticiar	[a.xus.tiˈθjaɾ]	haber	ajusticiado	[aˌβeɾ a.xus.tiˈθja.ðo]
Gérondif	ajusticiando	[a.xus.tiˈθjan̪.do]	habiendo	ajusticiado	[aˌβjen.do a.xus.tiˈθja.ðo]
Participe passé	ajusticiado	[a.xus.tiˈθja.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   ajusticio [a.xusˈti.θjo] (tú/vos)  ou (vos)   ajusticias  ajusticiás [a.xusˈti.θjas] [a.xus.tiˈθjas] (él/ella/Ud.)   ajusticia [a.xusˈti.θja] (nosostros-as)   ajusticiamos [a.xus.tiˈθja.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiáis [a.xus.tiˈθjai̯s] (ellos-as/Uds.)   ajustician [a.xusˈti.θjan]	Passé composé (yo)   he ajusticiado [e a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   has ajusticiado [as a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   ha ajusticiado [a a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hemos ajusticiado [ˈe.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habéis ajusticiado [a.ˈβejs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   han ajusticiado [an a.xus.tiˈθja.ðo]
Imparfait (yo)   ajusticiaba [a.xus.tiˈθja.βa] (tú/vos)   ajusticiabas [a.xus.tiˈθja.βas] (él/ella/Ud.)   ajusticiaba [a.xus.tiˈθja.βa] (nosostros-as)   ajusticiábamos [a.xus.tiˈθja.βa.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiabais [a.xus.tiˈθja.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiaban [a.xus.tiˈθja.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había ajusticiado [a.ˈβi.a a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   habías ajusticiado [a.ˈβi.as a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   había ajusticiado [a.ˈβi.a a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   habíamos ajusticiado [a.ˈβi.a.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habíais ajusticiado [a.ˈβi.ajs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían ajusticiado [a.ˈβi.an a.xus.tiˈθja.ðo]
Passé simple (yo)   ajusticié [a.xus.tiˈθje] (tú/vos)   ajusticiaste [a.xus.tiˈθjas.te] (él/ella/Ud.)   ajustició [a.xus.tiˈθjo] (nosostros-as)   ajusticiamos [a.xus.tiˈθja.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiasteis [a.xus.tiˈθjas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiaron [a.xus.tiˈθja.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube ajusticiado [ˈu.βe a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   hubiste ajusticiado [u.ˈβi.ste a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo ajusticiado [ˈu.βo a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubimos ajusticiado [u.ˈβi.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis ajusticiado [u.ˈβi.stejs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron ajusticiado [u.ˈβje.ɾon a.xus.tiˈθja.ðo]
Futur simple (yo)   ajusticiaré [a.xus.ti.θjaˈɾe] (tú/vos)   ajusticiarás [a.xus.ti.θjaˈɾas] (él/ella/Ud.)   ajusticiará [a.xus.ti.θjaˈɾa] (nosostros-as)   ajusticiaremos [a.xus.ti.θjaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiaréis [a.xus.ti.θjaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiarán [a.xus.ti.θjaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré ajusticiado [a.ˈβɾe a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   habrás ajusticiado [a.ˈβɾas a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá ajusticiado [a.ˈβɾa a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   habremos ajusticiado [a.ˈβɾe.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habréis ajusticiado [a.ˈβɾejs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán ajusticiado [a.ˈβɾan a.xus.tiˈθja.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   ajusticiaría [a.xus.ti.θjaˈɾi.a] (tú/vos)   ajusticiarías [a.xus.ti.θjaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   ajusticiaría [a.xus.ti.θjaˈɾi.a] (nosostros-as)   ajusticiaríamos [a.xus.ti.θjaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiaríais [a.xus.ti.θjaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiarían [a.xus.ti.θjaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría ajusticiado [a.ˈβɾi.a a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   habrías ajusticiado [a.ˈβɾi.as a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   habría ajusticiado [a.ˈβɾi.a a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   habríamos ajusticiado [a.ˈβɾi.a.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habríais ajusticiado [a.ˈβɾi.ajs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían ajusticiado [a.ˈβɾi.an a.xus.tiˈθja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   ajusticie [a.xus.ˈti.θje] (tú/vos)  ou (vos)   ajusticies  ajusticiés [a.xus.ˈti.θjes] [a.xus.tiˈθjes] (él/ella/Ud.)   ajusticie [a.xus.ˈti.θje] (nosostros-as)   ajusticiemos [a.xus.tiˈθje.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiéis [a.xus.tiˈθjei̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticien [a.xus.ˈti.θjen]	Passé composé (yo)   haya ajusticiado [ˈa.ja a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas ajusticiado  hayás ajusticiado [ˈa.jas a.xus.tiˈθja.ðo] [a.ˈjas a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   haya ajusticiado [ˈa.ja a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hayamos ajusticiado [a.ˈja.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis ajusticiado [a.ˈjajs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan ajusticiado [ˈa.jan a.xus.tiˈθja.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   ajusticiara [a.xus.tiˈθja.ɾa] (tú/vos)   ajusticiaras [a.xus.tiˈθja.ɾas] (él/ella/Ud.)   ajusticiara [a.xus.tiˈθja.ɾa] (nosostros-as)   ajusticiáramos [a.xus.tiˈθja.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiarais [a.xus.tiˈθja.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiaran [a.xus.tiˈθja.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera ajusticiado [u.ˈβje.ɾa a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieras ajusticiado [u.ˈβje.ɾas a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera ajusticiado [u.ˈβje.ɾa a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos ajusticiado [u.ˈβje.ɾa.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais ajusticiado [u.ˈβje.ɾajs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran ajusticiado [u.ˈβje.ɾan a.xus.tiˈθja.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   ajusticiase [a.xus.tiˈθja.se] (tú/vos)   ajusticiases [a.xus.tiˈθja.ses] (él/ella/Ud.)   ajusticiase [a.xus.tiˈθja.se] (nosostros-as)   ajusticiásemos [a.xus.tiˈθja.se.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiaseis [a.xus.tiˈθja.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiasen [a.xus.tiˈθja.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese ajusticiado [u.ˈβje.se a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieses ajusticiado [u.ˈβje.ses a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese ajusticiado [u.ˈβje.se a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos ajusticiado [u.ˈβje.se.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis ajusticiado [u.ˈβje.sejs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen ajusticiado [u.ˈβje.sen a.xus.tiˈθja.ðo]
Futur (yo)   ajusticiare [a.xus.tiˈθja.ɾe] (tú/vos)   ajusticiares [a.xus.tiˈθja.ɾes] (él/ella/Ud.)   ajusticiare [a.xus.tiˈθja.ɾe] (nosostros-as)   ajusticiáremos [a.xus.tiˈθja.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   ajusticiareis [a.xus.tiˈθja.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ajusticiaren [a.xus.tiˈθja.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere ajusticiado [u.ˈβje.ɾe a.xus.tiˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieres ajusticiado [u.ˈβje.ɾes a.xus.tiˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere ajusticiado [u.ˈβje.ɾe a.xus.tiˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos ajusticiado [u.ˈβje.ɾe.mos a.xus.tiˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis ajusticiado [u.ˈβje.ɾejs a.xus.tiˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren ajusticiado [u.ˈβje.ɾen a.xus.tiˈθja.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   ajusticia  ajusticiá [a.xusˈti.θja] [a.xus.tiˈθja] (usted)   ajusticie [a.xusˈti.θje] (nosostros-as)   ajusticiemos [a.xus.tiˈθje.mos] (vosostros-as)   ajusticiad [a.xus.tiˈθjað] (ustedes)   ajusticien [a.xusˈti.θjen]